Aktuelles
  • Herzlich Willkommen im Balkanforum
    Sind Sie neu hier? Dann werden Sie Mitglied in unserer Community.
    Bitte hier registrieren

Massaker der Türkei in Smyrni/Izmir

Dieser Thread soll mal wieder geöffnet werden muss dir noch antworten :D

Ja das haben wir einigen deiner Landsleute zu verdanken, rumspamen auf laufenden Band.

Meine beiden Threads sind auch geschlossen, schick mir PN.

- - - Aktualisiert - - -

Ich werde erstmal auf die Massaker an den Armeniern in Smyrna eingehen.

Zeitung: New York Times vom 19 September 1922
 

Anhänge

  • 99074269.pdf
    29,8 KB · Aufrufe: 9
Μικρασιατική Καταστροφή: Η ασύλληπτη κτηνωδία των Τούρκων μέσα από μαρτυρίες

Παρά τα όσα λένε οι Τούρκοι η καταστροφή της Σμύρνης και η σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού, ελληνικού και αρμενικού, υπήρξε μια πράξη προσχεδιασμένης γενοκτονίας.

Oλα τα κριτήρια που αναφέρονται στη Σύμβαση του Oργανισμού Hνωμένων Eθνών που ψηφίστηκε το 1948 «για την πρόληψη και την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας» τα συναντούμε στη σφαγή της Σμύρνης.

Bέβαια, όλη η εκστρατεία εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών που πραγματοποίησαν οι Tούρκοι εθνικιστές, βασίστηκε πάνω στην πρακτική της γενοκτονίας.
Σε μελέτη τους οι ιστορικοί Kιτρομηλίδης και Aλεξανδρής υπολογίζουν ότι ο ελάχιστος αριθμός είναι 800.000. Eκτός από το ανθρώπινο κόστος ο ελληνισμός έχασε οριστικά ιστορικές περιοχές του,
όπως ο Πόντος, η Iωνία, η Kαππαδοκία, η Aνατολική Θράκη. Παράλληλα, η Σμύρνη αποκαλύπει και όλες μας τις αντιφάσεις.

Οι μαρτυρίες από τη σφαγή είναι πολλές!

«Σε όλη την ευρύτερη παραλιακή ζώνη της Σμύρνης από το Κοκάργιαλι έως το Κορδελιό και σε μήκος 30 χιλιομέτρων οι Τούρκοι επιδόθηκαν σε γενική σφαγή των Ελλήνων κατοίκων και προσφύγων.
Ολόκληρες οικογένειες εκτελούντο εν ψυχρώ».

«Στα προάστια Αγία Τριάδα και Πετρωτά, οι κάτοικοι βρήκαν τραγικό θάνατο εντός των εκκλησιών, στις οποίες είχαν καταφύγει. Στη συνοικία Τεπετζίκι οι Τούρκοι εκτέλεσαν περισσότερες από 300 γυναίκες και 66 βρέφη.»

«Ο Γάλλος συγγραφέας Ρενέ Πουώ κατέγραψε μαρτυρίες συμπατριωτών του, οι οποίοι έκαναν λόγο για αποκεφαλισμένα σώματα μικρών παιδιών γύρω από την αρμενική μητρόπολη του Αγίου Στεφάνου.»

«Ο Αγγλος Ρόυ Τρέλοαρ, αντιπρόσωπος μεγάλης βρετανικής εταιρίας στην Σμύρνη κατέθεσε ενδεικτικά ότι από τα πεταμένα στους δρόμους πτώματα,
η νοσογόνος δυσοσμία ήταν τόσο ανυπόφορη, ώστε ήταν αδύνατο να πλησιάσει κανείς στις Αρμενικές γειτονιές.»«Αλλά, και στην προκυμαία η κατάσταση
που επικρατούσε ήταν φρικώδης. Ιδιαίτερα ατιμωτική υπήρξε η μεταχείριση από τους Τούρκους των Ελλήνων αξιωματικών και οπλιτών,
οι οποίοι τους υποχρέωναν να καθαρίζουν γυμνοί την προκυμαία. Οι ταλαιπωρίες τους διήρκεσαν πολλές ημέρες, ενώ αρκετοί από αυτούς θανατώθηκαν με απαγχονισμό».

