FloKrass
Dvoglavi orao
Dieser Thread soll den ethnischen Albanern in der Ukraine gewidmet sein:
Die Albaner in der Ukraine sind eine ethnische Minderheit, die sich vor allem in der Oblast Saporischschja und im Budschak niedergelassen haben. Sie sind hauptsächlich Nachfahren albanischer Aufständischer, die in den russisch-türkischen Kriegen gegen die Osmanen gekämpft hatten und denen man im 18. Jahrhundert im Russischen Reich die Ansiedlung gewährte.[SUP][1][/SUP] Diese Albaner kamen aber nicht aus Albanien, sondern aus Bulgarien.[SUP][2][/SUP][SUP][3][/SUP]
Heute gibt es im Süden der Ukraine vier albanische Dörfer: Zhovtnevoje (früher Karakurt, 1811 als erste albanische Siedlung gegründet) in der Oblast Odessa sowie Gamovka (früher Xhandran), Devninskoe (früher Taz) und Georgievka (früher Tyshki) in der Oblast Saporischschja.[SUP][3][/SUP]
Albanische Dörfer und Gemeinden in der Ukraine
Albaner in der Ukraine
Die Albaner aus der Ukraine emigrierten in Odessa aus zwei Gründen:
1. Sie emigrierten zunächst nach Bulgarien, überwiegend aus der Region Korca, Ohrid, Elbesan, Cermenika und Golloborda, zwischen dem XV und XIV Jahrhundert, um ihren christlichen Glauben nicht zu verlieren.
2. Von Bulgarien in die Ukraine wanderten sie aufgrund des türkisch-russischen Krieges im 18 Jhdt, in dem sie sich im türkisch-russischen Krieg gegen das osmanische Reich stellten. Danach ließen sie sich in der Ukraine nieder, nachdem Katharina II von Russland ihnen Land anbot. Insgesamt leben in der Ukraine heute noch ca. 50 000 Albaner, die ihre Sprache und ihre Kultur leben. Sie gehören allesamt dem orthodoxen Glauben an.
Ata kanë lënë Shqipërinë 300 vjet më parë, por nuk kanë humbur gjuhën. Flasin shqipen e vjetër dhe kanë mall për vendin që nuk e panë kurrë. Në fshatin Karakurt të Ukrainës banojnë mbi 2000 shqiptarë. Një komunitet tjetër me rreth 5000 shqiptarë, të ardhur kohë pas kohe, jeton në Odesa të Ukrainës. Nuk ka asnjë dokument historik për shqiptarët e Ukrainës. Pak ose fare dihet për ta. Shqiptari i parë që shkroi për ta është Selim Islami. Në vjeshtën e vitit 1949, bashkë me një etnografe ruse, ai vizitoi fshatrat e banuar me shqiptarë. Në vitin ‘55 botoi një libër me material gjuhësor të shkëlqyer nga kolonitë shqiptare të Ukrainës.
"Me shprehjen ‘ti shqypton si ne‘, ata duan të thonë: A kupton si ne, a e kupton gjuhën tonë? Kjo më tërhoqi vëmendjen përsëpari dhe mendoj se këtu duhet kërkuar rrënja e emrit tonë shqiptar. Ai që shqipton, ai që kupton atë gjuhë", shkruan Islami, në librin ku ka mbledhur përralla, vargje, ninulla, që sipas tij, i përkasin dialektit toskë. Ndërsa i pyet ata vetë se nga cila krahinë e Shqipërisë vijnë, të tregojnë se vijnë nga Korça dhe rrethinat, që i lanë tre shekuj më parë për t‘u vendosur në Bullgari, mandej në Ukrainë. Akademiku rus, Djerzhavin, i cili i vizitoi këto fshatra në vitin 1925, shkruan se shqiptarët erdhën në këtë vend, nga Bullgaria, në fund të shekullit të 18-të dhe fillimi i 19-të. Ndërsa Jaranov shkruan se arnautët e Bullgarisë janë të shpërngulur nga Korça, Ohri, Elbasani, Çermenika, Golloborda, diku nga shekulli i 15-të deri në shekullin e 19-të.
