F
Fan Noli
Guest
Und das hat dir Vojslav Seselje erzählt?
-
Herzlich Willkommen im Balkanforum
Sind Sie neu hier? Dann werden Sie Mitglied in unserer Community.
Bitte hier registrieren
Und das hat dir Vojslav Seselje erzählt?
milos70
Gesperrt
]
Danas se navrašava šest godina od velikog nasilja Albanaca na Kosovu i Metohiji, kada su se 2004. na meti našli Srbi, njihova imovina, spomenici kulture i svetinje Srpske pravoslavne crkve, a iz domova proterano više od 4.000 ljudi
Bio je to drugi veliki pogrom koji su Albanci počinili u miru otkako je, posle bombardovanja NATO, nad pokrajinom uspostavljen protektorat UN i juna 1999. godine, u prisustvu međunarodnih snaga, izgnano više od četvrt miliona Srba, Roma i drugih nealbanca.
U talasu albanskog nasilja 17. marta 2004. godine, koji se pamti kao "Kristalna noć na Kosovu", ubijeno je 19 osoba - od toga osam Srba i 11 Albanaca, dok se još dvoje Srba vode kao nestali.
Za samo dva dana povređene su 954 osobe, među njima 143 srpske nacionalnosti i desetine pripadnika međunarodnih snaga koji su se sukobili s Albancima štiteći Srbe i njihovu imovinu,a uništena su i 72 vozila UN.
Proterano je 4.012 Srba, etnički očišćeno šest gradova i devet sela, a porušeno je, zapaljeno ili teško oštećeno 935 srpskih kuća i 10 društvenih objekata - škole, domovi zdravlja, pošte.
Posebna meta Albanaca bili su duhovno nasleđe i graditeljska baština srpskog naroda, pa je srušeno, zapaljeno ili teško oštećeno 35 verskih objekata, među kojima 18 spomenika kulture.
Do temelja su srušeni i manastir Devič kod Srbice i konaci manastira Svetih Arhangela kod Prizrena; u Prizrenu su izgorele i crkve Bogorodice Ljeviške iz 14. i Svetog Đorđa iz 16. veka na čijem je svodu ispisana preteća poruka:"Smrt Srbima".
Uništena je Prizrenska bogoslovija, episkopsko sedište u Prizrenu, oskrnavljena srpska groblja, pri čemu nisu pošteđene ni grobnice Svetog Joanikija Devičkog u manastiru Devič kod Srbice i cara Dušana u manastiru Svetog Arhangela u Prizrenu.
U crkvama je nestalo ili oštećeno više od 10.000 vrednih freski, ikona, putira, odeždi i drugih crkvenih relikvija, kao i knjige krštenih, venčanih i umrlih koje svedoče o vekovnom postojanju Srba na KiM.
Povod za pogrom bila je kampanja albanskih medija u kojoj su lokalni Srbi optuženi da su psima naterali preko reke Ibar šest albanskih dečaka iz sela Čabar kod Zubin potoka i tako trojicu oterali u smrt.
Istraga UNMIK policije utvrdila je da su albanske optužbe lažne, a portparol međunarodne policije Neridž Sing izjavio je tada da su "preživeli dečaci posle tragedije bili pod jakim pritiskom albanskih novinara i političara da optuže Srbe iz susednog sela." Albanci su najpre započeli proteste u južnom delu Mitrovice, a u sumrak krenuli u oružani napad na Srbe u severnom delu grada, gde su intervenisali pripadnici Kfora-a.
U moru suzavca i dima, sa solitera je delovao albanski snajperista i pre nego što su specijalci međunarodnih snaga uspeli da ga likvidiraju, pale su prve žrtve - Borivoje Spasojević (53) i Jana Tučev (36), dok je jedan pripadnik Kfora teško ranjen.
Nasilje i napadi Albanaca preneli su se ubrzo južnije - u selo Čaglavicu i druga naselja na području Prištine - da bi se ubrzo na meti razularenih ekstremista našla srpska sela, kao i gradovi širom pokrajine - Lipljan, Gnjilane, Uroševac, Đakovica, Prizren.
Albanski teror nastavljen je i 18. marta u kome su bez Srba ostali Kosovo polje, Obilić, Plemetina kod Vučitrna, Svinjare nadomak Kosovske Mitrovice, dok je u selu Bijelo polje kod Peći zapaljeno svih 28 povratničkih kuća i parohijski dom.