«Στο Μερσινλί, στην εκκλησία της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας, οι Τούρκοι, αφού ασέλγησαν σε δεκάδες κοπέλες [...] τις στραγγάλισαν. Στο προάστιο αυτό κατεσφάγησαν όλοι οι εκεί παραμένοντες.»
http://www.pontos-news.gr/pontiaka-...ς-σμύρνης-μέσα-από-αδιάψευστες-μαρτυρίες.html
 
Μικρασιατική Καταστροφή: Η ασύλληπτη κτηνωδία των Τούρκων μέσα από μαρτυρίες

Παρά τα όσα λένε οι Τούρκοι η καταστροφή της Σμύρνης και η σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού, ελληνικού και αρμενικού, υπήρξε μια πράξη προσχεδιασμένης γενοκτονίας.

Oλα τα κριτήρια που αναφέρονται στη Σύμβαση του Oργανισμού Hνωμένων Eθνών που ψηφίστηκε το 1948 «για την πρόληψη και την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας» τα συναντούμε στη σφαγή της Σμύρνης.

Bέβαια, όλη η εκστρατεία εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών που πραγματοποίησαν οι Tούρκοι εθνικιστές, βασίστηκε πάνω στην πρακτική της γενοκτονίας.
Σε μελέτη τους οι ιστορικοί Kιτρομηλίδης και Aλεξανδρής υπολογίζουν ότι ο ελάχιστος αριθμός είναι 800.000. Eκτός από το ανθρώπινο κόστος ο ελληνισμός έχασε οριστικά ιστορικές περιοχές του,
όπως ο Πόντος, η Iωνία, η Kαππαδοκία, η Aνατολική Θράκη. Παράλληλα, η Σμύρνη αποκαλύπει και όλες μας τις αντιφάσεις.

Οι μαρτυρίες από τη σφαγή είναι πολλές!

«Σε όλη την ευρύτερη παραλιακή ζώνη της Σμύρνης από το Κοκάργιαλι έως το Κορδελιό και σε μήκος 30 χιλιομέτρων οι Τούρκοι επιδόθηκαν σε γενική σφαγή των Ελλήνων κατοίκων και προσφύγων.
Ολόκληρες οικογένειες εκτελούντο εν ψυχρώ».

«Στα προάστια Αγία Τριάδα και Πετρωτά, οι κάτοικοι βρήκαν τραγικό θάνατο εντός των εκκλησιών, στις οποίες είχαν καταφύγει. Στη συνοικία Τεπετζίκι οι Τούρκοι εκτέλεσαν περισσότερες από 300 γυναίκες και 66 βρέφη.»

«Ο Γάλλος συγγραφέας Ρενέ Πουώ κατέγραψε μαρτυρίες συμπατριωτών του, οι οποίοι έκαναν λόγο για αποκεφαλισμένα σώματα μικρών παιδιών γύρω από την αρμενική μητρόπολη του Αγίου Στεφάνου.»

«Ο Αγγλος Ρόυ Τρέλοαρ, αντιπρόσωπος μεγάλης βρετανικής εταιρίας στην Σμύρνη κατέθεσε ενδεικτικά ότι από τα πεταμένα στους δρόμους πτώματα,
η νοσογόνος δυσοσμία ήταν τόσο ανυπόφορη, ώστε ήταν αδύνατο να πλησιάσει κανείς στις Αρμενικές γειτονιές.»«Αλλά, και στην προκυμαία η κατάσταση
που επικρατούσε ήταν φρικώδης. Ιδιαίτερα ατιμωτική υπήρξε η μεταχείριση από τους Τούρκους των Ελλήνων αξιωματικών και οπλιτών,
οι οποίοι τους υποχρέωναν να καθαρίζουν γυμνοί την προκυμαία. Οι ταλαιπωρίες τους διήρκεσαν πολλές ημέρες, ενώ αρκετοί από αυτούς θανατώθηκαν με απαγχονισμό».

