Enver Hoxha

[Gjergj_Kastrioti]

ENVER HOXHA

Enver Hoxha (gesprochen: Enver Hodscha) (* 16. Oktober 1908 in Gjirokaster; † 11. April 1985 in Tirana) war lange Zeit der politische Führer Albaniens.

Er wurde als Sohn einer wohlhabenden Familie geboren; der Vater war Apotheker (nach anderen Quellen Tuchhändler). Enver Hoxha studierte in Tirana, von 1930 bis 1934 in Montpellier und Paris. Von 1934 bis 1936 studierte er dann in Brüssel Jura und wurde dort Sekretär im Albanischen Konsulat. In Frankreich und Belgien kam Hoxha erstmals intensiv mit kommunistischen Ideen in Berührung. Nach seiner Rückkehr nach Albanien arbeitete er als Französischlehrer in seiner ehemaligen Schule in Korca, bis er 1939 ein Berufsverbot erhielt. Danach betrieb er einen Tabakladen in Tirana.

1941 gründete Hoxha mit jugoslawischer Hilfe die Kommunistische Partei Albaniens, deren Vorsitzender er ab 1943 war und die 1948 in Partei der Arbeit Albaniens umbenannt wurde. Am 10. November 1944 rief er die Unabhängigkeit Albaniens aus.

Wirtschaftliche und politische Spannungen mit Jugoslawien und dessen Staatspräsidenten Josip Broz Tito führten ab 1948 dazu, dass sich Enver Hoxha eng an Stalins Sowjetunion anlehnte. Gleichzeitig ließ er Oppositionelle liquidieren.

Der Tod Stalins und die Entstalinisierung in der Sowjetunion führte ab 1956 dazu, dass Enver Hoxha 1961 die Beziehungen mit der UdSSR abbrach und ein enges Bündnis mit der Volksrepublik China einging. Daraufhin wurde der Maoismus auch zur offiziellen Linie der Partei der Arbeit Albaniens erhoben. Alle religiösen Traditionen des Landes wurden radikal bekämpft, und schließlich erklärte Hoxha 1967 Albanien zum "ersten atheistischen Staat der Welt". Moscheen und insbesondere Kirchen wurden zerstört oder zweckentfremdet. 1968 trat Albanien unter Hoxhas Führung formell aus dem Warschauer Pakt, dem Verteidigungsbündnis des Ostblocks, aus. Nach dem Tod von Lin Biao († 1971) sowie Mao Zedong († 1976) und der damit einhergehenden Veränderung der chinesischen Politik brach Hoxha 1978 auch die Beziehungen zur Volksrepublik China ab und betrieb bis zu seinem Tode eine Außenpolitik der völligen Bindungslosigkeit.

Da er auf jeden Fall die Unabhängigkeit Albaniens sichern wollte, ließ er im ganzen Land ca. 600.000 Bunker an strategisch wichtigen Punkten bauen. Extra dafür wurde die Betonindustrie umfangreich ausgebaut und teurer Spezialstahl importiert.

Trotz mehrerer schwerer gesundheitlicher Schläge (Diabetes, Herzinsuffizienz und kleinere Schlaganfälle) führte er bis zuletzt die politischen Geschäfte und leitete mehrere Säuberungsaktionen - die letzte 1981/82 gegen den mächtigen Premierminister Mehmet Shehu und mehrere wichtige Minister.


Das ehemalige Museum von Enver Hoxha in TiranaAm 11. April 1985 starb Enver Hoxha in Tirana im Alter von 76 Jahren an Herzversagen. Er wurde auf dem Friedhof der Kriegshelden in Tirana begraben. Sein politischer Erbe Ramiz Alia übernahm dann die Führung der Partei und des Staates. Nach dem Sturz des Kommunismus wurde Hoxhas Leichnam vom Friedhof der Kriegshelden in Tirana exhumiert und auf einem der städtischen Friedhöfe im kleinen Kreis bestattet. Das ihm gewidmete Museum in Tirana wurde in ein Kulturzentrum umgewandelt, zahlreiche Institutionen, die nach Hoxhas Tod seinen Namen getragen hatten, wieder umbenannt.

 

[jugo-jebe-dugo]

Tja,stimmt wohl das ihr es ihm zu verdanken habt das Albanien heute das ärmste Land der Welt ist.

 

[lupo-de-mare]

Es gab mehrere CIA Umsturz Versuchen gegen Enver Hodscha, direkt nach dem 2. Weltkrieg bereits.

