SemperFi
Top-Poster
Ich habe deine Frage erst jetzt gesehen und ich habe nichts dergleichen gehört.
Die Meldung hört sich nach Unsinn an, die Schiffe sind alle außer einem verschrottet
-
Herzlich Willkommen im Balkanforum
Sind Sie neu hier? Dann werden Sie Mitglied in unserer Community.
Bitte hier registrieren
Hellenic Army - Info & Gallery
- Ersteller Macedonian
- Erstellt am
Ich habe deine Frage erst jetzt gesehen und ich habe nichts dergleichen gehört.
Die Meldung hört sich nach Unsinn an, die Schiffe sind alle außer einem verschrottet
Tigerfish
Gesperrt
Manchmal fällt bei solchen Meldungen einem die Kinnlade runter.
Daß fast alle Schiffe dieser Klasse bis auf einen verschrottet sind habe ich nicht gewusst. Interessant.
Die Unterhaltung dieser schweren Kreuzer scheinen sehr kostenintensiv zu sein.
Danke für die Info.
G
Gelöschtes Mitglied 12569
Guest
[h=1]Tρόμος στο Αιγαίο: Τούρκος χειριστής άρχισε να ουρλιάζει στον ασύρματο – 76 παραβιάσεις σε ένα 24ωρο και 3 εμπλοκές – Toυρκική φρεγάτα στην Αντίπαρο[/h]
Κορυφώνεται η τουρκική επιθετικότητα καθώς σε ολόκληρο το Αιγαίο έχουν αναπτυχθεί οι μονάδες του τουρκικού στόλου, η τουρκική φρεγάτα TCG Turgut Reis αυτή τη στιγμή πλέει κοντά στην Αντίπαρο έχοντας στοχοποιηθεί από ελληνικά πλοία. Σε ένα 24ωρο έχουμε 76 παραβιάσεις από τα τουρκικά αεροσκάφη και ελικόπτερα ενώ το απόγευμα 10 τουρκικά μαχητικά προσέγγισαν Χίο, Λέσβο και Ρόδο. Ένα μάλιστα τουρκικό F-16 παρουσίασε βλάβη δυτικά της ν.Χίου!
Τρόμο σε Τούρκο χειριστή F-16 προκάλεσε το «ALERT» που χτύπησε στο πιλοτήριο την ώρα που Ελληνικά μαχητικά τον είχαν πάρει στο κυνήγι δυτικά της νήσου Χίου ,την ώρα που επιχειρούσε να παραβιάσει για μια ακόμη φορά το FIR Αθηνών αναφέρει έγκυρο δημοσίευμα.
Ο Τούρκος χειριστής άρχιζε να ουρλιάζει στον ασύρματο αφού σύμφωνα με πληροφορίες παρουσίασε βλάβη η γεννήτρια του αεροσκάφους…
Τα 2 F-16 εγκατέλειψαν την περιοχή άρον-άρον φεύγοντας για την Μικρασιατική ακτή με αναταράξεις
Σήμερα πάντως δεν ήταν η μοναδική βλάβη που η Τουρκική Αεροπορία κατέγραψε …
Ένα από τα CN-235 που ήταν προγραμματισμένο να βγει στο Νοτιοανατολικό Αίγιο ,παρουσίασε και αυτό βλάβη με αποτέλεσμα να καθηλωθεί στο DALAMAN !
Οι Τούρκοι απογείωσαν τελικά 4 CN-235 αντί για πέντε που είχαν προγραμματίσει για την Άσκηση «Θαλασσόλυκος»
Αύριο,τα τουρκικά παίγνια θα επικεντρωθούν στην περιοχή ανατολικά της Ρόδου, όπου αναμένεται να πλεύσουν τουρκικές φρεγάτες, υποβρύχια, πυραυλάκατοι και άλλα πλοία επιφανείας.
Συνολικά, τα τουρκικά μαχητικά, ελικόπτερα και κατασκοπευτικά αεροσκάφη προχώρησαν σε 76 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, εκ των οποίων οι τρεις εξελίχθηκαν σε αερομαχίες (εμπλοκές), ενώ τα 8 από τα συνολικά 29 τουρκικά αεροσκάφη, ήταν οπλισμένα.
Από τις 76 παραβιάσεις, οι 57 πραγματοποιήθηκαν από κατασκοπευτικά αεροπλάνα τύπου CN-235, οι τρεις από ελικόπτερα και οι 16 από τα μαχητικά F-16.
Η ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ
ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ Κ.Ε.Κ. ΣΤΟ F.I.R. ΑΘΗΝΩΝ – ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ Ε.Ε.Χ. ΤΗΝ 18η ΜΑΙΟΥ 2017
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ : 7 (14 F-16)
ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ : 15 (6 CN-235 + 9 Ε/Π)
ΣΥΝΟΛΟ Α/Φ : 29
ΟΠΛΙΣΜΕΝΑ : 8
ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ : 22
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 76 (57 από τα CN-235, 3 από τα Ε/Π και 16 από τους Σχηματισμούς)
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 3
ΠΕΡΙΟΧΗ : ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ, ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ
Τα ανωτέρω α/φ αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική.
Κορυφώνεται η τουρκική επιθετικότητα καθώς σε ολόκληρο το Αιγαίο έχουν αναπτυχθεί οι μονάδες του τουρκικού στόλου, η τουρκική φρεγάτα TCG Turgut Reis αυτή τη στιγμή πλέει κοντά στην Αντίπαρο έχοντας στοχοποιηθεί από ελληνικά πλοία. Σε ένα 24ωρο έχουμε 76 παραβιάσεις από τα τουρκικά αεροσκάφη και ελικόπτερα ενώ το απόγευμα 10 τουρκικά μαχητικά προσέγγισαν Χίο, Λέσβο και Ρόδο. Ένα μάλιστα τουρκικό F-16 παρουσίασε βλάβη δυτικά της ν.Χίου!
Τρόμο σε Τούρκο χειριστή F-16 προκάλεσε το «ALERT» που χτύπησε στο πιλοτήριο την ώρα που Ελληνικά μαχητικά τον είχαν πάρει στο κυνήγι δυτικά της νήσου Χίου ,την ώρα που επιχειρούσε να παραβιάσει για μια ακόμη φορά το FIR Αθηνών αναφέρει έγκυρο δημοσίευμα.
Ο Τούρκος χειριστής άρχιζε να ουρλιάζει στον ασύρματο αφού σύμφωνα με πληροφορίες παρουσίασε βλάβη η γεννήτρια του αεροσκάφους…
Τα 2 F-16 εγκατέλειψαν την περιοχή άρον-άρον φεύγοντας για την Μικρασιατική ακτή με αναταράξεις
Σήμερα πάντως δεν ήταν η μοναδική βλάβη που η Τουρκική Αεροπορία κατέγραψε …
Ένα από τα CN-235 που ήταν προγραμματισμένο να βγει στο Νοτιοανατολικό Αίγιο ,παρουσίασε και αυτό βλάβη με αποτέλεσμα να καθηλωθεί στο DALAMAN !
Οι Τούρκοι απογείωσαν τελικά 4 CN-235 αντί για πέντε που είχαν προγραμματίσει για την Άσκηση «Θαλασσόλυκος»
Αύριο,τα τουρκικά παίγνια θα επικεντρωθούν στην περιοχή ανατολικά της Ρόδου, όπου αναμένεται να πλεύσουν τουρκικές φρεγάτες, υποβρύχια, πυραυλάκατοι και άλλα πλοία επιφανείας.