«Στο Μερσινλί, στην εκκλησία της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας, οι Τούρκοι, αφού ασέλγησαν σε δεκάδες κοπέλες [...] τις στραγγάλισαν. Στο προάστιο αυτό κατεσφάγησαν όλοι οι εκεί παραμένοντες.»
http://www.pontos-news.gr/pontiaka-...ς-σμύρνης-μέσα-από-αδιάψευστες-μαρτυρίες.html

Mpravo Patrida pesta opos ine
 
Για τους ελληνόφωνους μουσουλμάνους της βόρειας Τουρκίας, δηλαδή του μικρασιατικού Πόντου, έχουμε πλήθος ιστορικών δεδομένων. Το 1914 ο ελληνικός πληθυσμός της περιοχής ανερχόταν σε 929.495 και κατανεμόταν ως εξής: α) Ορθόδοξοι Ελληνες: 696.495, β) Μουσουλμάνοι Ελληνες: 190.000, γ) Κρυπτοχριστιανοί: 43.000
Όπως μας πληροφορεί ο μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος, οι εξισλαμισμοί στον Πόντο πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 1648- 1687 από τις πιέσεις των φεουδαρχών, των Ντερεμπέηδων. Γράφει:
"Ενεκα των από των Τερε-βέηδων πιέσεων τούτων και των δεινών διωγμών οι από του ποταμού Ακάμψιος (Τσορόχ) μέχρι Τραπεζούντος συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί, οι κατοικούντες τας περιφερείας Ριζαίου, Οφεως, Σουρμένων και Γημωράς εξισλαμίστηκαν αθρόως. Οι χριστιανοί της περιφέρειας Οφεως είχον εξισλαμισθεί κατά την παράδοσιν ομού μετά του επισκόπου αυτών Αλεξάνδρου μετονομασθέντος Ισκεντέρ...".
Το τελευταίο κύμα των εξισλαμισμών συμπίπτει χρονικά με την γενοκτονία (1916-1923) που εξαπέλυσαν οι Τούρκοι κατά του χριστιανικού ελληνικού πληθυσμού του Πόντου. Οι Νεότουρκοι είχαν αποφασίσει τον βίαιο εξισλαμισμό των χριστιανικών εθνοτήτων και για το σκοπό αυτό δημιούργησαν ορφανοτροφεία για τα παιδιά των χριστιανών που είχαν εξοντώσει. Στα ελληνόπαιδα παρείχαν τουρκική παιδεία και ισλαμική θεολογική μόρφωση. Τις ελληνίδες τις υποχρέωναν σε γάμο με μουσουλμάνους.
Το ότι δεν υπήρχαν αξιόλογοι τουρκικοί πληθυσμοί στο χώρο του Πόντου φαίνεται από το γεγονός ότι και οι ίδιες οι τουρκικές αρχές προτιμούσαν τη χρήση του όρου "μουσουλμάνος" και όχι "Τούρκος". Σε κείμενο συνεννόησης - που αφορούσε τους όρους αυτονομίας του Πόντου και πρόβλεπε την ισοπολιτεία των κατοίκων του - που υπογράφτηκε το Σεπτέμβριο του 1919 στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρυσάνθου και του βαλή Τραπεζούντας Σουλεϊμάν Νετζμή Βέη ανάφερε δύο ομάδες κατοίκων: τους Ελληνες και τους Μουσουλμάνους.
Στην επιχειρηματολογία πάντως των Χριστιανών Ποντίων προς τις συμμαχικές δυνάμεις χρησιμοποιήθηκε η ελληνική καταγωγή των μουσουλμάνων του Πόντου. Στην Συνδιάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού στις 30/12/1918 υπεβλήθη υπόμνημα για την δημιουργία της "Ελληνικής Δημοκρατίας του Πόντου". Μεταξύ άλλων υπάρχει το εξής επιχείρημα:
"...από τον μουσουλμανικόν πληθυσμό μέγα μέρος είναι ελληνικής καταγωγής και δεν ελησμόνησαν ούτε την καταγωγήν αυτών, ούτε την ελληνικήν γλώσσαν, ην εξακολουθούν να ομιλώσιν."
Η Σημασία αυτών των Πληθυσμών
Οι εξισλαμισμένοι και κρυπτοχριστιανικοί πληθυσμοί μας βοηθούν στο να κατανοήσουμε την φύση της σύγχρονης Τουρκίας. Μας θυμίζουν την παλιά οικουμενικότητα του ελληνισμού. Ένα τμήμα της παλιάς ρωμιοσύνης παραμένει με κρυπτοχριστιανική ή μουσουλμανική μορφή, στους παλιούς ελληνικούς τόπους της Ανατολής.
Το τουρκικό κράτος προσπαθεί με κάθε τρόπο να αφομοιώσει τους πληθυσμούς αυτούς. Επιδιώκει την κοινωνική διάσπαση των συμπαγών πληθυσμών με μεταφορά σε άλλα μέρη της Τουρκίας. Ετσι δόθηκαν οικονομικά κίνητρα για μετανάστευση των ελληνόφωνων στο Κουρδιστάν, την Ιμβρο και την κατεχόμενη Κύπρο. Σήμερα ένα από τα τουρκικά χωριά της Ιμβρου κατοικείται από εξισλαμισμένους ελληνόφωνους ενώ περί τους 3.000 έχουν εγκατασταθεί ως έποικοι στην κατεχόμενη Κύπρο. Οι ελληνόφωνοι έποικοι είναι μία από τις λίγες εθνοτικές ομάδες που μεταφέρθηκαν εκεί και διατηρούν αρμονικές σχέσεις με τους εγκλωβισμένους.
Από την άλλη όμως οι ελληνογενείς μουσουλμάνοι της Τουρκίας προσπαθούν να διασώσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα και να αναδειχθούν σε μια γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των λαών της Τουρκίας και της Ελλάδας. Αποδεικνύουν επίσης ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις πλην αυτού της αλληλοκατανόησης και της συνύπαρξης. Εμείς ελπίζουμε ότι η βασανιστική περιόδος μετασχηματισμού στην οποία έχει εισέλθει η Τουρκία θα τελειώσει με την δημιουργία μιας πραγματικής δημοκρατικής και πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

1. ΕΝΘΕΤΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ
Για τις περιοχές των εξισλαμισμένων Ελλήνων του Πόντου ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος γράφει:
"Οι περί των Ψυχρόν ποταμόν (Μπαλτατζή Ντερέ) οικούντες Οφίται ή Οφλήδες, διετήρησαν την ελληνικήν γλώσσαν και τα ελληνικά ήθη και έθιμα, ενθυμούνται ακόμη την εξ Ελλήνων καταγωγήν αυτών. Είναι ημερώτεροι των Λαζών και κατά την κληροδοτηθείσαν αυτοίς παρά των Ελλήνων προγόνων αυτών παράδοσιν ασχολούνται με τα γράμματα και την θεολογίαν. Αι μουσουλμανικαί ιερατικαί και θεολογικαί σχολαί του Οφεως ήσαν αι τελειότεραι εν των Οθωμανικώ κράτει. Οι άνδρες εν Οφει γιγνώσκουσιν και την τουρκικήν γλώσσαν, αλλ' αι γυναίκες ηγνόουν αυτήν, και δια τούτο μέχρι των ημερών ημών εις την κατ οίκον ομιλία εγίνετο χρήσις του Ελληνικού Ποντικού ιδιώματος του Οφεως. Τα χωρία αυτών μέχρι των ημερών ημών διετήρουν τα Ελληνικά αυτών ονόματα, Παλαιοχώριν, Μεσοχώριν, Υψηλή ή Υψηλάντων, όθεν προήλθεν η οικογένεια των Υψηλαντών, Ξένος, Αληθινός, Φωτεινός, Χαλάεσσα, Γοργορά, Κοντού, Χωλός, Οκελος, σώζονται δε εν αυτοίς πολλοί ναοί και χειρόγραφα ελληνικά... Ελληνόφωνοι, αλλ ουχί ήμεροι ως οι Οφίται παρέμειναν και οι εξισλαμισθέντες χριστιανοί της Θοανίας (Τόνγιας), τα δε χωρία αυτών διετήρησαν κατά το πλείστον ομοίως τα ελληνικά ονόματα, οίον Κατωχώριν, Μεσοπλάγιν, Μεσοπαίδιν."
 
