G
Gast829627
Guest
DOBROVOLJAČKA – SARAJEVO
03.05.1992, Dobrovoljačka – Sarajevo
ZLOČINI, MASAKRI,... NAD SRBIMA U BIH 1992-1995. (012) - 1
Centar javne bezbjednosti Istočno Sarajevo, 27.04.2005., podnio je Okružnom tužilaštvu izvještaj Istočno Sarajevo, kao dopunu krivične prijave od 29.05.1996., protiv 15 lica za koja postoje osnovi sumnje da su 02. i 03.05.1992. godine, u Dobrovoljačkoj ulici u Sarajevu počinili po jedno ili više krivičnih djela protiv čovječnosti i vrijednosti zaštićenih međunarodnim pravom iz Glave XVII Krivičnog zakona Bosne i Hercegovine.
Postoje osnovi sumnje da su počinili krivična djela Ratni zločin protiv ratnih zarobljenika iz člana 175.Krivičnog zakona BiH i Protivpravno ubijanje i ranjavanje iz člana 177. istog zakona.Naime, pouzdano je utvrđeno da su ta lica suprotno Odluci Predsjedništva Republike BiH o povlačenju jedinica Jugoslovenske narodne armije sa teritorije RBiH, te ne poštujući postignunti sporazum i preuzete obaveze o mirnoj evakuaciji Komande 2.Vojne oblasti JNA planirala, pokrenula, naredila, učinila,pripremila i podstrekivala izvršenje navedenih krivičnih djela.
Na taj način planirali su , podstakli ili učestvovali u ubijanju 42, ranjavanju 73 i zarobljavanju 215 pripadnika JNA , te psihičkom i fizičkom zlostavljanju, djelujući protivno odredbama zakona, Ženevskih konvencija i dopunskog Protokola II.
Dostavljeni Izvještaj sadrži 45 stranica teksta, a u 122 priloga uz Izvještaj Tužilaštvu je dostavljeno 117 dokumenata sa oko 470 stranica, 3 fono zapisa - audio kasete, 2 CD-a sa presretnutim razgovorima i dva video zapisa.
(Vlada RS i MUP RS)
Posle nabavke ogromne količine naoružanja (o čemu je data uz krivičnu prijavu (KP) dokumentacija) i mobilizacije ljudstva uz pripadnike vojske JNA, sprovedena je organizacija napada na sve garnizone vojske.
Kad je saznala za ovo, Komanda 2. armijske oblasti je, da bi sprečila eskalaciju oružanih sukoba na sarajevskom području, pripremila evakuaciju ljudstva i opreme iz kasarne u naselju Bistrik - u kasarnu u naselju Lukavica, Sarajevo. Ali već 1. maja usledio je opšti napad na sve kasarne JNA u Sarajevu. Sutradan, 2. maja, u ulici Vojvode Stepe u Sarajevu muslimanske formacije izvršile su napad na kolonu sanitetskih vozila JNA na taj način što su pomoću kamiona marke "fap", žute boje, povukli kontaktnu mrežu pod naponom (tramvajska i trolejbuska) i nabacili na vojna vozila, pa su na taj način na licu mesta usmrtili jedan broj pripadnika JNA, a neke od preživelih iz te kolone na licu mesta su ubili pripadnici jedinice Jusufa Prazine.
Ovi napadi usledili su i pored niza prethodnih dogovora i sporazuma o mirnoj evakuaciji ljudstva i opreme. Naime, 3. maja 1992. u prepodnevnim časovima obavljeni su razgovori sa muslimanskom stranom i postignut sporazum o mirnoj evakuaciji ljudstva i opreme iz kasarne u Bistriku u kasarnu u Lukavici. Garancije su dobijene i od najodgovornijih predstavnika UN i Evropske zajednice - Boba Dola i generala Luisa Mekenzija. Međutim, istoga dana, u ranim jutarnjim časovima, Jusuf Prazina je u rejonu parka Cara Dušana, obližnjeg objekta "Papagajka" ulica Mjedenice i Dobrovoljačke u Sarajevu, rasporedio pripadnike Zelenih beretki - obučene u crne uniforme i naoružane automatskim oružjem. Nešto kasnije, posle 10.00 časova, Prazina Jusuf i Ramiz Delalić osmatrali su prostor oko Dobrovoljačke ulice i kasarne Bistrik.
