Opoios endiaferete ja ta S-400....pos adidroune sta f-35.Poso steki......den ksero....eine mia apopsi.
Το πυραυλικό σύστημα S-400 κάνει το μαχητικό F-35 να φαντάζει παρωχημένο!
Δεν είναι συχνά η περίπτωση όπου από ένα σχετικά φθηνό σύστημα επίγειας αεράμυνας είναι σε θέση να χάσει το νόημα ένα ολόκληρο πρόγραμμα για τη δημιουργία υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών, αξίας για περίπου ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Ωστόσο, σύμφωνα με αναλυτές, ακριβώς αυτό συνέβη, όπως με την εμφάνιση του S-400, αξίας μόλις 500 εκατομμυρίων δολαρίων, έχει χάσει τη σημασία του το νέο αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος F-35.
Το Νοέμβριο του 2014 η Μόσχα και το Πεκίνο υπέγραψαν μια σύμβαση που αναφέρθηκε ότι αξίζει περίπου 3 δισεκατομμύρια δολάρια για την προμήθεια έξι ταγμάτων των αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων S-400, το οποίο θα αυξήσει σημαντικά την ικανότητα αεράμυνας της Κίνας εναντίον των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Δυτικό Ειρηνικό.
Με μια εμβέλεια παρακολούθησηας περίπου 600 χιλιομέτρων και μια ικανότητα να καταπολεμήσει στόχους σε απόσταση 400 χιλιομέτρων με μια εκπληκτική ταχύτητα από 17.000χλμ/ώρα, μεγαλύτερη από την ταχύτητα κάθε υφιστάμενου πολεμικού αεροσκάφους. Σε αντίθεση με τους υπερτιμημένους, αλλά και ανεπιτυχείς, αμερικανικούς πυραύλους Patriot, το S-400 είναι πραγματικά ένα πολύ επικίνδυνο όπλο. Εντάχθηκε για πρώτη φορά σε υπηρεσία με το ρωσικό στρατό το 2010. Κάθε τμήμα του S-400 έχει οκτώ εκτοξευτές, το κέντρο ελέγχου, ραντάρ και 14 επαναφορτιζόμενους πυραύλους.
«Λαμβάνοντας υπόψη το φάσμα και την αποτελεσματική ικανότητα ηλεκτρονικού πολέμου, το S-400 είναι ένα ποιοτικά νέο σύστημα που αμφισβητεί τα υφιστάμενα όπλα στο επιχειρησιακό επίπεδο των στρατιωτικών επιχειρήσεων», δήλωσε σε συνέντευξή του στο Defense News ο Πώλ Τζιάρα από τη δεξαμενή σκέψης Παγκόσμιες Στρατηγικές και Μετασχηματισμός. Το S-400 θα έχει «την ικανότητα μετατροπής ενός αμυντικού συστήματος σε ένα επιθετικό, καθώς και την επέκταση της ζώνης Α2/AD...»
Το S-400 έχει σχεδιαστεί για την προστασία του εναέριου χώρου και της γύρω περιοχής όπου έχει εγκατασταθεί το εν λόγω σύστημα, σε απόσταση αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων, από πολεμικά αεροσκάφη και πυραύλους όλων των τύπων, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων αντι-ραντάρ. Δεδομένου ότι αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο που μπορεί να αλλάξει την ισορροπία σε οποιοδήποτε θέατρο των εχθροπραξιών, η Μόσχα για μεγάλο χρονικό διάστημα απέφυγε να εξάγει ακόμη και το κατώτερο μοντέλο, το S-300, στους συμμάχους της στην Συρία και το Ιράν.
Ωστόσο, η Κίνα - μια ειδική περίπτωση. Η απόκτηση του Πεκίνου του S -400 αποτελεί πολύ άσχημο νέα για το αμερικανικό F-35.
Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παραδοσιακά διαφορετικές στρατιωτικές στρατηγικές. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Αμερική μέσω των αεροπλανοφόρων της ήθελε να επεκτείνει την επιρροή της στα δυτικά του Ειρηνικού. Οι Ρώσοι με την σειρά τους αποφάσισαν ότι αυτά τα πλωτά αεροδρόμια αποτελούν εύκολους στόχους για τα αεροσκάφη από τις χερσαίες βάσεις, και ειδικά για τους πυραύλους κρουζ μεγάλου βεληνεκούς.
Η ρωσική λογική φαντάζει απλή και κομψή. Εκείνες τις ημέρες, το μέσο κόστος ενός πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου ήταν περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια, ενώ ένα βλήμα κατά πλοίων κόστιζε λιγότερο από 1 εκατομμύρια. Για τα χρήματα, τα οποία οι Αμερικανοί έπρεπε να πληρώσουν για ένα αεροπλανοφόρο, οι Ρώσοι θα μπορούσαν να κατασκευάσουν χιλιάδες πυραύλους κρουζ. Έτσι, αν τουλάχιστον μερικά από αυτά τα βλήματα έφθαναν στο στόχο, όλα τα αεροπλανοφόρα θα βυθίζονταν.