Συνολικά, τα τουρκικά μαχητικά, ελικόπτερα και κατασκοπευτικά αεροσκάφη προχώρησαν σε 76 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, εκ των οποίων οι τρεις εξελίχθηκαν σε αερομαχίες (εμπλοκές), ενώ τα 8 από τα συνολικά 29 τουρκικά αεροσκάφη, ήταν οπλισμένα.
Από τις 76 παραβιάσεις, οι 57 πραγματοποιήθηκαν από κατασκοπευτικά αεροπλάνα τύπου CN-235, οι τρεις από ελικόπτερα και οι 16 από τα μαχητικά F-16.
Η ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ
ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ Κ.Ε.Κ. ΣΤΟ F.I.R. ΑΘΗΝΩΝ – ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ Ε.Ε.Χ. ΤΗΝ 18η ΜΑΙΟΥ 2017
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ : 7 (14 F-16)
ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ : 15 (6 CN-235 + 9 Ε/Π)
ΣΥΝΟΛΟ Α/Φ : 29
ΟΠΛΙΣΜΕΝΑ : 8
ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ : 22
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 76 (57 από τα CN-235, 3 από τα Ε/Π και 16 από τους Σχηματισμούς)
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 3
ΠΕΡΙΟΧΗ : ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ, ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ
Τα ανωτέρω α/φ αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική.
BlackJack
Jackass of the Week
Die Flagge am Oberarm ist nicht fest angenäht sondern angeklettet, kann man also jederzeit abnehmen
Ts61
Kurpfalz
Die Flagge am Oberarm ist nicht fest angenäht sondern angeklettet, kann man also jederzeit abnehmen
Ah ok danke.
Tigerfish
Gesperrt
Also das geht ja wohl garnicht.
Vor allem womit und mit was?
[h=3]Το παράδειγμα του Ινδονησιακού Ναυτικού και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό[/h] Μαΐου 23, 2017
[FONT="]Των D-Mitch, Κυναιγείρου και fox2[/FONT]
[FONT="]Από την Αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας η ικανότητα ενός πολεμικού στόλου να μεταφέρει στρατιωτικές δυνάμεις σε οχυρωμένη ή μη εχθρική ακτή είναι ο ορισμός των αμφίβιων επιχειρήσεων. Στην ιστορία, και συγκεκριμένα στην ελληνική ιστορία, κυριότερα παραδείγματα πρώιμης διεξαγωγής αμφίβιων επιχειρήσεων, αποτελούν η Μάχη της Μυκάλης (479 π.Χ.), η Σικελική Εκστρατεία (415 π.Χ. - 413 π.Χ), η Μάχη των Αιγός Ποταμών (405 π.Χ.) ενώ στα μεταγενέστερα χρόνια η Εκστρατεία του Νικηφόρου Φωκά στην Κρήτη (960 μ.Χ. - 961 μ.Χ.), η Πολιορκία της Δαμιέτης (1169 μ.Χ.) και στη σύγχρονη εποχή η Απελευθέρωση των Νήσων του Ανατ. Αιγαίου (1912-1913).[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Η αποτυχία της Συμμαχικής Απόβασης στην Καλλίπολη (1915-1916) στη διάρκεια του Α Π.Π. (1914-1918), οδήγησε στην εμφάνιση νέων, ικανότερων και ασφαλέστερων αποβατικών πλοίων, σαφώς πιο προηγμένων από τα έως τότε σε χρήση οπλιταγωγά. Έτσι στον επόμενο Μεγάλο Πόλεμο (1939 - 1945), οι Βρετανοί και οι Αμερικάνοι έθεσαν σε υπηρεσία εξειδικευμένα αποβατικά σκάφη, αποβατικές άκατους, αμφίβια οχήματα, αρματαγωγά και πλοία αποβατικά δεξαμενής (Landing Ship, Dock - LSD). Η εξέλιξη της τεχνολογίας καθώς και οι αυξημένες απαιτήσεις, οδήγησαν στη σχεδίαση αντίστοιχων σκαφών που να διαθέτουν όμως υπόστεγο (hangar) για τη στάθμευση και προστασία των αεροπορικών μεσών που αυτά φέρουν, ενώ το κατάστρωμα να παραμένει πλήρως ελεύθερο για την απρόσκοπτη διεξαγωγή προνηώσεων και απονηώσεων, με αποτέλεσμα το LSD να εξελιχθεί σε LPD (Landing Platform, Dock) κατά την αμερικανική ορολογία που επικράτησε παγκοσμίως. Να σημειωθεί εδώ ότι τα LPD/LSD δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν προσγειάλωση όπως τα κλασικά αποβατικά αρμάτων (LST) αλλά χρησιμοποιούν τα μέσα που φέρουν, πλωτά και αεροπορικά, για τη μεταφορά δυνάμεων πλην των αμφίβιων οχημάτων που μπορούν να επιχειρήσουν αυτόνομα.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Το πρώτο LSD που τέθηκε σε υπηρεσία στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) ήταν το «ΩΚΕΑΝΟΣ». Η χρήση του ωστόσο υπήρξε βραχύβια. Το πλοίο αποκτήθηκε με μορφή δανεισμού από το Βρετανικό Ναυτικό, όπου ονομαζόταν «HMS Oceanway», το 1947 και επιστράφηκε στις ΗΠΑ το 1952. Ακολούθησε η μεταβίβαση του «HMS Eastway» το 1953. Το πλοίο αντικαταστάθηκε το 1971 από το «USS Fort Mandan» που παροπλίστηκε το 2000. Υπό ελληνική σημαία και τα δύο ονομάστηκαν «ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ». Από τότε, εδώ και 17 έτη, το ΠΝ παραμένει χωρίς αντίστοιχο σκάφος του τύπου.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Διεθνείς Τάσεις και εξελίξεις[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και σήμερα έχουν σχεδιαστεί και υπηρετήσει παγκοσμίως, τουλάχιστον 22 κλάσεις LPD που απαριθμούν συνολικά 58 σκάφη από τα οποία τα 14 σκάφη (5 κλάσεις) έχουν αποσυρθεί, με δώδεκα χώρες να έχουν σκάφη του τύπου στο στόλο τους. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Πιο αναλυτικά:[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Γαλλία έχει κατασκευάσει πέντε (5) σκάφη τριών διαφορετικών κλάσεων από τα οποία υπηρετούν τα δύο (2) της κλάσης Foudre, αφότου αποσύρθηκαν από το Γαλλικό Ναυτικό, υπηρετούν με τα ναυτικά της Βραζιλίας και Χιλής, ένα για κάθε χώρα.