Fjodor Dermentli, jeta profesionale e të cilit është krenari për shqiptarët e Ukrainës, ka shkruar një libër për historinë e familjes dhe rrënjët shqipe të origjinës, ku mes të tjerash rrëfen arsyet e shpërnguljes nga Shqipëria, që sipas tij janë dy: Dëshira për të mos ndërruar fenë gjatë pushtimit otoman dhe mandej lufta turko-ruse, që u pasua me dhënie tokash nga Ekaterina e Rusisë, për popullsinë joturke. Në vend të flas, ata thonë zallahis. Në vend të kuptoj, shqiptoj. Të kërkojnë të flasësh kadalë-kadalë. E kanë ruajtur dhe dashur gjuhën në shekuj, edhe pa e shkruar kurrë. Ata janë shqiptarët e Ukrainës, një komunitet, që kur shkon t‘i takosh, të mbulojnë me dashuri dhe mall për mëmëdheun që nuk e kanë parë kurrë.
Poezi kushtuar fshatit Karakurt
Në stepat e gjelbër të Buxhakut,
Ku një lum i gjelbër, Prul,
Pranë‘ grykës së varfër të përroit,
Ndodhet i panjohuri katund,
Me familje, shqiptarët, bullgarët, gagauzët këtu,
Në egërsi të pakujdesshme kanë jetu,
Duke ruajtur zakonet prindërore,
Duke u ushqyer me atë që prodhojnë vetë,
Pa vrarë mendjen për atë,
Se fuqitë e më‘dha krijojnë‘ robër,
Dhe drejtojnë egërsisht fatet e tyre.
A.S Pushkin
1828
Shqiptaret e Ukraines (Pjesa1) - YouTube
Shqiptaret e Ukraines (Pjesa2) - YouTube
Hat jemand weitere Informationen hinsichtlich der ethnischen Albaner in der Ukraine und kann?
Die Albaner in der Ukraine sind eine ethnische Minderheit, die sich vor allem in der Oblast Saporischschja und im Budschak niedergelassen haben. Sie sind hauptsächlich Nachfahren albanischer Aufständischer, die in den russisch-türkischen Kriegen gegen die Osmanen gekämpft hatten und denen man im 18. Jahrhundert im Russischen Reich die Ansiedlung gewährte.[SUP][1][/SUP] Diese Albaner kamen aber nicht aus Albanien, sondern aus Bulgarien.[SUP][2][/SUP][SUP][3][/SUP]
Heute gibt es im Süden der Ukraine vier albanische Dörfer: Zhovtnevoje (früher Karakurt, 1811 als erste albanische Siedlung gegründet) in der Oblast Odessa sowie Gamovka (früher Xhandran), Devninskoe (früher Taz) und Georgievka (früher Tyshki) in der Oblast Saporischschja.[SUP][3][/SUP]
Sie haben keine Berechtigung Anhänge anzusehen. Anhänge sind ausgeblendet.
Albanische Dörfer und Gemeinden in der Ukraine
Albaner in der Ukraine
Die Albaner aus der Ukraine emigrierten in Odessa aus zwei Gründen:
1. Sie emigrierten zunächst nach Bulgarien, überwiegend aus der Region Korca, Ohrid, Elbesan, Cermenika und Golloborda, zwischen dem XV und XIV Jahrhundert, um ihren christlichen Glauben nicht zu verlieren.
2. Von Bulgarien in die Ukraine wanderten sie aufgrund des türkisch-russischen Krieges im 18 Jhdt, in dem sie sich im türkisch-russischen Krieg gegen das osmanische Reich stellten. Danach ließen sie sich in der Ukraine nieder, nachdem Katharina II von Russland ihnen Land anbot. Insgesamt leben in der Ukraine heute noch ca. 50 000 Albaner, die ihre Sprache und ihre Kultur leben. Sie gehören allesamt dem orthodoxen Glauben an.
