Dinarski-Vuk
Vuk sa Dinare
Kako ga nije prihvatio Tudjman, kada je odbijanje plana sa srpske strane bio (zvanicni) povod za Oluju?
To je samo jedan dio price. Nikakav plan Z4 (sjeti se samo Sajrusa Vensa i Dejvid Ovena, tj. ono sto su nudili 92', nudio je Galbrajt 95', samo pod drugim nazivom) ne bi zaustavio namjeru hrvata, da ovladaju tim teritorijom. Sustina svega je u tome Boro, da su hrvati nudili srbima (i 1992. i 1995) rjesavanje srpskih licnih i nacionalnih prava u dva sreza, a srbi su polazili sa stanovista da se o tim pravima mora uzeti u obzir cijela teritorija Republike Srpske Krajine, ili “Zona pod zastitom Ujedinjenih nacija“, kako je Krajina bila oznacavana u dokumentima Ujedinjenih nacija. Martic je, u ovakvoj situaciji, ostao usamljen, a shvatao je da ce, pri promjeni mandata snaga UN u RSK, usljediti velika vojna akcija Hrvatske Vojske. Istovrijemeno, sve je manje bilo nade da ce oruzane snage Jugoslavije ucestvovati u odbrani Krajine. Treba se samo prisjetit' da je Martic pokusao da iskoristi dolazak u Knin americkog ambasadora Pitera Galbrajta (nikad odvratnijeg diplomate) - da bi mu skrenuo paznju da je neprihvatljivo da Mirovne snage mjenjaju karakter, definisan u Vensovom planu, ili Rezoluciji Saveta bezbjednosti 743 (1992). Jedino sto mu je ostalo na raspolaganju za ocuvanje sustine Vensovog plana je bilo uslovljavanje – i on ga je izneo u susretu s Piterom Galbrajtom. Ono je glasilo - RSK ce pregovarati o Planu Z-4, ukoliko, ovih dana, Savet bezbjednosti produzi boravak Mirovnih snaga uz nepromjenjen mandat.