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Οι ΗΠΑ διατηρούν σε υπηρεσία δύο κλάσεις με συνολική δύναμη ένδεκα (11) σκαφών, εκ των οποίων ένα παλαιό της κλάσης Austin, το «USS Ponce», που θα αποσυρθεί όταν εισέλθουν σε υπηρεσία δύο περισσότερα σκάφη της κλάσης San Antonio που απαριθμεί δέκα (10) σκάφη μέχρι σήμερα.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Αλγερία, νεοεισερχόμενη στο κλαμπ των χωρών που διατηρούν LPD, με ίσως το πιο βαρύ οπλισμένο σκάφος του είδους και ένα από τα πιο σύγχρονα παγκοσμίως, το «Kalaat Béni Abbès», που μεταξύ άλλων φέρει πυροβόλο 3 ιντσών και οκταπλό κάθετο εκτοξευτή (VLS) αντιαεροπορικών πυραύλων Aster 15. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Κίνα έχει τέσσερα (4) σε υπηρεσία σκάφη της γιγαντιαίας κλάσης Type 701 ενώ κατασκευάζει δύο ακόμη με αποτέλεσμα πλην των ΗΠΑ να διατηρεί στο μέλλον τα περισσότερα LPD.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ινδία διατηρεί στο στόλο ένα παλαιό σκάφος της αμερικανικής κλάσης Trenton. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ιταλία τρία (3) σκάφη της κλάσης San Giorgio εκ των οποίων το πιο σύγχρονο εξ’ αυτών είναι προϊόν μιας αναβαθμισμένης σχεδίασης. Τα δύο πρώτα σκάφη βαίνουν προς απόσυρση ενώ σχεδιάζεται μια νέα κλάση που θα τα αντικαταστήσει.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ιαπωνία τρία σκάφη της κλάσης Osumi που ομοιάζουν με μίνι-ελικοπτεροφόρα, σε παρόμοια διαμόρφωση με αυτά του Ιταλικού Ναυτικού, δηλαδή με πλήρες κατάστρωμα πτήσεων.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ολλανδία τρία (3) σκάφη, με το καθένα να αποτελεί μια μεγέθυνση του προηγουμένου σε υπηρεσία, όπου το τελευταίο, το Karel Doorman, εκτός του ότι είναι το μεγαλύτερο ολλανδικό πολεμικό σε υπηρεσία σήμερα, είναι ίσως το πιο προηγμένο στο είδος του και με το μεγαλύτερο εκτόπισμα (έμφορτο) παγκοσμίως. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Σιγκαπούρη με την κλάση Endurance που απαριθμεί πέντε (5) σκάφη, εκ των οποίων το πρώτο μεταβιβάστηκε στο Βασιλικό Ναυτικό της Ταϊλάνδης.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ισπανία με δύο (2) σκάφη της κλάσης Galicia.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Αγγλία με δύο (2) σκάφη της κλάσης Albion.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Το ενδιαφέρον όμως στη περίπτωση αυτή, αποτελεί η είσοδος στο κλαμπ αυτών των παραπάνω χωρών, από τις αρχές του 2000, μιας χώρας που σκοπίμως παραλείφθηκε από την ανωτέρω λίστα, της Ινδονησίας, που ο στόλος της αποτελείται από λίγες ελαφριές φρεγάτες και πληθώρα κορβετών και περιπολικών. Χάρη στην Ινδονησία, κατάφεραν να αποκτήσουν τέτοιο τύπου πολεμικού, και άλλες χώρες όπως θα δούμε στη συνέχεια που δεν συμπεριλήφθησαν εξεπίτηδες στην παραπάνω λίστα. Η Ινδονησία λοιπόν κατάφερε να εισάγει σε υπηρεσία μέσα σε μόλις 8 χρόνια (!) πέντε (5) τέτοια σκάφη δύο διαφορετικών υποκλάσεων με υπό ναυπήγηση μάλιστα από το 2017 μιας νέας υποκλάσης που ανεβάζει ήδη τον αριθμό των σκαφών σε έξι (6)! Δεν περιορίστηκε όμως στις εγχώριες ανάγκες αλλά στράφηκε και στο εξωτερικό κερδίζοντας συμβόλαια από δύο χώρες για κατασκευή δύο σκαφών για κάθε μία ενώ υπάρχουν ακόμη τρεις χώρες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για απόκτηση πλοίων της κλάσης. Ακόμη πιο ενδιαφέρον και ίσως και αξιοπερίεργο ακόμη είναι η τιμή του πρώτου LPD, του «Tanjung Dalpele», συνολικού εκτοπίσματος άνω των 11,000 τόνων που παραδόθηκε στο Ινδονησιακό Ναυτικό το 2004 από τη νοτιοκορεατική Dae Sun Shipbuildings & Engineering Co. Lt, ήτοι $35 εκατομμύρια! Από το 2008, με την είσοδο νεώτερων σκαφών του τύπου, το σκάφος εκτελεί χρέη πλωτού νοσοκομείου μετονομαζόμενο σε «Dr. Soeharso». Το 2004, ακολούθησε συμβόλαιο αξίας μόλις $150 εκατ. με την ίδια εταιρία για τη σχεδίαση και κατασκευή τεσσάρων σκάφων μιας αναβαθμισμένης κλάσης που αποτελείται από δύο υποκλάσεις, με τα δύο πρώτα σκάφη, «Makassar» και «Surabaya», να κατασκευάζονται στη Ν. Κορέα ενώ τα δύο τελευταία, «Banjarmasin» και «Banda Aceh», να κατασκευάζονται από την ινδονησιακή PT PAL σε συνεργασία με την νοτιοκορεατική εταιρία σε συνδυασμό με μεταφορά τεχνολογίας και πλήρη δικαιώματα εκμετάλλευσης της σχεδίασης. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Χαρακτηριστικό όλων των σκαφών είναι ο λιτός οπλισμός τους που περιορίζεται σε παλαιά bofors των 40χιλ. Πάραυτα, υπάρχει πρόβλεψη για τοποθέτηση αντιαεροπορικών εκτοξευτών μικρής εμβέλειας και σύγχρονου ναυτικού πυροβόλου διπλού ρόλου. Όπως προαναφέρθηκε, η σχεδίαση γνώρισε και εξαγωγική επιτυχία αφού επιλέχθηκε από το Ναυτικό των Φιλιππίνων όπου απέκτησε δύο σκάφη, τα «Tarlac» και «Davao del Sur», που ανήκουν στη κλάση Tarlac, μια υποκλάση της Makassar. Και τα δύο σκάφη είναι σήμερα σε υπηρεσία. Ακολούθησε το Περουβιανό Ναυτικό, όπου απέκτησε επίσης δύο σκάφη, τα «Paita» και «Pisco», τα μεγαλύτερα σκάφη που έχουν ναυπηγηθεί ποτέ στην Λατινική Αμερική, και που θα παραδοθούν τα επόμενα δύο χρόνια. Ενδιαφέρον για το τύπο έχουν επιδείξει επίσης η Μαλαισία, η Μυανμάρ και η Ταϊλάνδη ενώ η ινδονησιακή ακτοφυλακή σχεδιάζει την απόκτηση ενός τέτοιου σκάφους για χρήση του ως πλωτή βάση διοίκησης και ελέγχου.