[h=1]
Ексклузивно со Марина Дојчиновска: Последните Македонци во Узбекистан (ФОТО)[/h]
Понеделник, 20 Мај 2013 11:33
[h=2]Во име на вистината со Марина Дојчиновска не застана кај Хунзите и Калашите Македонците од денешен Пакистан туку мисијата закажана за 2013 година фала му на Господа, успешно завршена.[/h]
- Македонската јавност веќе знае, дека после првиот неуспешен обид за влез и снимање во Узбекистан кон крајот на Ноември 2012, ние не се откажавме и се подготвувавме за следното патување таму штом се завршат процедурите за добивање на сите потребни документи и дозволи, вели Дојчиновска.
Овој Велигден случајно или намерно, се изреализира во целост новата мисија на Македониум и ТВ Сонце со голема поддршка од сопственикот Ѓорѓија Џорџ Атанасоски, во големиот новинарско истражувачки проект започнат уште од 2005 година на тема „До каде не има“ на Марина Дојчиновска.
- Ако беа хунзите и калашите оставени да ја чуваат најисточната точка од некогашната македонска империја, ние сега се вративме од најсеверната Александрија ( Есхата), па ако едниве беа на крајот на светот, тогаш последниве откриени Македонци во Узбекистан се од „врвот“ на светот, а врвни беа откритијата според многу нешта, барем така вели Марина за Курир.
Кога во Централна Азија во сред степите, ќе ви се отвори патот да го пронајдете селото кое во овој регион е познато како Македонско, а името на селото е Искендер Зулкарнаи( селото на Александар Велики) разбирлива е Македонската љубопитност кои и какви луѓе ќе најдете таму.
И таму не има?
- Во близина на селото ни пристапи човек по име Аминта. Кога слушна од каде доаѓаме, неверувајќи на фактот, што пред него гледа и други Македонци освен нив таму почна да не допира за да поверува дека сме вистински. Тоа е еден од ретките моменти кои ги сметам за награда во моите истражувачки патувања. Неговата радост беше огромна па дури инсистираше да се запознаеме со неговата сопруга за да и таа после многу години брак со него се увери дека Македонците и денес постојат, па и ни дошле на гости.
Ви ги открија своите долго чувани тајни?
- По неколку часа запознавање и престој кај нив, одлучија дека треба да ни ги покажат скриените македонски тајни кои тие ги чуваат 23 века. Прво ни покажаа една многу чудна гробница.
Го отклучија катанецот и ги отворија вратите на една гробница сместена покрај пештера и мегалити, а од гробницата кон воздухот на 4, 5 метарски шипки беа поставени две метални раце, раширени кон небото покажувајќи кон исток и запад. Во внатрешноста на гробницата во полу мракот се забележуваа два гроба. Едниот од нив голем долг речиси 6 метри, а другиот малку помал.
Кога ги прашавме чии се овие гробови, на наше огромно иненадување и шок, одговорија: Големиот гроб е на Александар Македонски, а помалиот е на неговата мајка Олимпија. А, рацете што се извишуваат над гробницата се всушност рацете на Александар, симболично раскажувајќи ја неговата последна порака: „ Јас што го имав целиот свет, заминувам со празни раце и без никакви матерјални богатства во гробов, возвишувајќи се високо кон небото и Бога, а за таму не се потребни ниту злато ниту било какво земско богатство“.
Тоа според Аминта е порака за сите оние кои би го вознемирувале неговото вечно почивалиште барајќи, злато. По нивните кажувања желбата на Александар била да почива таму каде пред тоа никој не е погребан и никој да не знае каде е неговиот гроб. На карпата зад гробницата и денес може да се видат траги од врежаната мапа на Македонската империја-кога била најголема, вели Марина за Курир.
Шокирани и изненадени од она што видовте, не ве оставија само на тоа. Зарем е можно да постојат и други тајни длабоко чувани, освен оваа по која трага целиот свет?
- Во непосредна близина, но доволно скриен за човечките погледи, ограден да се означи неговата светост се издига камен со чудна форма и боја, за кој Аминта ни кажа дека го викаат, синиот камен.
Иако делува моќно и неуништливо, ако го допрете тој се рони под вашите прсти и станува прав. Во Македонското село постои приказна дека овој камен паднал од небото, кога Александар му се обратил на Бога, да му прати лек за неговите војници кои во овие краишта се разболеле од некоја чудна болест. Исцелителската моќ на каменот се докажала кога сите болни оздравеле, откако во водата им ставиле од овој чудесен прав на синиот камен.
Марина вели, како што селото Искендер Зулкарнаи, не можете да го најдете на ниту една географска карта, така тешко би се лоцирал и овој камен, по кој трагаат езотеристите од целиот свет. А, што мислат Македонците таму?
- Тие мислат дека светот ќе постои додека постои каменот, а ако го нема каменот ќе го снема и светот. Затоа вели Аминта, не го покажуваме никому, а уште помалку дозволуваме некој да го допре. Уште една голема награда од ова патување беше што нам ни дозволија да го допреме и да земеме со нас по малку од волшебниот прав, од кој меѓудругото деновиве ги очекуваме резултатите од стручните анализи, за да видиме која е магичната состојка што го прави овој син камен, толку мистичен.
Неоткриени наши Македонски богатства, со магичен и волшебен призвук, на ова патување ја отворија портата само за вас?
- Веднаш до каменот постои бунар кој го нарекуваат месечевиот бунар на Александар, а приказната говори дека, ако погледнеш во бунарот прекриен со темна ткаенина над себе, во водата ќе видиш слики од твојата иднина... На Александар постојано му излегувала месечината.
Овие луѓе велат дека можеби не се првите Македонци, но таму се сигурно последните. Уште 16 семејства живеат во Македонското село денес, живеејќи ја својата мисија на Македонските чувари на светите нешта, во централна Азија или некогаш Согдијана и Бактрија. Нивниот единствен страв е кој ќе ги чува овие нешта, ако тие исчезнат како Македонци од овде. А, најголемата желба и поздрав до оваа Македонија е дека не бараат никаква помош за себе, туку само поддршка, во нивното село да се подигне споменик на Александар Македонски, за да се знае зошто овие Македонци не „мрднале“ од ова место, цели 2.300 години, што ги прави – најголемите Македонски чувари на историјата за кои досега не сме знаеле дека постојат.
На наше огромно задоволство на ова патување ни се придружи и долгогодишната новинарка, а сега директорка на Институтот за геостратегиски истражувања при МНР, Емилија Гелева.
Овојпат очекувам дека институциите кај нас ќе го проследат ова откритие и ќе ги превземат идните чекори за детално истражување на овие нови тајни и дека наскоро таму ќе отпатува експедиција од експерти кои ќе ги потврдат моите новинарски сознанија, а ги повикувам гледачите сето ова да го погледнат како видео приказна во рамките на Македониум на ТВ Сонце, во вторник во 17 часот, изјави Марина за Курир.
Редакцијата на Курир верува дека истражувачкото новинарство на Марина Дочиновска нема да застане овде и со душа ќе ги очекува новите Македонски моменти.