Manje grupe Srba spas su potražile u bazama Kfora, a ostali u bezbednijim srpskim enklavama, dok je samo 250 izbeglo u druge delove Srbije gde su u nekoliko gradova izbili protesti.
U znak odmazde u Nišu i Beogradu zapaljene su džamije, a u glavnom gradu je tokom nemira povređeno 17 građana i policajaca.
Predstavnici međunarodne zajednice ocenili su tada da je "etnički motivisano nasilje" nad Srbima na KiM "planirano i dobro orkestrirano", ali se ispostavilo da više od 20.000 pripadnika međunarodnih snaga nisu bili spremni, ili nisu hteli, da ga osujete i spreče.
Prema podacima srpskih obaveštajnih izvora, konce martovskog pogroma je vukao Ramuš Haradinaj, jedan od komandanata terorističke OVK-a, dok je ključnu ulogu u Prizrenu, Uroševcu i Orahovcu imao Samedin Džezairi, poznat kao "komandant Hodža", islamski terorista koji je na Kosovo stigao da izgradi ogranak "Alahove armije" Hizbole.
Posle pogroma nad Srbima, uhapšeno je 270 Albanaca, a 143 osobe su osuđene, većina na novčane, a 67 na zatvorske kazne, ali ne i glavni akteri iz političkih struktura i redova bivše OVK.
Međunarodni tužioci i sudije procesuirali su sedam slučajeva uništavanja crkava u martovskom pogromu i 17 osoba osudili na kazne od 21 meseca do 16 godina, a jednu oslobodili optužbi.
Uprkos obećanjima o brzom povratku u domove, većina žrtava martovskog nasilja i dalje živi u kolektivnim centrima, kontejnerskim naseljima ili tuđim kućama u statusu "interno raseljenih".
Teror albanskih ekstremista formalno su osudili Savet bezbednosti UN i evropski zvaničnici, dok je Parlamentarna skupština Saveta Evrope to učinila posebnom Rezolucijom koju je usvojila 29. aprila.
Uprkos etničkom čišćenju, Kosovo je, uz podršku vodećih zapadnih zemalja, februara 2008. godine jednostrano proglasilo nezavisnost zbog čega je Srbija pokrenula postupak pred Međunardnim sudom pravde.
PRESS
NJegova svetost patrijarh srpski Irinej služiće danas u Sabornoj crkvi u Beogradu parastos žrtvama martovskog pogroma prije šest godina na Kosovu i Metohiji.
Izvor: RTRS
Parastos će biti služen u svim hramovima Srpske pravoslavne crkve u zemlji i svijetu.
Na današnji dan 2004. godine počeo je pogrom koji je trajao 48 časova, a u kome je porušeno i spaljeno 35 srpskih pravoslavnih crkava i manastira na Kosovu i Metohiji i poginulo 19 ljudi.
Parastos povodom stradanja Srba i srpskih svetinja na Kosovu i Metohiji patrijarh Irinej služiće poslije liturgije, koja počinje u 7.30 časova, rečeno je u Srpskoj patrijaršiji.
Umirovljeni episkop zahumsko-hercegovački Atanasije, administrator Eparhije raško-prizrenske i kosovsko-metohijske, služiće pomen žrtvama martovskog pogroma u hramu Svetog Nikole u Kosovu Polju sa početkom u 12.00 časova, saopšteno je iz te Eparhije.
U okviru sjećanja na martovski pogrom patrijarh Irinej otvoriće večeras u Svetosavskom domu na Vračaru, izložbu kopija i replika fresaka sa Kosova i Metohije pod nazivom "Da se ne zaboravi".
Osim u Beogradu, izložba, koja sadrži radove diplomiranih slikara i konzervatora, kao i studenata Visoke škole - Akademije SPC za umetnosti i konservaciju, biće otvorena na još pet lokacija u Srbiji i u Republici Srpskoj.
Naziv izložbe "Da se ne zaboravi" potiče od prve izložbe kojom je obilježena godišnjica pogroma Srba na Kosovu i Metohiji, 17. marta 2005. godine, a koju je u Galeriji fresaka u Beogradu, otvorio tadašnji patrijarh srpski Pavle.
Sve je ovo bilo orkestrirano za zapada kao i Racak tako da su ovi osudjedni bili samo koletarna steta a oni pravi krivci i dan danas spremaju nove projekte potpunog etnickog ciscenja Kosova.