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]LPD και η Ελληνική Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Η ΑΣΔΕΝ είναι ένας σχηματισμός μοναδικός σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς διαθέτει ιδιαίτερα εδαφικά χαρακτηριστικά. Η εγγύτητα εχθρικών αμφίβιων, αεροκίνητων και αερομεταφερόμενων δυνάμεων και το σπάσιμο του μετώπου σε μεγάλα και μικρά νησιά επιβάλουν μεγάλες δυνάμεις φρουράς και μεγαλύτερες δυνάμεις ενισχύσεων. Οι τελευταίες είναι δύο ταχυτήτων. Μια αργή επιστρατεύσεως τουλάχιστον 2 μεραρχιών πεζικού μεταφερόμενη με πολιτικά μέσα, πλοία και αεροσκάφη. Η άλλη είναι ταχείας αντίδρασης βασιζόμενη σε δύο ταξιαρχίες και δύο τάγματα πεζικού. Οι ταξιαρχίες είναι η 32η Πεζοναυτών, η 71η Α/Φ Πεζικού και τα δύο τάγματα, δύο μοίρες, αλεξιπτωτιστών που υπάγονται στην 1η ΤΑΞΚΔ/ΑΛ. Δυνάμεις ταχείας αντίδρασης διαθέτει η φρουρά με μοίρες αμφιβίων καταδρομών της 13ης ΤΑΞ καθώς και μια μοίρα ειδικών επιχειρήσεων ως στρατηγικό εργαλείο. Η ΔΤΑ για να επιτύχει χρειάζεται πλήρωση με 110% ώστε να υπάρχει πάντα διαθέσιμος κόσμος στις μονάδες, μονάδες σε κατάσταση ταχείας μεταφοράς κοντά στα μέσα μεταφοράς και υπομονάδες σε ετοιμότητα 12 και 6 ωρών δίπλα ή μέσα σε αυτά. Είναι γνωστό ότι η ΔΤΑ δεν καλύπτει κανένα από τα άνω προαπαιτούμενα ενώ υπάρχει και δυσχέρεια από τις διαφορετικές διοικήσεις. Για να καλυφθούν τα προαπαιτούμενα απαιτείται άλλη νοοτροπία από την παρούσα και καλύτεροι χρόνοι. Απαιτείται πληρότητα στις μονάδες και αυτό σημαίνει ότι αν η θητεία και οι επαγγελματίες οπλίτες (15.000 στον ΕΣ) «δεν αρκούν» θα πρέπει να διαλυθούν μονάδες και να ενισχυθούν άλλες με το προσωπικό αυτών. Απαιτείται εγγύτητα στα μέσα μεταφοράς. Αυτό σημαίνει ότι οι άντρες και τα μέσα που θα μεταφερθούν με πλοία πρέπει να είναι δίπλα τους, σε στρατόπεδο δίπλα ή μέσα σε ναυτική βάση. Αυτοί που θα μεταφερθούν με ελικόπτερα και αεροσκάφη το ίδιο, μέσα ή δίπλα στα αεροδρόμια. Οι δυνάμεις σε ετοιμότητα ωρών στο διπλανό κτήριο από αυτό των πιλότων και των κυβερνητών των σκαφών. Και το βέλτιστο είναι όλη η ΔΤΑ να υπάγεται σε ΜΙΑ διοίκηση, μια Μεραρχία Πεζοναυτών. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Ο ΕΣ με την νέα κίνηση να αποκτήσει άλλα πέντε (5) μεσαία μεταφορικά ελικόπτερα δείχνει τάση στην ταχεία μεταφορά ελαφρών δυνάμεων ΠΡΟ εμπόλεμης κατάστασης. Η κίνηση αυτή έχει προαπαιτούμενη την γνώση εχθρικής προετοιμασίας. Σε περίπτωση αιφνιδιασμού καμία πτήση ελικοπτέρου δεν θα φύγει προς ΑΣΔΕΝ. Η Αεροπορία Στρατού θα περιμένει από την Πολεμική Αεροπορία να αποκτήσει όχι μόνο αεροπορική υπεροχή αλλά και αεροπορική κυριαρχία. Μόνο η τελευταία θα επιτρέψει επαγγελματική μεταφορά δυνάμεων και όχι αποστολή καμικάζι όπως αυτή της αποστολή Νίκη το 1974. Είναι εμφανέστατη η αδυναμία ταχείας αντίδρασης σε περίπτωση αιφνιδιασμού – αδυναμία που επεκτείνεται και στην μεταφορά συμβατικών δυνάμεων. Η ΑΣΔΕΝ χρειάζεται ενισχύσεις που θα φτάσουν ανεξάρτητα των συνθηκών στον αέρα. Και αυτό σημαίνει εκτός από ετοιμότητα ωρών δίπλα στα μέσα ΚΑΙ εγγύτητα στα νησιά. Είτε ο ΕΣ πρέπει να μεταφέρει δυνάμεις στις Κυκλάδες, στην ανατολική Κρήτη και στην Λήμνο / Σκύρο είτε πρέπει να μεταφέρει αυτές σε μέσο του ΠΝ. Αν μπορεί ο ΕΣ να μεταφέρει τις δυνάμεις ΔΤΑ εγγύτερα σε χερσαία βάση/ βάσεις αυτό θα ήταν βέλτιστο. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Σε περίπτωση που δεν μπορεί, η λύση είναι σε μια μικρή, αυτοπροστατευόμενη δύναμη του ΠΝ. Το ΠΝ για την ώρα δεν διαθέτει πλοία που να επιτρέπουν την μεταφορά λόχων ή τάγματος με βαρέα υλικά, τα μέσα μεταφοράς αυτών, ελικόπτερα και άκατους. Διαθέτει αρματαγωγά (πέντε στον αριθμό) και αερόστρωμνα (δύο επιχειρησιακά) τα οποία ναι μεν μεταφέρουν αξιόλογες δυνάμεις, έχουν όμως μεγάλη διαδρομή να καλύψουν προς τις δυνάμεις που θα μεταφέρουν, μεγάλο χρόνο φόρτωσης υλικού και μεγάλο χρόνο πλεύσης προς μια νήσο. Ο χρόνος αυτός μπορεί να ξεπεράσει και τις 18 ώρες. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς στη περίπτωση αυτή, αν το ποσό απόκτησης των 5 «νέων» Chinook των 80 εκατομμυρίων δολαρίων που απαιτείται συνολικά για την αγορά τους, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί διαφορετικά. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Όπως αναφέρθηκε σε προγενέστερη παράγραφο όπου παρουσιάστηκε το παράδειγμα της Ινδονησίας, η χρήση πολιτικών πρακτικών στην ναυπήγηση πλοίων παραμονής προσωπικού ή δεξαμενών (LSD ή LPD) έχει επιτρέψει μείωση του κόστους ναυπήγησης. Η δε χρήση ελικοπτέρων είναι πάγια απαίτηση κάνοντας τα πλοία αυτά μίνι ελικοπτεροφόρα με δυνατότητα 4-6 ελικοπτέρων. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Οι δυνατότητες ενός σύγχρονου μεσαίου LPD, κλασικής διαμόρφωσης και όχι πλήρους καταστρώματος πτήσεων , όπως είναι για παράδειγμα της Ινδονησίας, είναι οι εξής:[/FONT]
[FONT="]>Αυτονομία: +45 ημέρες[/FONT]
[FONT="]>Μεταφερόμενα αποβατικά σκάφη (LCU/LCM): 2 (ή/και 2 ελαφριά αερόστρωμνα)[/FONT]
[FONT="]>Μεταφερόμενες αποβατικές άκατοι: 2-4 (ή/και RHIB)[/FONT]
[FONT="]>Χωρητικότητα: 40 οχήματα και άρματα μάχης, 500-600 στρατιώτες[/FONT]
[FONT="]>Μεταφερόμενα αεροσκάφη: 5 μεσαίου τύπου ελικόπτερα (με υπόστεγο χωρητικότητας δύο εξ αυτών) ή δύο βαρέως τύπου όπως είναι το Chinook στο κατάστρωμα πτήσης[/FONT]