Nein KKE hatte nicht Recht, i Genoktonia eixai arxisei kiolas to 1914, die Deportationen stin Smyrni prin na erthei o ellinkios stratos. An den erxontane o ellinikos Stratos, olo to baros tou tourkikou Stratou tha itane pano stous Ellines tis mikras aisias.
Mallon den tha eixai meini kanenas Zontanos.

Du hast Recht, wenn du einverstanden bist dann können wir in diesem Thread weitermachen
http://www.balkanforum.info/f16/massaker-tuerkei-smyrni-izmir-229184/index33.html#post3869334

Ωραία, αφού συμφωνούμε σ' αυτό, ας μεταφέρουμε τη συζήτηση εδώ πέρα. Αν δεν σε πειράζει, θα συνεχίσω στα γερμανικά, για να μπορούνε κι οι μη ελληνόφωνες να παρακολουθήσουν :).

Also, da bin ich anderer Meinung. Die kleinasiatische Expedition war ein großes Fehler. Es ist klar, dass die kleinasiatischen Griechen in Gefahr waren. Wenn man aber vom Ergebnis das urteilt, war die kleinasiatische Expedition die richtige Weise, um sie zu schützen? Wie viele Griechen leben denn heute in Anatolien? Was könnte schlimmer als die Katastrophe sein?

Wenn du mich fragst, wäre die beste Option für das osmanische Reich ihre Weiterentwicklung in eine föderativen Union. Von dem Moment, dass das gescheitert oder generell unmöglich war, blieb kein anderer Auswahl als die Etablierung von Nationalstaaten übrig. Dabei wäre auch ein türkischer Nationalstaat unvermeidbar.

Das türkische Nationalgefühl war aufgewacht, und wie man sagt, nichts ist stärker als eine Idee deren Zeit gekommen ist. Die führenden gr. Politiker, inkl. Venizelos, haben diese Entwicklung sehr unterschätzt. Die einzige Möglichkeit, die sie hatten, wäre ein Versuch, mit den türkischen Nationalisten einen Ausgleich zu finden, als die griechische Seite noch stark und verhandlungsfähig war. Das könnte eventuell der griechischen Bevölkerung die Chance geben, als geschützte ethnische Minderheit in einem türkischen Nationalstaat weiter leben zu können, und bestimmte sehr gemischte Gebiete wie z.B. Smyrni/Izmir könnten vielleicht neutralisiert werden. Die Zusammenarbeit mit den westlichen imperialistischen Mächten, die Anatolien unter ihrer Kontrolle bringen wollten, war dagegen die falsche Entscheidung. Und wie man sieht, war auch diese nicht etwas, worauf man sich verlassen konnte: besonders die Französen und die Italiener haben dann leicht Seiten gewechselt, als das ihren Interessen entsprach, und auch die Engländer waren nicht bereit, den Griechen entscheidende Unterstützung zu geben. Die Entscheidung Griechenlands, in Gebieten einzumarschieren und unter ihrer Kontrolle zu bringen, die zur großen Mehrheit von Türken bewohnt waren, war dann das fatale Fehler.


Natürlich ist sehr leicht, das alles von einer gewissen zeitlichen Entfernung zu betrachten, als alles schon passiert ist. Wer weiß, ob man damals das alles so gut vorhersagen und die richtigen Entscheidungen treffen könnte..
 