Oko 13.00 časova toga dana, naoružani pripadnici Zelenih beretki blokirali su i Dom JNA u Sarajevu, na desnoj obali reke Miljacke, u blizini navedenog rejona. Time su, kako se vidi, bile ostvarene konačne pripreme za napad na vojnu kolonu, koji je usledio toga dana, u vremenu između 15.00 i 17.00 časova.
Iz naselja Bistrik krenula je dogovorenom rutom, kolona Komande 2. armijske oblasti, iako nije za to dala nikakav povod, napadnuta je u Dobrovoljačkoj ulici, vatrom iz pešadijskog oružja, iz pravca naselja Bistrik i od reke Miljacke, odakle se prema koloni, u streljačkom stroju, kretao veliki broj naoružanih lica.
Na kolonu je iz svih pravaca i sa prozora obližnjih kuća, osuta jaka paljba iz automatskog oružja, uz upotrebu protivoklopnih projektila (ručnih bacača, tromblona, "zolja" i "osa"). Međutim, pripadnici JNA nisu pružali otpor, već su odlagali oružje i predavali se napadačima. U toku ovog napada, iako nije pružan otpor od strane pripadnika JNA, jedan broj oficira i vojnika ubijen je na licu mesta, a veći broj je ranjen, dok su ostali zarobljeni.
U prostorijama DTV "Partizan" jedan broj pripadnika JNA, pre nego što su razmenjeni ili sprovedeni u Centralni zatvor, zlostavljan je i svirepo mučen - batinanjem u gimnastičkoj sali, na hodnicima i u toaletnim prostorijama.
Zlostavljali su ih i svirepo mučili pošto su im naredili da potrbuške legnu na pod, a onda ih tukli gumenim palicama i ostalim tvrdim predmetima. Posebno su zlostavljali i svirepo mučili vojnike koji su bili pod ugovorom i rezerviste. Od ukupnog broja zarobljenih oficira, mlađih oficira, vojnika i građanskih lica na službi u JNA, jedan broj (nije utvrđeno koji broj) je izdvojen i sproveden u Centar službe bezbednosti, a kasnije u Centralni zatvor (i druge muslimanske zatvore u gradu), gdje su takođe podvrgavani višednevnom zlostavljanju i svirepom mučenju.
Prema izjavama preživelih, u zatvorske ćelije su u toku noći upadala uniformisana lica i civili, pa čak i žene, koji su ih, dok su bili vezani lisicama za radijatore centralnog grejanja i sl. tukli gumenim palicama, raznim tvrdim predmetima i kundacima pušaka. Stražari su ih, takođe, svakodnevno tukli i zlostavljali.
Tela ubijenih oficira, mlađih oficira, vojnika i građevinskih lica na službi u JNA, posredstvom Unprofora isporučena su između 14. i 20. maja Komandi JNA u Lukavici, a zatim su posmrtni ostaci 23 pripadnika JNA prebačeni na VMA u Beogradu - Odeljenje za patologiju, gdje je izvršena identifikacija i urađeni obdukcioni nalazi. Pet ostalih ubijenih sahranjeno je bez prethodno izvršenog obdukcionog pregleda.
U toku napada na kolonu, ranjeno je više oficira, mlađih oficira, vojnika i građevinskih lica na službi JNA, kao i građana koji su se zatekli na ulici. U Centralnom zatvoru, pored ostalih, posebno su se isticali u zlostavljanju i svirepom mučenju zarobljenih pripadnika JNA - Avdo Penjeta, komandir strane u pomenutom zatvoru i Rešad Jusupović, koji je, dok su se zarobljeni pripadnici JNA nalazili u prostorijama DTB "Partizan", prisiljavao pojedine zarobljenike da duže vrijeme stoje ili čuče na vrhovima prstiju, a kada bi oni, usled toga napornog položaja, nakon izvesnog vremena seli na pod, podvrgavao ih je svirepom mučenju i batinanju.
Pojedini su, kao na primer vojnik Vuković Goran, pukovnik Belošević Slavoljub i drugi, usled zlostavljanja i svirepog mučenja u muslimanskim zatvorima, ostali sa trajnim fizičkim posledicama.
Pukovnik Belošević je više dana zlostavljan i svirepo mučen. Ispitivao ga je, pored ostalih, i Bećirbašić Fikret. Prilikom ispitivanja, Bećirbašić je prisiljavao Beloševića da po više časova neprekidno gleda u jako svetlo u njega usmerene sijalice, od čega je skoro oslepeo. Belošević je u zatvoru proveo deset dana, a zatim je razmenjen posredstvom Unprofora.