Bei allen negativen Dingen, mit dem Regime des Enver Hodscha, sei gesagt, das erst sein Nachfolger Ramiz Alia und Fatos Nano Albanien direkt an die Mafia verkaufte bzw. sich kaufen liess.

Aus bester Quelle weiss ich, das diese Kommunistischen Führer inklusive des letzten Finanzministers von Enver Hodscha sich nicht persönlich bereicherten noch sich Luxus Villen bauten bzw. ausländische Bankkonten hatten.

Und den früheren Ministern von Enver Hodscha wird deshalb mit Respekt in der Bevölkerung begegnet, denn die angebliche Demokratie hat dem Volk Nichts gebracht.

Die Mafia und kriminelle Politiker regieren Albanien, welche sich nur selbst bereichern.

 

[MIC SOKOLI]

Tja,stimmt wohl das ihr es ihm zu verdanken habt das Albanien heute das ärmste Land der Welt ist.

der scheisser hat mehr albaner, insbesondere aus kosova, auf seinem gewissen als jeder serb, Führer!

:evil:

 

[RamboAmadeus]

Hodxa war echt ein Arsch totz aller Konflikte die mein Land Serbien mit den Shipos hatte,hätte ich das denen auch nicht gewünscht sowas

 

[lupo-de-mare]

heutige Albanische Zeitungen über Enver Hodscha und Familie.

Auf Wunsche kann ich da noch mehr bringen, was heute die Zeitungen schreiben.

Faqja 2 - FAQE E PARE

Prill 11, 105

INTERVISTA/ Flet Ilir Hoxha: Babai klinikish t ivdekur që nga 9 prilli

"Lapidari i ushtarëve anglezë me mermerin e varrit të Enverit"

Rezarta Delisula


Fillimi i vitit 1985 nisi për ish-udhëheqësin e shtetit Enver Hoxha me një festë të vogël familjare për 40-vjetorin e martesës me Nexhmijen, shoqen e luftës dhe të jetës. Pak ditë më vonë, më 17 janar, ai mëson se Teuta, nusja e Ilirit, lindi djalë, të cilit i vunë emrin Besmir. Ky ishte dhe gëzimi i fundit i Enver Hoxhës, i cili pas tre muajsh vdiq. Më 11 prill 2005 bëhen 20 vjet nga vdekja e udhëheqësit më jetëgjatë të shtetit shqiptar. Një datë që ka mbetur në memorjen e çdo shqiptari, edhe pse në të vërtetë nuk është krejtësisht e saktë. Në të vërtetë, Enver Hoxha ka vdekur klinikisht që në 9 prill, por një gjë e tillë u mbajt sekret deri në 11 prill. Po si kanë qenë vitet e fundit të tij, sëmundja, marrëdhëniet me Nexhmije Hoxhën … Të gjitha këto pyetje gjejnë përgjigje në intervistën e Ilir Hoxhës të dhënë për Gazetën Shqiptare. Djali i ish-udhëheqësit kujton momentet e tmerrshme të zhvarrosjes së të atit, si dhe paradoksin e çuditshëm: pllaka e varrit të Enver Hoxhës i është adaptuar memorialit të ushtarëve anglezë të rënë në Shqipëri gjatë Luftës së Dytë Botërore.

Si kanë qenë marrëdhëniet mes prindërve tuaj?
Ata kanë pasur një mirëkuptim të përkryer, që të rrezatonte respekt dhe dashuri për prindërit, e që në të ardhmen u reflektuan në dashurinë e respektin për gruan time, Teutën, dhe fëmijët e mi. Nuk i kam parë asnjëherë të bënin fjalë me njëri-tjetrin. "Kontradiktat" i kam vënë re vetëm një herë të vetme.

Kur ka qenë ky rast?
Përkujdesja e mamasë ndaj babait në moshë të thyer ishte shtuar së tepërmi. Ai e dinte që mosha bënte të vetën, por nuk donte ta pranonte, se binte në kontradiktë me shpirtin. Babai punonte shumë, ndërsa mamaja i rrinte në kokë që të mos lodhej dhe i thoshte se edhe doktorët i kishin thënë të njëjtën gjë. Dhe babai iu kthye mamasë me zemërim: "Doktorët këtë punë kanë, s'dinë të thonë gjë tjetër". Kjo ishte e vetmja "kontradiktë", nëse mund të quhet e tillë.