[FONT="]>Οπλισμός: τουλάχιστον ένα πυροβόλο διπλού ρόλου 76χιλ, CIWS, αντιαεροπορικά συστήματα μικρής εμβέλειας, αντιαεροπορικά πυροβόλα 20χιλ, πολυβόλα[/FONT]
[FONT="]
[/FONT] [FONT="]Παρατηρεί κανείς ότι το Ινδονησιακό πλοίο καλύπτει την πάγια απαίτηση χαμηλού κόστους. Το υπόλοιπο ποσό μέχρι τα $80 εκατ. καλύπτει την προσθήκη οπλισμού και ηλεκτρονικών με την πλειονότητα αυτών να διατίθεται ήδη από σκάφη που έχουν αποσυρθεί όπως είναι τα Ταχέα Σκάφη τύπου S148 ή άλλα. Το πλοίο χωράει 40 οχήματα τα οποία μπορεί να είναι VBL ή HUMVEE, μεταφοράς ανδρών, φορτίων και όπλων. Τα οχήματα θα μεταφερθούν στην ακτή με τα δύο LCM/LCU. Σε περίπτωση μελλοντικής μεταφοράς αμφιβίων ΤΟΜΠ ή χρήσης Μ113Α2 χωράει 6 οχήματα. To κατάστρωμα πτήσης έχει επαρκή χώρο για τρία έως πέντε ελικόπτερα ανάλογα το βάρος και το μέγεθος αυτών. Στην ελληνική περίπτωση, μπορούν να υπάρξουν 2 CH-47 για την μεταφορά των ομάδων κρούσης και υποστήριξης και 2 OH-58D σε ρόλο αναγνώρισης / εγγύς αεροπορικής υποστήριξης.[/FONT]
[FONT="] [/FONT]
[FONT="]
[FONT="]
[/FONT] [FONT="]Το πλοίο προσφέρει στην ΔΤΑ μόνιμη δύναμη περιπολίας στο Αιγαίο υπερταχείας αντίδρασης 218 ανθρώπων. Οι 218 μπορεί περιλαμβάνουν:[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Ένας Λόχος Πεζοναυτών [με δυνατότητα απόβασης με χρήση ελικοπτέρων] και δύναμης 140 ατόμων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Διοίκησης (8 άτομα)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Τρεις Διμοιρίες Πεζοναυτών (x 36 άτομα έκαστη)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Διμοιρία Υποστήριξης με:[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>>>Ομάδα Όλμων 60χιλιοστών (8 άτομα και 2 στοιχεία)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>>>Ομάδα Αντιαρματικών (8 άτομα και 6 στοιχεία)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>>>Ομάδα Πολυβόλων (8 άτομα και 6 στοιχεία)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Μια διμοιρία Υποστήριξης δυνάμεως 60 ατόμων η οποία αποτελείται από [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Ανιχνευτών Ακτής Απόβασης (Ειδικές Επιχειρήσεις) [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Ανιχνευτών/Ελεύθερων Σκοπευτών (Ειδικές Επιχειρήσεις)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Διαβιβάσεων / Ελεγκτών Αέρος / Παρατηρητών Πυρών[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Νοσοκόμων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Σκαπανέων [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Δύο Ομάδες Εφοδιασμού[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Διμοιρία Διοίκησης και Διαβιβάσεων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Διοίκησης Αποβατικού Αγήματος δυνάμεως 9 ατόμων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Διαβιβάσεων δυνάμεως 9 ατόμων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Κάθε μήνα ή 15 μέρες θα αλλάζει η δύναμη με αντίστοιχη από τα τρία τάγματα της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Για μικρό χρονικό διάστημα και σε περίπτωση κρίσης και ανάγκης ταχείας μεταφοράς μπορεί να μεταφέρει:[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>άλλα τριακόσια άτομα δηλαδή άλλους δύο λόχους Πεζοναυτών ή Τυφεκιοφόρων Πεζικού[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>ή να λειτουργήσει ως πλωτό νοσοκομείο και ως ανεφοδιαστική βάση [/FONT]
[/FONT]
[FONT="] [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Το πλοίο δεν επιχειρεί μεμονωμένα αλλά απαιτεί συνοδεία όπως κάθε αποβατικό σκάφος και αεροπορική προστασία ή κάλυψη. Από απόσταση εκτελεί μεταφορά δυνάμεων προς νήσο η οποία πρόκειται να βρεθεί σε κίνδυνο ενώ από κοντινές αποστάσεις αποβιβάζει με τα δύο LCVP οχήματα και άρματα μάχης (που δεν είναι αμφίβια) και τα εφόδια. Μπορεί να εκτελέσει αποστολές ΕΑΥ και Αναγνώρισης με τα ελικόπτερα ενώ μπορεί να υποστηρίξει με πυρά το αποβιβαζόμενο τμήμα. Ο χρόνος μεταφοράς προς το νησί που βρίσκεται σε κίνδυνο είναι μικρότερος από την μεταφορά των αρματαγωγών από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας στον Βόλο και στην έδρα της 32η Ταξιαρχίας. Η αερομεταφορά του λόχου μάλιστα είναι δυνατή σε ελάχιστο χρόνο. Ένα LPD δεν αποτελεί πανάκεια ή την λύση μεταφοράς της ΔΤΑ. Αυτό που κάνει είναι να παρέχει με τα ίδια χρήματα που αποκτώνται 5 CH-47D μια φθηνή εναλλακτική λύση η οποία έχει ως κύριο πλεονέκτημα τον μικρό χρόνο αποστολής της ΔΤΑ των Πεζοναυτών. Σε συνδυασμό με την μεταφορά της λοιπής ΔΤΑ της 71ης Α/Φ ΤΑΞΠΝ καλύπτει άλλο ένα νησί άλλο ένα στόχο δυσχεραίνοντας τα εχθρικά σχέδια. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="][FONT="]Από την έναρξη των επιχειρήσεων και μετά, το πλοίο αντιμετωπίζει τους ίδιους κινδύνους με τα αρ[/FONT][FONT="]ματαγωγά του ΠΝ, τα αερόστρωμνα και τα λογής πολιτικά πλοία του θα χρησιμοποιήσει ο ΕΣ για να μεταφέρει ενισχύσεις. Χρειάζεται οπωσδήποτε αεροπορική και ναυτική προστασία όπως κάθε άλλο πλοίο στο Αιγαίο. Η διαφορά του με αυτά; Θα είναι το μόνο που θα έχει ΗΔΗ αποβιβάσει, όταν πλοία και ελικόπτερα θα ξεκινούν απο την Κεντρική Ελλάδα, γεμάτα υλικά και κόσμο.[/FONT][/FONT]
Vor allem womit und mit was?