(Glas javnosti)
03.05.1992, Dobrovoljačka – Sarajevo
ZLOČINI, MASAKRI,... NAD SRBIMA U BIH 1992-1995. (012) - 1
Centar javne bezbjednosti Istočno Sarajevo, 27.04.2005., podnio je Okružnom tužilaštvu izvještaj Istočno Sarajevo, kao dopunu krivične prijave od 29.05.1996., protiv 15 lica za koja postoje osnovi sumnje da su 02. i 03.05.1992. godine, u Dobrovoljačkoj ulici u Sarajevu počinili po jedno ili više krivičnih djela protiv čovječnosti i vrijednosti zaštićenih međunarodnim pravom iz Glave XVII Krivičnog zakona Bosne i Hercegovine.
Postoje osnovi sumnje da su počinili krivična djela Ratni zločin protiv ratnih zarobljenika iz člana 175.Krivičnog zakona BiH i Protivpravno ubijanje i ranjavanje iz člana 177. istog zakona.Naime, pouzdano je utvrđeno da su ta lica suprotno Odluci Predsjedništva Republike BiH o povlačenju jedinica Jugoslovenske narodne armije sa teritorije RBiH, te ne poštujući postignunti sporazum i preuzete obaveze o mirnoj evakuaciji Komande 2.Vojne oblasti JNA planirala, pokrenula, naredila, učinila,pripremila i podstrekivala izvršenje navedenih krivičnih djela.
Na taj način planirali su , podstakli ili učestvovali u ubijanju 42, ranjavanju 73 i zarobljavanju 215 pripadnika JNA , te psihičkom i fizičkom zlostavljanju, djelujući protivno odredbama zakona, Ženevskih konvencija i dopunskog Protokola II.
Dostavljeni Izvještaj sadrži 45 stranica teksta, a u 122 priloga uz Izvještaj Tužilaštvu je dostavljeno 117 dokumenata sa oko 470 stranica, 3 fono zapisa - audio kasete, 2 CD-a sa presretnutim razgovorima i dva video zapisa.
(Vlada RS i MUP RS)
Posle nabavke ogromne količine naoružanja (o čemu je data uz krivičnu prijavu (KP) dokumentacija) i mobilizacije ljudstva uz pripadnike vojske JNA, sprovedena je organizacija napada na sve garnizone vojske.
Kad je saznala za ovo, Komanda 2. armijske oblasti je, da bi sprečila eskalaciju oružanih sukoba na sarajevskom području, pripremila evakuaciju ljudstva i opreme iz kasarne u naselju Bistrik - u kasarnu u naselju Lukavica, Sarajevo. Ali već 1. maja usledio je opšti napad na sve kasarne JNA u Sarajevu. Sutradan, 2. maja, u ulici Vojvode Stepe u Sarajevu muslimanske formacije izvršile su napad na kolonu sanitetskih vozila JNA na taj način što su pomoću kamiona marke "fap", žute boje, povukli kontaktnu mrežu pod naponom (tramvajska i trolejbuska) i nabacili na vojna vozila, pa su na taj način na licu mesta usmrtili jedan broj pripadnika JNA, a neke od preživelih iz te kolone na licu mesta su ubili pripadnici jedinice Jusufa Prazine.
Ovi napadi usledili su i pored niza prethodnih dogovora i sporazuma o mirnoj evakuaciji ljudstva i opreme. Naime, 3. maja 1992. u prepodnevnim časovima obavljeni su razgovori sa muslimanskom stranom i postignut sporazum o mirnoj evakuaciji ljudstva i opreme iz kasarne u Bistriku u kasarnu u Lukavici. Garancije su dobijene i od najodgovornijih predstavnika UN i Evropske zajednice - Boba Dola i generala Luisa Mekenzija. Međutim, istoga dana, u ranim jutarnjim časovima, Jusuf Prazina je u rejonu parka Cara Dušana, obližnjeg objekta "Papagajka" ulica Mjedenice i Dobrovoljačke u Sarajevu, rasporedio pripadnike Zelenih beretki - obučene u crne uniforme i naoružane automatskim oružjem. Nešto kasnije, posle 10.00 časova, Prazina Jusuf i Ramiz Delalić osmatrali su prostor oko Dobrovoljačke ulice i kasarne Bistrik.