Danas se navrašava šest godina od velikog nasilja Albanaca na Kosovu i Metohiji, kada su se 2004. na meti našli Srbi, njihova imovina, spomenici kulture i svetinje Srpske pravoslavne crkve, a iz domova proterano više od 4.000 ljudi
Bio je to drugi veliki pogrom koji su Albanci počinili u miru otkako je, posle bombardovanja NATO, nad pokrajinom uspostavljen protektorat UN i juna 1999. godine, u prisustvu međunarodnih snaga, izgnano više od četvrt miliona Srba, Roma i drugih nealbanca.
U talasu albanskog nasilja 17. marta 2004. godine, koji se pamti kao "Kristalna noć na Kosovu", ubijeno je 19 osoba - od toga osam Srba i 11 Albanaca, dok se još dvoje Srba vode kao nestali.
Za samo dva dana povređene su 954 osobe, među njima 143 srpske nacionalnosti i desetine pripadnika međunarodnih snaga koji su se sukobili s Albancima štiteći Srbe i njihovu imovinu,a uništena su i 72 vozila UN.
Proterano je 4.012 Srba, etnički očišćeno šest gradova i devet sela, a porušeno je, zapaljeno ili teško oštećeno 935 srpskih kuća i 10 društvenih objekata - škole, domovi zdravlja, pošte.
Posebna meta Albanaca bili su duhovno nasleđe i graditeljska baština srpskog naroda, pa je srušeno, zapaljeno ili teško oštećeno 35 verskih objekata, među kojima 18 spomenika kulture.
Do temelja su srušeni i manastir Devič kod Srbice i konaci manastira Svetih Arhangela kod Prizrena; u Prizrenu su izgorele i crkve Bogorodice Ljeviške iz 14. i Svetog Đorđa iz 16. veka na čijem je svodu ispisana preteća poruka:"Smrt Srbima".
Uništena je Prizrenska bogoslovija, episkopsko sedište u Prizrenu, oskrnavljena srpska groblja, pri čemu nisu pošteđene ni grobnice Svetog Joanikija Devičkog u manastiru Devič kod Srbice i cara Dušana u manastiru Svetog Arhangela u Prizrenu.
U crkvama je nestalo ili oštećeno više od 10.000 vrednih freski, ikona, putira, odeždi i drugih crkvenih relikvija, kao i knjige krštenih, venčanih i umrlih koje svedoče o vekovnom postojanju Srba na KiM.
Povod za pogrom bila je kampanja albanskih medija u kojoj su lokalni Srbi optuženi da su psima naterali preko reke Ibar šest albanskih dečaka iz sela Čabar kod Zubin potoka i tako trojicu oterali u smrt.
Istraga UNMIK policije utvrdila je da su albanske optužbe lažne, a portparol međunarodne policije Neridž Sing izjavio je tada da su "preživeli dečaci posle tragedije bili pod jakim pritiskom albanskih novinara i političara da optuže Srbe iz susednog sela." Albanci su najpre započeli proteste u južnom delu Mitrovice, a u sumrak krenuli u oružani napad na Srbe u severnom delu grada, gde su intervenisali pripadnici Kfora-a.
U moru suzavca i dima, sa solitera je delovao albanski snajperista i pre nego što su specijalci međunarodnih snaga uspeli da ga likvidiraju, pale su prve žrtve - Borivoje Spasojević (53) i Jana Tučev (36), dok je jedan pripadnik Kfora teško ranjen.
Nasilje i napadi Albanaca preneli su se ubrzo južnije - u selo Čaglavicu i druga naselja na području Prištine - da bi se ubrzo na meti razularenih ekstremista našla srpska sela, kao i gradovi širom pokrajine - Lipljan, Gnjilane, Uroševac, Đakovica, Prizren.
Albanski teror nastavljen je i 18. marta u kome su bez Srba ostali Kosovo polje, Obilić, Plemetina kod Vučitrna, Svinjare nadomak Kosovske Mitrovice, dok je u selu Bijelo polje kod Peći zapaljeno svih 28 povratničkih kuća i parohijski dom.
Manje grupe Srba spas su potražile u bazama Kfora, a ostali u bezbednijim srpskim enklavama, dok je samo 250 izbeglo u druge delove Srbije gde su u nekoliko gradova izbili protesti.
U znak odmazde u Nišu i Beogradu zapaljene su džamije, a u glavnom gradu je tokom nemira povređeno 17 građana i policajaca.
Predstavnici međunarodne zajednice ocenili su tada da je "etnički motivisano nasilje" nad Srbima na KiM "planirano i dobro orkestrirano", ali se ispostavilo da više od 20.000 pripadnika međunarodnih snaga nisu bili spremni, ili nisu hteli, da ga osujete i spreče.