[h=3]Το παράδειγμα του Ινδονησιακού Ναυτικού και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό[/h] Μαΐου 23, 2017
[FONT="]Των D-Mitch, Κυναιγείρου και fox2[/FONT]
 |
| Το πλέον πρόσφατο σε υπηρεσία LPD του Ινδονησιακού Ναυτικού |
[FONT="]Από την Αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας η ικανότητα ενός πολεμικού στόλου να μεταφέρει στρατιωτικές δυνάμεις σε οχυρωμένη ή μη εχθρική ακτή είναι ο ορισμός των αμφίβιων επιχειρήσεων. Στην ιστορία, και συγκεκριμένα στην ελληνική ιστορία, κυριότερα παραδείγματα πρώιμης διεξαγωγής αμφίβιων επιχειρήσεων, αποτελούν η Μάχη της Μυκάλης (479 π.Χ.), η Σικελική Εκστρατεία (415 π.Χ. - 413 π.Χ), η Μάχη των Αιγός Ποταμών (405 π.Χ.) ενώ στα μεταγενέστερα χρόνια η Εκστρατεία του Νικηφόρου Φωκά στην Κρήτη (960 μ.Χ. - 961 μ.Χ.), η Πολιορκία της Δαμιέτης (1169 μ.Χ.) και στη σύγχρονη εποχή η Απελευθέρωση των Νήσων του Ανατ. Αιγαίου (1912-1913).[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
 |
| D-DAY |
[/FONT]
[FONT="]Η αποτυχία της Συμμαχικής Απόβασης στην Καλλίπολη (1915-1916) στη διάρκεια του Α Π.Π. (1914-1918), οδήγησε στην εμφάνιση νέων, ικανότερων και ασφαλέστερων αποβατικών πλοίων, σαφώς πιο προηγμένων από τα έως τότε σε χρήση οπλιταγωγά. Έτσι στον επόμενο Μεγάλο Πόλεμο (1939 - 1945), οι Βρετανοί και οι Αμερικάνοι έθεσαν σε υπηρεσία εξειδικευμένα αποβατικά σκάφη, αποβατικές άκατους, αμφίβια οχήματα, αρματαγωγά και πλοία αποβατικά δεξαμενής (Landing Ship, Dock - LSD). Η εξέλιξη της τεχνολογίας καθώς και οι αυξημένες απαιτήσεις, οδήγησαν στη σχεδίαση αντίστοιχων σκαφών που να διαθέτουν όμως υπόστεγο (hangar) για τη στάθμευση και προστασία των αεροπορικών μεσών που αυτά φέρουν, ενώ το κατάστρωμα να παραμένει πλήρως ελεύθερο για την απρόσκοπτη διεξαγωγή προνηώσεων και απονηώσεων, με αποτέλεσμα το LSD να εξελιχθεί σε LPD (Landing Platform, Dock) κατά την αμερικανική ορολογία που επικράτησε παγκοσμίως. Να σημειωθεί εδώ ότι τα LPD/LSD δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν προσγειάλωση όπως τα κλασικά αποβατικά αρμάτων (LST) αλλά χρησιμοποιούν τα μέσα που φέρουν, πλωτά και αεροπορικά, για τη μεταφορά δυνάμεων πλην των αμφίβιων οχημάτων που μπορούν να επιχειρήσουν αυτόνομα.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
 |
| LCUs στη δεξαμενή Ινδονησιακού LPD |
[/FONT]
[FONT="]Το πρώτο LSD που τέθηκε σε υπηρεσία στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) ήταν το «ΩΚΕΑΝΟΣ». Η χρήση του ωστόσο υπήρξε βραχύβια. Το πλοίο αποκτήθηκε με μορφή δανεισμού από το Βρετανικό Ναυτικό, όπου ονομαζόταν «HMS Oceanway», το 1947 και επιστράφηκε στις ΗΠΑ το 1952. Ακολούθησε η μεταβίβαση του «HMS Eastway» το 1953. Το πλοίο αντικαταστάθηκε το 1971 από το «USS Fort Mandan» που παροπλίστηκε το 2000. Υπό ελληνική σημαία και τα δύο ονομάστηκαν «ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ». Από τότε, εδώ και 17 έτη, το ΠΝ παραμένει χωρίς αντίστοιχο σκάφος του τύπου.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
 |
| Η "ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ" L-153 (1971-2000) |
[/FONT]
[FONT="]Διεθνείς Τάσεις και εξελίξεις[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και σήμερα έχουν σχεδιαστεί και υπηρετήσει παγκοσμίως, τουλάχιστον 22 κλάσεις LPD που απαριθμούν συνολικά 58 σκάφη από τα οποία τα 14 σκάφη (5 κλάσεις) έχουν αποσυρθεί, με δώδεκα χώρες να έχουν σκάφη του τύπου στο στόλο τους. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
 |
| Διατομή ενός LPD (concept) της ολλανδικής Damen όπου διακρίνονεται η βασική διάταξη ενός LPD |
[/FONT]
[FONT="]Πιο αναλυτικά:[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Γαλλία έχει κατασκευάσει πέντε (5) σκάφη τριών διαφορετικών κλάσεων από τα οποία υπηρετούν τα δύο (2) της κλάσης Foudre, αφότου αποσύρθηκαν από το Γαλλικό Ναυτικό, υπηρετούν με τα ναυτικά της Βραζιλίας και Χιλής, ένα για κάθε χώρα.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Οι ΗΠΑ διατηρούν σε υπηρεσία δύο κλάσεις με συνολική δύναμη ένδεκα (11) σκαφών, εκ των οποίων ένα παλαιό της κλάσης Austin, το «USS Ponce», που θα αποσυρθεί όταν εισέλθουν σε υπηρεσία δύο περισσότερα σκάφη της κλάσης San Antonio που απαριθμεί δέκα (10) σκάφη μέχρι σήμερα.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Αλγερία, νεοεισερχόμενη στο κλαμπ των χωρών που διατηρούν LPD, με ίσως το πιο βαρύ οπλισμένο σκάφος του είδους και ένα από τα πιο σύγχρονα παγκοσμίως, το «Kalaat Béni Abbès», που μεταξύ άλλων φέρει πυροβόλο 3 ιντσών και οκταπλό κάθετο εκτοξευτή (VLS) αντιαεροπορικών πυραύλων Aster 15. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Κίνα έχει τέσσερα (4) σε υπηρεσία σκάφη της γιγαντιαίας κλάσης Type 701 ενώ κατασκευάζει δύο ακόμη με αποτέλεσμα πλην των ΗΠΑ να διατηρεί στο μέλλον τα περισσότερα LPD.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ινδία διατηρεί στο στόλο ένα παλαιό σκάφος της αμερικανικής κλάσης Trenton. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ιταλία τρία (3) σκάφη της κλάσης San Giorgio εκ των οποίων το πιο σύγχρονο εξ’ αυτών είναι προϊόν μιας αναβαθμισμένης σχεδίασης. Τα δύο πρώτα σκάφη βαίνουν προς απόσυρση ενώ σχεδιάζεται μια νέα κλάση που θα τα αντικαταστήσει.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ιαπωνία τρία σκάφη της κλάσης Osumi που ομοιάζουν με μίνι-ελικοπτεροφόρα, σε παρόμοια διαμόρφωση με αυτά του Ιταλικού Ναυτικού, δηλαδή με πλήρες κατάστρωμα πτήσεων.