Kur u sëmur babai për herë të parë?
Ka qenë fundi i vitit 1973, kur ai pësoi një infarkt dhe që atëherë vendosi të ndahet nga "shoku i ngushtë", duhani.

Pinte shumë duhan Enver Hoxha?
Babai e kishte nisur cigaren që kur shkoi në Francë dhe e ka pirë për 43 vjet radhazi. Më kujtohen shumë skena dhe ditari që mbante babai, ku shkruante edhe për cigaren. Kur erdhi Çu En Lai për vizitë në Shqipëri dhe e pa që babai pinte shumë cigare, i tha se duhej të pinte cigare kineze me duhan të denikotizuar dhe shumë shpejt i dërgoi disa kuti të rrumbullakëta teneqeje, që mbanin nga 50 cigare. Kur ne e kritikonim të mos pinte shumë se i bënte dëm për shëndetin, ai na thoshte me të qeshur: "Janë pa nikotinë, se ndryshe nuk do m'i kishte rekomanduar Çu En Lai". Kur babai la cigaren në vitin 1973 pas infarktit të parë, unë mora një letër dhe nisa t'i bëja disa kalkulime, dhe i thashë se ai në 43 vjet që pinte duhan, kishte pirë 52 kilometra cigare.

Ku ndodheshit ju kur mësuat goditjen e fortë që mori në zemër babai juaj?
Unë isha në punë. Ishte 9 prill. Me lajmëruan se babai ishte rëndë. Ataku në zemër i kishte rënë rreth orës 9 të mëngjesit dhe ai ra në koma duke pësuar vdekje klinike. Mamaja lajmëroi menjëherë mjekët, të cilët ishin të gatshëm për vetë gjendjen shëndetësore të tij. Edhe pas përpjekjeve të mjekëve, babai nuk doli më nga koma. Kur shkova ta shihja, e gjeta në shtratin e tij me plot aparatura rrotull. Një lëmsh m'u mblodh në grykë. E përkëdhela në kokë dhe i thashë se jam Lilo, por ai s'reagoi, edhe pse jam i sigurt që më ka ndier.

Sa zgjati kjo gjendje?
Kjo zgjati deri më 11 prill, rreth orës 2 të mëngjesit. Unë sapo kisha rënë pak mbi shtrat, me gjithë rroba, të pushoja, se kisha dy ditë pa gjumë. Më thërritën dhe shkova menjëherë në dhomën e tij. Zemra i kishte pushuar. E putha dhe dola. Ky ishte momenti më intim, pasi gjatë ceremonisë së varrimit nuk kisha më rast tjetër të rrija me të. U futa në dhomën time e qava për t'u çliruar. Më pas çdo gjë ishte publike. Ceremonia në Kuvendin Popullor, ceremonia në sheshin "Skënderbej", dhe më pas varrimi te Dëshmorët e Kombit.

Në vitin 1992, eshtrat e 10 zyrtarëve të lartë, përfshi edhe babanë tuaj, u zhvarrosën?
Ky ishte akti më makabër i mundshëm. Në fillim të majit, nga ora 21.00, ra dera. Një person i panjohur më dorëzoi një zarf nga Bashkia dhe më pas u zhduk. Brenda zarfit ishte një njoftim për ne që të nesërmen, në orën 6.00 të mëngjesit, duhej të paraqiteshim në varrezat publike të Sharrës, pasi do të bëhej rivarimi i Enver Hoxhës. Unë ndihesha vetëm. Nëna ishte në qeli. Pasi lajmërova vëllanë dhe Klemin, burrin e motrës, shkuam te Varrezat e Dëshmorëve. Nuk na lanë të futeshim brenda dhe natën e kaluam te dera e varrezave. Dëgjoheshin zhurmat e matrapikëve. Hapja e varreve përfundoi rreth orës 10 të mëngjesit.

Shkuat te arkivoli pasi e hapën?
Shkuam dhe u siguruam që babai ishte aty. Siç më thanë më vonë ata që hapën varret, u befasuan, pasi nuk ishte prishur fare dhe u ngjante si i gjallë. Ora ishte 11. Morëm arkivolin dhe e çuam në varrezat e Sharrës. Aty përsëri gjetëm 10 varre të hapura. Varret nuk kishin as pllaka çimentoje. Pas disa ditësh na u desh ta nxirrnim edhe një herë arkivolin dhe, pasi ia rregulluam me betonarme dhe e salduam, e vendosëm sërish aty. Nga jashtë menduam t'i bëjmë një varr të thjeshtë.