Prema podacima srpskih obaveštajnih izvora, konce martovskog pogroma je vukao Ramuš Haradinaj, jedan od komandanata terorističke OVK-a, dok je ključnu ulogu u Prizrenu, Uroševcu i Orahovcu imao Samedin Džezairi, poznat kao "komandant Hodža", islamski terorista koji je na Kosovo stigao da izgradi ogranak "Alahove armije" Hizbole.
Posle pogroma nad Srbima, uhapšeno je 270 Albanaca, a 143 osobe su osuđene, većina na novčane, a 67 na zatvorske kazne, ali ne i glavni akteri iz političkih struktura i redova bivše OVK.
Međunarodni tužioci i sudije procesuirali su sedam slučajeva uništavanja crkava u martovskom pogromu i 17 osoba osudili na kazne od 21 meseca do 16 godina, a jednu oslobodili optužbi.
Uprkos obećanjima o brzom povratku u domove, većina žrtava martovskog nasilja i dalje živi u kolektivnim centrima, kontejnerskim naseljima ili tuđim kućama u statusu "interno raseljenih".
Teror albanskih ekstremista formalno su osudili Savet bezbednosti UN i evropski zvaničnici, dok je Parlamentarna skupština Saveta Evrope to učinila posebnom Rezolucijom koju je usvojila 29. aprila.
Uprkos etničkom čišćenju, Kosovo je, uz podršku vodećih zapadnih zemalja, februara 2008. godine jednostrano proglasilo nezavisnost zbog čega je Srbija pokrenula postupak pred Međunardnim sudom pravde.
PRESS
NJegova svetost patrijarh srpski Irinej služiće danas u Sabornoj crkvi u Beogradu parastos žrtvama martovskog pogroma prije šest godina na Kosovu i Metohiji.
Izvor: RTRS
Parastos će biti služen u svim hramovima Srpske pravoslavne crkve u zemlji i svijetu.
Na današnji dan 2004. godine počeo je pogrom koji je trajao 48 časova, a u kome je porušeno i spaljeno 35 srpskih pravoslavnih crkava i manastira na Kosovu i Metohiji i poginulo 19 ljudi.
Parastos povodom stradanja Srba i srpskih svetinja na Kosovu i Metohiji patrijarh Irinej služiće poslije liturgije, koja počinje u 7.30 časova, rečeno je u Srpskoj patrijaršiji.
Umirovljeni episkop zahumsko-hercegovački Atanasije, administrator Eparhije raško-prizrenske i kosovsko-metohijske, služiće pomen žrtvama martovskog pogroma u hramu Svetog Nikole u Kosovu Polju sa početkom u 12.00 časova, saopšteno je iz te Eparhije.
U okviru sjećanja na martovski pogrom patrijarh Irinej otvoriće večeras u Svetosavskom domu na Vračaru, izložbu kopija i replika fresaka sa Kosova i Metohije pod nazivom "Da se ne zaboravi".
Osim u Beogradu, izložba, koja sadrži radove diplomiranih slikara i konzervatora, kao i studenata Visoke škole - Akademije SPC za umetnosti i konservaciju, biće otvorena na još pet lokacija u Srbiji i u Republici Srpskoj.
Naziv izložbe "Da se ne zaboravi" potiče od prve izložbe kojom je obilježena godišnjica pogroma Srba na Kosovu i Metohiji, 17. marta 2005. godine, a koju je u Galeriji fresaka u Beogradu, otvorio tadašnji patrijarh srpski Pavle.
Sve je ovo bilo orkestrirano za zapada kao i Racak tako da su ovi osudjedni bili samo koletarna steta a oni pravi krivci i dan danas spremaju nove projekte potpunog etnickog ciscenja Kosova.
F
Fan Noli
Guest
Ich habe eine Quelle geliefert. Du stellst einfach Behauptung in den Raum. Ich könnte jetzt auch einfach behaupten, du bist dumm und häßlich. Ist keine Kunst irgendwas zu behaupten.
Ansonsten muss natürlich der der eine Behauptung aufstellt seine Behauptung belegen (bzw. ist in der Beweispflicht). oder willst du jetzt belegen dass du nicht dumm und häßlich bist.