Ωραία, αφού συμφωνούμε σ' αυτό, ας μεταφέρουμε τη συζήτηση εδώ πέρα. Αν δεν σε πειράζει, θα συνεχίσω στα γερμανικά, για να μπορούνε κι οι μη ελληνόφωνες να παρακολουθήσουν :).

Also, da bin ich anderer Meinung. Die kleinasiatische Expedition war ein großes Fehler. Es ist klar, dass die kleinasiatischen Griechen in Gefahr waren. Wenn man aber vom Ergebnis das urteilt, war die kleinasiatische Expedition die richtige Weise, um sie zu schützen? Wie viele Griechen leben denn heute in Anatolien? Was könnte schlimmer als die Katastrophe sein?

Wenn du mich fragst, wäre die beste Option für das osmanische Reich ihre Weiterentwicklung in eine föderativen Union. Von dem Moment, dass das gescheitert oder generell unmöglich war, blieb kein anderer Auswahl als die Etablierung von Nationalstaaten übrig. Dabei wäre auch ein türkischer Nationalstaat unvermeidbar.

Das türkische Nationalgefühl war aufgewacht, und wie man sagt, nichts ist stärker als eine Idee deren Zeit gekommen ist. Die führenden gr. Politiker, inkl. Venizelos, haben diese Entwicklung sehr unterschätzt. Die einzige Möglichkeit, die sie hatten, wäre ein Versuch, mit den türkischen Nationalisten einen Ausgleich zu finden, als die griechische Seite noch stark und verhandlungsfähig war. Das könnte eventuell der griechischen Bevölkerung die Chance geben, als geschützte ethnische Minderheit in einem türkischen Nationalstaat weiter leben zu können, und bestimmte sehr gemischte Gebiete wie z.B. Smyrni/Izmir könnten vielleicht neutralisiert werden. Die Zusammenarbeit mit den westlichen imperialistischen Mächten, die Anatolien unter ihrer Kontrolle bringen wollten, war dagegen die falsche Entscheidung. Und wie man sieht, war auch diese nicht etwas, worauf man sich verlassen konnte: besonders die Französen und die Italiener haben dann leicht Seiten gewechselt, als das ihren Interessen entsprach, und auch die Engländer waren nicht bereit, den Griechen entscheidende Unterstützung zu geben. Die Entscheidung Griechenlands, in Gebieten einzumarschieren und unter ihrer Kontrolle zu bringen, die zur großen Mehrheit von Türken bewohnt waren, war dann das fatale Fehler.


Natürlich ist sehr leicht, das alles von einer gewissen zeitlichen Entfernung zu betrachten, als alles schon passiert ist. Wer weiß, ob man damals das alles so gut vorhersagen und die richtigen Entscheidungen treffen könnte..

Natürlich können wir es auf Deutsch weiterführen, zuerst werde ich ein paar Zeitungsmedlungen von 1914 reinstellen, die beweisen in welcher Gefahr die Griechen in Smyrni und Umgebung waren:

1) In Smyrni stellten die Griechen die Bevölkerungsmerhrheit:

Die Stadt Smyrna war hauptsächlich von Griechen und Armeniern bewohnt (1918 lebten hier laut Archivangaben 155.000 griechisch-orthodoxe, 44.000 Türken, 21.000 Juden, 10.000 Armenier,
50.000 Ausländer – hauptsächlich Briten, Franzosen, Deutsche und Italiener).
Izmir

2) Zeitung New York times vom 17 Juni 1914
100 Griechen wurden ermordet (Priester, alte Männer udn Kinder)

- - - Aktualisiert - - -

Fortsetzung

3) Zeitung New York Times vom 27 August 1915

100000 Griechen wurden von der Mittelmeerküsten ins Landesinnere deportiert.
 

Anhänge

  • 100 Greeks massacre-1914.jpg
    100 Greeks massacre-1914.jpg
    50,6 KB · Aufrufe: 75
  • 100000 Greeks deported.jpg
    100000 Greeks deported.jpg
    302,3 KB · Aufrufe: 78
Zurück
Oben