Oko 13.00 časova toga dana, naoružani pripadnici Zelenih beretki blokirali su i Dom JNA u Sarajevu, na desnoj obali reke Miljacke, u blizini navedenog rejona. Time su, kako se vidi, bile ostvarene konačne pripreme za napad na vojnu kolonu, koji je usledio toga dana, u vremenu između 15.00 i 17.00 časova.
Iz naselja Bistrik krenula je dogovorenom rutom, kolona Komande 2. armijske oblasti, iako nije za to dala nikakav povod, napadnuta je u Dobrovoljačkoj ulici, vatrom iz pešadijskog oružja, iz pravca naselja Bistrik i od reke Miljacke, odakle se prema koloni, u streljačkom stroju, kretao veliki broj naoružanih lica.
Na kolonu je iz svih pravaca i sa prozora obližnjih kuća, osuta jaka paljba iz automatskog oružja, uz upotrebu protivoklopnih projektila (ručnih bacača, tromblona, "zolja" i "osa"). Međutim, pripadnici JNA nisu pružali otpor, već su odlagali oružje i predavali se napadačima. U toku ovog napada, iako nije pružan otpor od strane pripadnika JNA, jedan broj oficira i vojnika ubijen je na licu mesta, a veći broj je ranjen, dok su ostali zarobljeni.
U prostorijama DTV "Partizan" jedan broj pripadnika JNA, pre nego što su razmenjeni ili sprovedeni u Centralni zatvor, zlostavljan je i svirepo mučen - batinanjem u gimnastičkoj sali, na hodnicima i u toaletnim prostorijama.
Zlostavljali su ih i svirepo mučili pošto su im naredili da potrbuške legnu na pod, a onda ih tukli gumenim palicama i ostalim tvrdim predmetima. Posebno su zlostavljali i svirepo mučili vojnike koji su bili pod ugovorom i rezerviste. Od ukupnog broja zarobljenih oficira, mlađih oficira, vojnika i građanskih lica na službi u JNA, jedan broj (nije utvrđeno koji broj) je izdvojen i sproveden u Centar službe bezbednosti, a kasnije u Centralni zatvor (i druge muslimanske zatvore u gradu), gdje su takođe podvrgavani višednevnom zlostavljanju i svirepom mučenju.
Prema izjavama preživelih, u zatvorske ćelije su u toku noći upadala uniformisana lica i civili, pa čak i žene, koji su ih, dok su bili vezani lisicama za radijatore centralnog grejanja i sl. tukli gumenim palicama, raznim tvrdim predmetima i kundacima pušaka. Stražari su ih, takođe, svakodnevno tukli i zlostavljali.
Tela ubijenih oficira, mlađih oficira, vojnika i građevinskih lica na službi u JNA, posredstvom Unprofora isporučena su između 14. i 20. maja Komandi JNA u Lukavici, a zatim su posmrtni ostaci 23 pripadnika JNA prebačeni na VMA u Beogradu - Odeljenje za patologiju, gdje je izvršena identifikacija i urađeni obdukcioni nalazi. Pet ostalih ubijenih sahranjeno je bez prethodno izvršenog obdukcionog pregleda.
U toku napada na kolonu, ranjeno je više oficira, mlađih oficira, vojnika i građevinskih lica na službi JNA, kao i građana koji su se zatekli na ulici. U Centralnom zatvoru, pored ostalih, posebno su se isticali u zlostavljanju i svirepom mučenju zarobljenih pripadnika JNA - Avdo Penjeta, komandir strane u pomenutom zatvoru i Rešad Jusupović, koji je, dok su se zarobljeni pripadnici JNA nalazili u prostorijama DTB "Partizan", prisiljavao pojedine zarobljenike da duže vrijeme stoje ili čuče na vrhovima prstiju, a kada bi oni, usled toga napornog položaja, nakon izvesnog vremena seli na pod, podvrgavao ih je svirepom mučenju i batinanju.
Pojedini su, kao na primer vojnik Vuković Goran, pukovnik Belošević Slavoljub i drugi, usled zlostavljanja i svirepog mučenja u muslimanskim zatvorima, ostali sa trajnim fizičkim posledicama.
Pukovnik Belošević je više dana zlostavljan i svirepo mučen. Ispitivao ga je, pored ostalih, i Bećirbašić Fikret. Prilikom ispitivanja, Bećirbašić je prisiljavao Beloševića da po više časova neprekidno gleda u jako svetlo u njega usmerene sijalice, od čega je skoro oslepeo. Belošević je u zatvoru proveo deset dana, a zatim je razmenjen posredstvom Unprofora.
(Glas javnosti)