J
Jehona_e_Rahovecit
Guest
Mimoza Veliu war im Auftrag der „Deutsch-Albanischen Gesellschaft für Kultur und Integration“ im März 2008 unterwegs im Kosovo. Sie besuchte den Ort Krusha e Madhe, der im Jahr 1999 mehrmals Schauplatz von Massakern geworden war. Ca. 230 Menschen wurden getötet, wodurch 335 Kinder zu Halb– oder Vollwaisen wurden. Frauen und Kinder wurden nach Albanien vertrieben und kehrten am Ende des Krieges nach Krusha e Madhe zurück. Die meisten der Kinder sind durch die Flucht und die Gewalterlebnisse schwer traumatisiert worden.
Die während dieser Reise entstandenen Bilder sollen die Alltagssituation der Menschen im Kosovo nach der Unabhängigkeit widerspiegeln, deren Sorgen und Nöte, aber auch deren Freuden.
Einige dieser Bilder hatte Mimoza Veliu bereits in einer Ausstellung in der Stadt Boras in Schweden präsentiert.
http://www.suedost-ev.de/kultur_2008/mimoza_veliu.php
Die während dieser Reise entstandenen Bilder sollen die Alltagssituation der Menschen im Kosovo nach der Unabhängigkeit widerspiegeln, deren Sorgen und Nöte, aber auch deren Freuden.
Einige dieser Bilder hatte Mimoza Veliu bereits in einer Ausstellung in der Stadt Boras in Schweden präsentiert.
http://www.suedost-ev.de/kultur_2008/mimoza_veliu.php
Vatrena
After eight
Am besten du lernst erstmal deutsch, danach hälst du dich an die Fakten....deine unnützen Beleidigungen machen die Lächerlichkeiten deinerseits nicht besser!
J
Jehona_e_Rahovecit
Guest
In diesem Thread geht es nicht um irgendein Verbrechen sondern um das Verbrechen von Krusha e Madhe.
Kleiner, die Gräber aus dem Jahr 1999 in Krusha e Madhe sprechen für sich und kann man nichts verdrehen.
Was soll den diese Propaganda vcon euch hier?
Patheologen aus Deutschland und Grossbritanine haben die ermorderten Zivilisten aus dem Dorf Krusha e Madhe untersucht und sind zu dem Schluss gekommen, dass sie von den Serben ermordet worden sind.
Ihr macht euch nur noch mehr lächerlich mit euren Behauptungen.
#
Britische Journalisten nannten damals Krusha e Madhe als "Tal des Todes".
du traust dich von "Fakten" zu reden? für dich alles was für die Serben und gegen Albaner spricht, sind Fakten, der Rest ist Propaganda du bist innerlich verhasst, am vormittag hast du alle andere, am Nachmittag auch sich selber, faschistische Fresse
P.S: Hier nochmal Fakten
J
Jehona_e_Rahovecit
Guest
Der User oops hat vollkommen Recht.
Ich möchte hinzufügen dass du diejenige bist, die sich lächerlich macht, indem du die Verbrechen deiner Regierung im Fall von Krusha e Madhe zu leugnen versuchst.
Schade, dass in Serbien kein Gericht existiert, die Menschen dafür bestraft, wenn sie die Verbrechen an den Albanern leugnen.
Serbien sollte sich ein Beispiel an Deutschland und mit der Geschichtsaufarbeitung beginnen und die Verbrecher im eigenen Land bestrafen.
J
Jehona_e_Rahovecit
Guest
Bittersweet Celebrations in Kosovo
By Hanna Kienzler
Martyrs’ Cemetery in Kosovar Village
Nearly 6000 people live in Krusha e Madhe, a village located in the municipality of Rahovec and the setting of one of the worst massacres committed during the Kosovo War. Between March 25 and 27, 1999, members of the Serbian military, paramilitary, and police killed 241 civilians, including five women and seven children. Serbian forces also burned 793 houses and destroyed parts of the school, the cultural centre, historical monuments and most of the villagers’ agricultural equipment.
February 16, 2008
The village of Krusha e Madhe is making final preparations for the coming festivities. While young men put the finishing touches on the Albanian flag painted onto the town centre’s old mill, Roma musicians arrive and begin to play. The dancing will carry on until the early hours of the morning. “It is the first time that we villagers dance together like this - it's the first time that we've had the chance,” a young man remarks. Looking ahead to the next day’s official announcement of Kosovo's independence, villagers feel both overwhelming joy and sadness.
February 17, 2008 - Independence Day
Today, villagers not only celebrated their newly won independence from Serbia, but commemorated the fate of lost relatives and friends. Families gathered at the school to listen to Prime Minister Thaci’s broadcasted declaration of independence. Missing, however, were the widows of war victims and most of their children. Despite my attempts to lure my guest mother out of the house, she decided to stay inside with three of her seven children. “So much blood has been shed for this day. My husband left his life for this moment and I simply cannot go”. She decided to follow the celebrations on TV.