Οι Ρώσοι ήταν τόσο σίγουροι για την ακρίβεια των πυραύλων τους, ώστε το στρατηγικό βομβαρδιστικό τους τύπου Tu-22 εξοπλίστηκε με ένα μόνο βλήμα, το Raduga Kh-22 (κατά ΝΑΤΟ AS-4). Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα Μπιλ Σβήτμαν, οι πύραυλοι θα μπορούσαν να «προγραμματιστούν να περάσουν μέσα από ένα συγκεκριμένο παράθυρο στο Πεντάγωνο».
Η Κίνα ακολουθεί την ίδια πορεία εφαρμόζοντας την στρατιωτική στρατηγική της Ρωσία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, δηλαδή την επίθεση των αεροπλανοφόρων με πυραύλους κρουζ. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία ανάγκη να καταστραφεί ολοσχερώς ένα αεροπλανοφόρο, όπως ακόμη και μικροζημιές μπορεί να το κάνουν ανενεργό για αρκετούς μήνες.
Για να αντιμετωπίσουν την πυραυλική απειλή για αεροπλανοφόρα τους, οι Αμερικανοί έχουν στηριχθεί στο τυποποιημένο F-35 Joint Strike Fighter. Πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια προγραμματίζονται για την εφαρμογή του προγράμματος.
Η εταιρεία Lockheed-Martin υποστηρίζει ότι το F-35 διαθέτει σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα που είναι σε θέση να στερήσουν σε οποιονδήποτε μια δυνητική κατάρριψή του. Ισχύει αυτό και για το S-400; «Αυτό το όπλο έχει πολλά χαρακτηριστικά για να ξεπεραστούν τα αντίμετρα, συμπεριλαμβανομένου ενός πιο ισχυρού ραντάρ μεγάλου εύρρους και υψηλής αντοχής σε μέτρα καταστολής. Επιπλέον, διαθέτει ένα σύνολο από ρουκέτες που μπορεί να ξεπεράσουν τα στρώματα της άμυνας», σύμφωνα με τον ανεξάρτητο στρατιωτικός αναλυτή Ιβάν Ολρίχ.
Υπάρχει και μια άλλη άποψη των ζημιών που το S-400 μπορεί να προκαλέσει στο F-35. Οι άτρατοι των τρίτης γενιάς μαχητικών, όπως το Su-30 και το MiG-29, είναι από αλουμίνιο, και αυτοί των αεροσκαφών χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth) είναι από σύνθετα υλικά με ειδική επίστρωση που εφαρμόζει μερικές ώρες. Ανά ώρα πτήσης, το F-35 απαιτεί σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία 9 έως 12 ανθρωποώρες συντήρησης - για μια κανονική πτήση. Η στατιστική απόσβεση θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη στην περίπτωση των αντιαεροπορικών ελιγμών, απολύτως αναπόφευκτοι όταν προσπαθεί να ξεφύγει το αεροσκάφος από το ραντάρ του S-400 (με την προϋπόθεση ότι το F-35 θα έχει αρκετό χρόνο για να αντιδράσει). Στην περίπτωση αυτή, η αποκατάσταση της επικαλύψεως θα απαιτήσει νέες μεθόδους επισκευής, πολύ περισσότερο χρόνο και χρήματα. Είναι για αυτόν τον λόγο που στην στρατιωτική βάση Εγκλιν στη Φλόριντα για κάθε F-35 διατίθενται 17 μηχανικοί.
Οι υπερασπιστές του F-35 λένε ότι το αεροσκάφος είναι σε θέση να εκπέμπει ακτινοβολία σε τέτοιες συχνότητες που θα αποπροσανατολίσει και θα αφοπλίσει το S-400. Ωστόσο, οι δοκιμές έχουν δείξει ότι η ικανότητα του F-35 στην καταστολή του ραντάρ δεν είναι τόσο μεγάλη όσο αναμενόταν. Ορισμένοι εμπειρογνώμονες της αεροπορικής βιομηχανίας υποστηρίζουν ότι τα χαρακτηριστικά αντι-ραντάρ του αεροσκάφους είναι απλά ικανοποιητικά.
Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, «τα S-300 και S-400 είναι χωρίς αμφιβολία το πιο ισχυρά αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα. Παρόλο που συχνά αποκαλείται ως το «ρωσικό Patriot», είναι με πολλούς τρόπους ανώτερο από των αμερικανικών πυραύλων, και η τελευταία τροποποίησή του έχει σημαντικά υψηλότερη ευελιξία, και ως εκ τούτου μεγαλύτερα ποσοστά επιβίωσης από τους πυραύλους Patriot.
Αυτή τη στιγμή, το Πεκίνο παίρνει μόνο τέσσερα τέτοια συστήματα, αλλά ακόμα και αυτή η μικρή ποσότητα είναι αρκετή για να ταράξει τον ύπνο των Αμερικανών στρατηγών...