Kemi dëgjuar se pllaka e varrit të babait tuaj është përdorur në memorialin e ushtarëve anglezë të rënë në Shqipëri gjatë luftës?
Pasi regjimi i Berishës bëri aktin makabër të zhvarrosjes, vajta dhe u interesova për bllokun e mermerit të kuq dhe gërmat e emrit dhe numrat e viteve. Këtë e kishin bërë më parë edhe familjarët e të zhvarrosurve të parë. Pas një diskutimi bajat me drejtuesin e ndërmarrjes funerale, më thanë se ato s'mund të jepeshin. Pak vite më vonë, teksa kaloja në Parkun Kombëtar, më tërhoqi vëmendjen obelisku i ushtarëve anglezë të rënë në Shqipëri gjatë Luftës së Dytë Botërore. Kur iu afrova bllokut të mermerit, dallova dhe njoha se ai ishte mermeri i kuq i varrit të babait tim, madje kishin mbetur edhe shenjat e vrimave të montimit të gërmave. Eshtë ofezë për ushtarët anglezë që t'u vihet pllaka mermertë e një tjetër varri. Shteti shqiptar nuk duhet të bënte një gafë të tillë.


11 prill 1985, e gjithë Shqipëria zi e lot për vdekjen e udhëheqësit të hekurt

Duke gdhirë 11 prilli i vitit 1985, kryetarit më jetëgjatë të shtetit shqiptar, pas dy ditësh në koma, zemra i pushoi së funksionuari. Po atë mëngjes herët qytetarët mësuan lajmin e vdekjes së Enver Hoxhës. Zija pushtoi gjithë vendin. Për rreth pesë ditë radhazi homazhet vazhdonin në Presidencë. Para përcjelljes për në Varrezat e Dëshmorëve, në sheshin "Skënderbej" u zhvillua një miting, ndërsa sheshi u mbush plot e përplot. E gjithë Tirana dhe mijëra njerëz të ardhur nga rrethe të ndryshme të vendit shoqëruan kortezhin e pafund drejt banesës së fundit. Edhe pas kësaj vinin njerëz nga rrethe të tjera të vendit, duke i vendosur kurora me lule ish-udhëheqësit.

 

[jugo-jebe-dugo]

Hodxa war echt ein Arsch totz aller Konflikte die mein Land Serbien mit den Shipos hatte,hätte ich das denen auch nicht gewünscht sowas

Aber mit Albanien hatten wir eigentlich nie grosse Probleme,besonders als wir den KOmunismus eingeschlagen haben.

 

[MIC SOKOLI]

der typ hat opositionelle politiker mit der ganzen familie, auch kleinkinder, lebendig begraben!
wie kann man das einem anderen menschen antun, darunter waren sehr viele familienangehörige von ihm selbst!

 

[Feuerengel]

Enver Hoxha ist für'n Arsch.
Ihm war Albanien egal.
Er hat sogar eine starke Grenze zwischen Albanien und kosovo gezogen.
Hätte er damals die Straßen in den gebirgigen Gegenden Albaniens teeren
lassen und sie richtig aufzubauen anstatt über tausende von unnützlichen
albanischen Bunker anzufertigen wäre Albanien jetzt nicht so arm dran wie es heute ist. Er ist wirklich die größte Beleidigung in der Albanischen
Geschichte und wegen Ihm sind sehr viele Russen böse auf das albanische Volk...

Diese Horror Straßen kenne ich zu gut.
Da fahren meist immer Kosovaren von Durrës nach Kukës.

 

[Albanesi]

Ich weiss nicht , zumindestens war er der erste albanische Politiker der Albanien industriealisieren wollte , davor vor seiner Amtszeit war Albanien einreines Agrarland!

Zum Beispiel einer der vielen Projekte unter seiner Regierungszeit !

Das Stahlwerk von Elbasan da mal mehrere zehntausende Menschen gearbeitet hatten , daß vor der Öffnung der Grenzen stillgelegt wurde und dann an einen türkischen Unternehmen verkauft und privatisert wird läuft heute noch in kleinen Flamme weiter , wie auch bei vielen anderen Firmen auch jetzt geschieht die ans Ausland verkauft und privatisiert werden all dies wurden gebaut mit Hilfen zu erst von Jugoslawien und dann Sowjetunion und dann China unter enver Hoxhas Herschaft!