Ata kanë lënë Shqipërinë 300 vjet më parë, por nuk kanë humbur gjuhën. Flasin shqipen e vjetër dhe kanë mall për vendin që nuk e panë kurrë. Në fshatin Karakurt të Ukrainës banojnë mbi 2000 shqiptarë. Një komunitet tjetër me rreth 5000 shqiptarë, të ardhur kohë pas kohe, jeton në Odesa të Ukrainës. Nuk ka asnjë dokument historik për shqiptarët e Ukrainës. Pak ose fare dihet për ta. Shqiptari i parë që shkroi për ta është Selim Islami. Në vjeshtën e vitit 1949, bashkë me një etnografe ruse, ai vizitoi fshatrat e banuar me shqiptarë. Në vitin ‘55 botoi një libër me material gjuhësor të shkëlqyer nga kolonitë shqiptare të Ukrainës.
"Me shprehjen ‘ti shqypton si ne‘, ata duan të thonë: A kupton si ne, a e kupton gjuhën tonë? Kjo më tërhoqi vëmendjen përsëpari dhe mendoj se këtu duhet kërkuar rrënja e emrit tonë shqiptar. Ai që shqipton, ai që kupton atë gjuhë", shkruan Islami, në librin ku ka mbledhur përralla, vargje, ninulla, që sipas tij, i përkasin dialektit toskë. Ndërsa i pyet ata vetë se nga cila krahinë e Shqipërisë vijnë, të tregojnë se vijnë nga Korça dhe rrethinat, që i lanë tre shekuj më parë për t‘u vendosur në Bullgari, mandej në Ukrainë. Akademiku rus, Djerzhavin, i cili i vizitoi këto fshatra në vitin 1925, shkruan se shqiptarët erdhën në këtë vend, nga Bullgaria, në fund të shekullit të 18-të dhe fillimi i 19-të. Ndërsa Jaranov shkruan se arnautët e Bullgarisë janë të shpërngulur nga Korça, Ohri, Elbasani, Çermenika, Golloborda, diku nga shekulli i 15-të deri në shekullin e 19-të.
Fjodor Dermentli, jeta profesionale e të cilit është krenari për shqiptarët e Ukrainës, ka shkruar një libër për historinë e familjes dhe rrënjët shqipe të origjinës, ku mes të tjerash rrëfen arsyet e shpërnguljes nga Shqipëria, që sipas tij janë dy: Dëshira për të mos ndërruar fenë gjatë pushtimit otoman dhe mandej lufta turko-ruse, që u pasua me dhënie tokash nga Ekaterina e Rusisë, për popullsinë joturke. Në vend të flas, ata thonë zallahis. Në vend të kuptoj, shqiptoj. Të kërkojnë të flasësh kadalë-kadalë. E kanë ruajtur dhe dashur gjuhën në shekuj, edhe pa e shkruar kurrë. Ata janë shqiptarët e Ukrainës, një komunitet, që kur shkon t‘i takosh, të mbulojnë me dashuri dhe mall për mëmëdheun që nuk e kanë parë kurrë.
Në stepat e gjelbër të Buxhakut,
Ku një lum i gjelbër, Prul,
Pranë‘ grykës së varfër të përroit,
Ndodhet i panjohuri katund,
Me familje, shqiptarët, bullgarët, gagauzët këtu,
Në egërsi të pakujdesshme kanë jetu,
Duke ruajtur zakonet prindërore,
Duke u ushqyer me atë që prodhojnë vetë,
Pa vrarë mendjen për atë,
Se fuqitë e më‘dha krijojnë‘ robër,
Dhe drejtojnë egërsisht fatet e tyre.
A.S Pushkin
1828
Shqiptaret e Ukraines (Pjesa1) - YouTube
Shqiptaret e Ukraines (Pjesa2) - YouTube
Hat jemand weitere Informationen hinsichtlich der ethnischen Albaner in der Ukraine und kann?