Emotions skyrocketed among the crowd convened at the school as Prime Minister Thaci made his formal declaration at 3 PM. The musicians began beating their drums, while the villagers reached out for each other’s hands to dance. But the celebrations did not last into the night. By 5PM, most had left the plaza to commemorate and celebrate at home.
February 18, 2008
My husband followed the older men to the Martyrs’ Cemetery, located close to the centre of town, where they paid tribute by keeping a minute of silence. On their return to the village plaza, the men prepared a spontaneous party for the villagers, spreading sand over the craggy ground, setting a big stereo in front of the painted Albanian flag and hanging party lamps across the plaza. The young and the old, women and men and even war widows danced together until late into night. Seven days of joyful celebrations followed.
February 25, 2008
Prime Minister Thaci arrived in Krusha e Madhe to congratulate the villagers and to pay his tribute to the dead at the Martyrs’ Cemetery. He is the first Prime Minister to visit Krusha e Mache since the war. Accompanied by his bodyguards, the council of elders, young men, school children and very few women, we stood around the graves, remembering the terrible toll taken by the conflict. And then the crowd joined in with the school children, cheering for the new Prime Minister of the youngest state in the world.
Google-Ergebnis für http://www.mcgill.ca/files/trauma-globalhealth/KosovoMartyrCemetery.JPG
By Hanna Kienzler
Martyrs’ Cemetery in Kosovar Village
Nearly 6000 people live in Krusha e Madhe, a village located in the municipality of Rahovec and the setting of one of the worst massacres committed during the Kosovo War. Between March 25 and 27, 1999, members of the Serbian military, paramilitary, and police killed 241 civilians, including five women and seven children. Serbian forces also burned 793 houses and destroyed parts of the school, the cultural centre, historical monuments and most of the villagers’ agricultural equipment.
February 16, 2008
The village of Krusha e Madhe is making final preparations for the coming festivities. While young men put the finishing touches on the Albanian flag painted onto the town centre’s old mill, Roma musicians arrive and begin to play. The dancing will carry on until the early hours of the morning. “It is the first time that we villagers dance together like this - it's the first time that we've had the chance,” a young man remarks. Looking ahead to the next day’s official announcement of Kosovo's independence, villagers feel both overwhelming joy and sadness.
February 17, 2008 - Independence Day
Today, villagers not only celebrated their newly won independence from Serbia, but commemorated the fate of lost relatives and friends. Families gathered at the school to listen to Prime Minister Thaci’s broadcasted declaration of independence. Missing, however, were the widows of war victims and most of their children. Despite my attempts to lure my guest mother out of the house, she decided to stay inside with three of her seven children. “So much blood has been shed for this day. My husband left his life for this moment and I simply cannot go”. She decided to follow the celebrations on TV.
Emotions skyrocketed among the crowd convened at the school as Prime Minister Thaci made his formal declaration at 3 PM. The musicians began beating their drums, while the villagers reached out for each other’s hands to dance. But the celebrations did not last into the night. By 5PM, most had left the plaza to commemorate and celebrate at home.
February 18, 2008
My husband followed the older men to the Martyrs’ Cemetery, located close to the centre of town, where they paid tribute by keeping a minute of silence. On their return to the village plaza, the men prepared a spontaneous party for the villagers, spreading sand over the craggy ground, setting a big stereo in front of the painted Albanian flag and hanging party lamps across the plaza. The young and the old, women and men and even war widows danced together until late into night. Seven days of joyful celebrations followed.
February 25, 2008
Prime Minister Thaci arrived in Krusha e Madhe to congratulate the villagers and to pay his tribute to the dead at the Martyrs’ Cemetery. He is the first Prime Minister to visit Krusha e Mache since the war. Accompanied by his bodyguards, the council of elders, young men, school children and very few women, we stood around the graves, remembering the terrible toll taken by the conflict. And then the crowd joined in with the school children, cheering for the new Prime Minister of the youngest state in the world.
Google-Ergebnis für http://www.mcgill.ca/files/trauma-globalhealth/KosovoMartyrCemetery.JPG
J
Jehona_e_Rahovecit
Guest
Die Brandspuren sind eindeutig zu sehen und den großen Einschusskrater in der Moschee auch.
Viele der Opfer sind von den Serben verbrannt worden, um die Spuren ihres Verbrechens zu verstecken.