Leider ist das heute nicht weniger traurig. Überhaupt kann ich das nicht vergessen, denn das Gestern war heute und das Heute schon gestern….e keshtu me rradh…po me kupton…
…..na nuk po mujm mi harru betejat me qidra vjete….e ti po thu me harru atë kohen ku drejtpërdrejt keshtu live e kam jetu, ku mu në koc um ka hy….jo kurrë...[-X.
Shum gjera njeriu nuk mundet ti harroj por edhe ndoshta nuk ben ti harroj te gjitha por edhe nuk esht mir te jetosh me te kaluarat. Mua ma mer mendja qe njeriu duhet te ndahet prej te kaluarav, pa mar parasysh se sa veshtir ka qen, per te hec separi dhe te ben geschtalten nje ardhmeri me te mir.
Mua per shembull ka shum gjera te veshtira qe kam perjetuar, por qte bej un, te shikoj mbrapa dhe te jetoj me te kaluaren dhe te kam gjynah me veteveten?
Jo kurr, ajo qe ka pas me ndodh ka ndodh kurse un shikoj ardhmerin time dhe mundohem jeten time ashtu ta jetoj siq me pelqen mua dhe te vendosi ashtu siq dua un sipas mundesis.
Ateher jeto dhe mos harro, ndoshta kjo te ndihmon per ne te ardhshmen.
Jeto ne te kaluaren, maji gjerat gjithher parasysh, por keshtu hec koha dhe e sotmja dhe e ardhshmja do te hecin para sysh dhe ti nuk do ta sheh ate, sepse shikon mbrapa e jo perpara.
Shpresoj, qe e kupton, jam munduar me fjalet e mia ta them ate siq mendoj un, por nuk je i obliguar te jesh i njejtit mendim me mua.
Pershendetje