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ολλανδία τρία (3) σκάφη, με το καθένα να αποτελεί μια μεγέθυνση του προηγουμένου σε υπηρεσία, όπου το τελευταίο, το Karel Doorman, εκτός του ότι είναι το μεγαλύτερο ολλανδικό πολεμικό σε υπηρεσία σήμερα, είναι ίσως το πιο προηγμένο στο είδος του και με το μεγαλύτερο εκτόπισμα (έμφορτο) παγκοσμίως. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Σιγκαπούρη με την κλάση Endurance που απαριθμεί πέντε (5) σκάφη, εκ των οποίων το πρώτο μεταβιβάστηκε στο Βασιλικό Ναυτικό της Ταϊλάνδης.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Ισπανία με δύο (2) σκάφη της κλάσης Galicia.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Η Αγγλία με δύο (2) σκάφη της κλάσης Albion.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Το ενδιαφέρον όμως στη περίπτωση αυτή, αποτελεί η είσοδος στο κλαμπ αυτών των παραπάνω χωρών, από τις αρχές του 2000, μιας χώρας που σκοπίμως παραλείφθηκε από την ανωτέρω λίστα, της Ινδονησίας, που ο στόλος της αποτελείται από λίγες ελαφριές φρεγάτες και πληθώρα κορβετών και περιπολικών. Χάρη στην Ινδονησία, κατάφεραν να αποκτήσουν τέτοιο τύπου πολεμικού, και άλλες χώρες όπως θα δούμε στη συνέχεια που δεν συμπεριλήφθησαν εξεπίτηδες στην παραπάνω λίστα. Η Ινδονησία λοιπόν κατάφερε να εισάγει σε υπηρεσία μέσα σε μόλις 8 χρόνια (!) πέντε (5) τέτοια σκάφη δύο διαφορετικών υποκλάσεων με υπό ναυπήγηση μάλιστα από το 2017 μιας νέας υποκλάσης που ανεβάζει ήδη τον αριθμό των σκαφών σε έξι (6)! Δεν περιορίστηκε όμως στις εγχώριες ανάγκες αλλά στράφηκε και στο εξωτερικό κερδίζοντας συμβόλαια από δύο χώρες για κατασκευή δύο σκαφών για κάθε μία ενώ υπάρχουν ακόμη τρεις χώρες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για απόκτηση πλοίων της κλάσης. Ακόμη πιο ενδιαφέρον και ίσως και αξιοπερίεργο ακόμη είναι η τιμή του πρώτου LPD, του «Tanjung Dalpele», συνολικού εκτοπίσματος άνω των 11,000 τόνων που παραδόθηκε στο Ινδονησιακό Ναυτικό το 2004 από τη νοτιοκορεατική Dae Sun Shipbuildings & Engineering Co. Lt, ήτοι $35 εκατομμύρια! Από το 2008, με την είσοδο νεώτερων σκαφών του τύπου, το σκάφος εκτελεί χρέη πλωτού νοσοκομείου μετονομαζόμενο σε «Dr. Soeharso». Το 2004, ακολούθησε συμβόλαιο αξίας μόλις $150 εκατ. με την ίδια εταιρία για τη σχεδίαση και κατασκευή τεσσάρων σκάφων μιας αναβαθμισμένης κλάσης που αποτελείται από δύο υποκλάσεις, με τα δύο πρώτα σκάφη, «Makassar» και «Surabaya», να κατασκευάζονται στη Ν. Κορέα ενώ τα δύο τελευταία, «Banjarmasin» και «Banda Aceh», να κατασκευάζονται από την ινδονησιακή PT PAL σε συνεργασία με την νοτιοκορεατική εταιρία σε συνδυασμό με μεταφορά τεχνολογίας και πλήρη δικαιώματα εκμετάλλευσης της σχεδίασης. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
 |
| Σκάφη δυο υποκλάσεων της κλάσης Makassar |
[/FONT]
 |
| Tο πρώτο LPD σε υπηρεσία του Ινδ. Ναυτικού (τώρα πλωτό νοσοκομείο) και ένα της κλάσης Makkassar (πρωτη υποκλάση) |
[/FONT]
[FONT="]Χαρακτηριστικό όλων των σκαφών είναι ο λιτός οπλισμός τους που περιορίζεται σε παλαιά bofors των 40χιλ. Πάραυτα, υπάρχει πρόβλεψη για τοποθέτηση αντιαεροπορικών εκτοξευτών μικρής εμβέλειας και σύγχρονου ναυτικού πυροβόλου διπλού ρόλου. Όπως προαναφέρθηκε, η σχεδίαση γνώρισε και εξαγωγική επιτυχία αφού επιλέχθηκε από το Ναυτικό των Φιλιππίνων όπου απέκτησε δύο σκάφη, τα «Tarlac» και «Davao del Sur», που ανήκουν στη κλάση Tarlac, μια υποκλάση της Makassar. Και τα δύο σκάφη είναι σήμερα σε υπηρεσία. Ακολούθησε το Περουβιανό Ναυτικό, όπου απέκτησε επίσης δύο σκάφη, τα «Paita» και «Pisco», τα μεγαλύτερα σκάφη που έχουν ναυπηγηθεί ποτέ στην Λατινική Αμερική, και που θα παραδοθούν τα επόμενα δύο χρόνια. Ενδιαφέρον για το τύπο έχουν επιδείξει επίσης η Μαλαισία, η Μυανμάρ και η Ταϊλάνδη ενώ η ινδονησιακή ακτοφυλακή σχεδιάζει την απόκτηση ενός τέτοιου σκάφους για χρήση του ως πλωτή βάση διοίκησης και ελέγχου.[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
 |
| Σχεδιάγραμμα του περουβιανού υπό-τύπου |
[/FONT]
[FONT="]LPD και η Ελληνική Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Η ΑΣΔΕΝ είναι ένας σχηματισμός μοναδικός σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς διαθέτει ιδιαίτερα εδαφικά χαρακτηριστικά. Η εγγύτητα εχθρικών αμφίβιων, αεροκίνητων και αερομεταφερόμενων δυνάμεων και το σπάσιμο του μετώπου σε μεγάλα και μικρά νησιά επιβάλουν μεγάλες δυνάμεις φρουράς και μεγαλύτερες δυνάμεις ενισχύσεων. Οι τελευταίες είναι δύο ταχυτήτων. Μια αργή επιστρατεύσεως τουλάχιστον 2 μεραρχιών πεζικού μεταφερόμενη με πολιτικά μέσα, πλοία και αεροσκάφη. Η άλλη είναι ταχείας αντίδρασης βασιζόμενη σε δύο ταξιαρχίες και δύο τάγματα πεζικού. Οι ταξιαρχίες είναι η 32η Πεζοναυτών, η 71η Α/Φ Πεζικού και τα δύο τάγματα, δύο μοίρες, αλεξιπτωτιστών που υπάγονται στην 1η ΤΑΞΚΔ/ΑΛ. Δυνάμεις ταχείας αντίδρασης διαθέτει η φρουρά με μοίρες αμφιβίων καταδρομών της 13ης ΤΑΞ καθώς και μια μοίρα ειδικών επιχειρήσεων ως στρατηγικό εργαλείο. Η ΔΤΑ για να επιτύχει χρειάζεται πλήρωση με 110% ώστε να υπάρχει πάντα διαθέσιμος κόσμος στις μονάδες, μονάδες σε κατάσταση ταχείας μεταφοράς κοντά στα μέσα μεταφοράς και υπομονάδες σε ετοιμότητα 12 και 6 ωρών δίπλα ή μέσα σε αυτά. Είναι γνωστό ότι η ΔΤΑ δεν καλύπτει κανένα από τα άνω προαπαιτούμενα ενώ υπάρχει και δυσχέρεια από τις διαφορετικές διοικήσεις. Για να καλυφθούν τα προαπαιτούμενα απαιτείται άλλη νοοτροπία από την παρούσα και καλύτεροι χρόνοι. Απαιτείται πληρότητα στις μονάδες και αυτό σημαίνει ότι αν η θητεία και οι επαγγελματίες οπλίτες (15.000 στον ΕΣ) «δεν αρκούν» θα πρέπει να διαλυθούν μονάδες και να ενισχυθούν άλλες με το προσωπικό αυτών. Απαιτείται εγγύτητα στα μέσα μεταφοράς. Αυτό σημαίνει ότι οι άντρες και τα μέσα που θα μεταφερθούν με πλοία πρέπει να είναι δίπλα τους, σε στρατόπεδο δίπλα ή μέσα σε ναυτική βάση. Αυτοί που θα μεταφερθούν με ελικόπτερα και αεροσκάφη το ίδιο, μέσα ή δίπλα στα αεροδρόμια. Οι δυνάμεις σε ετοιμότητα ωρών στο διπλανό κτήριο από αυτό των πιλότων και των κυβερνητών των σκαφών. Και το βέλτιστο είναι όλη η ΔΤΑ να υπάγεται σε ΜΙΑ διοίκηση, μια Μεραρχία Πεζοναυτών. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Ο ΕΣ με την νέα κίνηση να αποκτήσει άλλα πέντε (5) μεσαία μεταφορικά ελικόπτερα δείχνει τάση στην ταχεία μεταφορά ελαφρών δυνάμεων ΠΡΟ εμπόλεμης κατάστασης. Η κίνηση αυτή έχει προαπαιτούμενη την γνώση εχθρικής προετοιμασίας. Σε περίπτωση αιφνιδιασμού καμία πτήση ελικοπτέρου δεν θα φύγει προς ΑΣΔΕΝ. Η Αεροπορία Στρατού θα περιμένει από την Πολεμική Αεροπορία να αποκτήσει όχι μόνο αεροπορική υπεροχή αλλά και αεροπορική κυριαρχία. Μόνο η τελευταία θα επιτρέψει επαγγελματική μεταφορά δυνάμεων και όχι αποστολή καμικάζι όπως αυτή της αποστολή Νίκη το 1974. Είναι εμφανέστατη η αδυναμία ταχείας αντίδρασης σε περίπτωση αιφνιδιασμού – αδυναμία που επεκτείνεται και στην μεταφορά συμβατικών δυνάμεων. Η ΑΣΔΕΝ χρειάζεται ενισχύσεις που θα φτάσουν ανεξάρτητα των συνθηκών στον αέρα. Και αυτό σημαίνει εκτός από ετοιμότητα ωρών δίπλα στα μέσα ΚΑΙ εγγύτητα στα νησιά. Είτε ο ΕΣ πρέπει να μεταφέρει δυνάμεις στις Κυκλάδες, στην ανατολική Κρήτη και στην Λήμνο / Σκύρο είτε πρέπει να μεταφέρει αυτές σε μέσο του ΠΝ. Αν μπορεί ο ΕΣ να μεταφέρει τις δυνάμεις ΔΤΑ εγγύτερα σε χερσαία βάση/ βάσεις αυτό θα ήταν βέλτιστο. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Σε περίπτωση που δεν μπορεί, η λύση είναι σε μια μικρή, αυτοπροστατευόμενη δύναμη του ΠΝ. Το ΠΝ για την ώρα δεν διαθέτει πλοία που να επιτρέπουν την μεταφορά λόχων ή τάγματος με βαρέα υλικά, τα μέσα μεταφοράς αυτών, ελικόπτερα και άκατους. Διαθέτει αρματαγωγά (πέντε στον αριθμό) και αερόστρωμνα (δύο επιχειρησιακά) τα οποία ναι μεν μεταφέρουν αξιόλογες δυνάμεις, έχουν όμως μεγάλη διαδρομή να καλύψουν προς τις δυνάμεις που θα μεταφέρουν, μεγάλο χρόνο φόρτωσης υλικού και μεγάλο χρόνο πλεύσης προς μια νήσο. Ο χρόνος αυτός μπορεί να ξεπεράσει και τις 18 ώρες. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς στη περίπτωση αυτή, αν το ποσό απόκτησης των 5 «νέων» Chinook των 80 εκατομμυρίων δολαρίων που απαιτείται συνολικά για την αγορά τους, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί διαφορετικά. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
 |
| Αποβατικά κλάσης ΙΑΣΩΝ του ΠΝ σε άσκηση. |
[/FONT]
[FONT="]Όπως αναφέρθηκε σε προγενέστερη παράγραφο όπου παρουσιάστηκε το παράδειγμα της Ινδονησίας, η χρήση πολιτικών πρακτικών στην ναυπήγηση πλοίων παραμονής προσωπικού ή δεξαμενών (LSD ή LPD) έχει επιτρέψει μείωση του κόστους ναυπήγησης. Η δε χρήση ελικοπτέρων είναι πάγια απαίτηση κάνοντας τα πλοία αυτά μίνι ελικοπτεροφόρα με δυνατότητα 4-6 ελικοπτέρων. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
 |
| Κατάστρωμα πτήσεων της κλάσης Makkassar |
[FONT="]Οι δυνατότητες ενός σύγχρονου μεσαίου LPD, κλασικής διαμόρφωσης και όχι πλήρους καταστρώματος πτήσεων , όπως είναι για παράδειγμα της Ινδονησίας, είναι οι εξής:[/FONT]
[FONT="]>Αυτονομία: +45 ημέρες[/FONT]
[FONT="]>Μεταφερόμενα αποβατικά σκάφη (LCU/LCM): 2 (ή/και 2 ελαφριά αερόστρωμνα)[/FONT]
[FONT="]>Μεταφερόμενες αποβατικές άκατοι: 2-4 (ή/και RHIB)[/FONT]
[FONT="]>Χωρητικότητα: 40 οχήματα και άρματα μάχης, 500-600 στρατιώτες[/FONT]
[FONT="]>Μεταφερόμενα αεροσκάφη: 5 μεσαίου τύπου ελικόπτερα (με υπόστεγο χωρητικότητας δύο εξ αυτών) ή δύο βαρέως τύπου όπως είναι το Chinook στο κατάστρωμα πτήσης[/FONT]
[FONT="]>Οπλισμός: τουλάχιστον ένα πυροβόλο διπλού ρόλου 76χιλ, CIWS, αντιαεροπορικά συστήματα μικρής εμβέλειας, αντιαεροπορικά πυροβόλα 20χιλ, πολυβόλα[/FONT]
[FONT="]
[/FONT] [FONT="]Παρατηρεί κανείς ότι το Ινδονησιακό πλοίο καλύπτει την πάγια απαίτηση χαμηλού κόστους. Το υπόλοιπο ποσό μέχρι τα $80 εκατ. καλύπτει την προσθήκη οπλισμού και ηλεκτρονικών με την πλειονότητα αυτών να διατίθεται ήδη από σκάφη που έχουν αποσυρθεί όπως είναι τα Ταχέα Σκάφη τύπου S148 ή άλλα. Το πλοίο χωράει 40 οχήματα τα οποία μπορεί να είναι VBL ή HUMVEE, μεταφοράς ανδρών, φορτίων και όπλων. Τα οχήματα θα μεταφερθούν στην ακτή με τα δύο LCM/LCU. Σε περίπτωση μελλοντικής μεταφοράς αμφιβίων ΤΟΜΠ ή χρήσης Μ113Α2 χωράει 6 οχήματα. To κατάστρωμα πτήσης έχει επαρκή χώρο για τρία έως πέντε ελικόπτερα ανάλογα το βάρος και το μέγεθος αυτών. Στην ελληνική περίπτωση, μπορούν να υπάρξουν 2 CH-47 για την μεταφορά των ομάδων κρούσης και υποστήριξης και 2 OH-58D σε ρόλο αναγνώρισης / εγγύς αεροπορικής υποστήριξης.[/FONT]
[FONT="] [/FONT]
[FONT="]
 |
| Infographic: Ένα ελληνικό LPD με "δανεικό" οπλισμό - (c) D-Mitch / Naval Analyses |
[/FONT] [FONT="]Το πλοίο προσφέρει στην ΔΤΑ μόνιμη δύναμη περιπολίας στο Αιγαίο υπερταχείας αντίδρασης 218 ανθρώπων. Οι 218 μπορεί περιλαμβάνουν:[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Ένας Λόχος Πεζοναυτών [με δυνατότητα απόβασης με χρήση ελικοπτέρων] και δύναμης 140 ατόμων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Διοίκησης (8 άτομα)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Τρεις Διμοιρίες Πεζοναυτών (x 36 άτομα έκαστη)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Διμοιρία Υποστήριξης με:[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>>>Ομάδα Όλμων 60χιλιοστών (8 άτομα και 2 στοιχεία)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>>>Ομάδα Αντιαρματικών (8 άτομα και 6 στοιχεία)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>>>Ομάδα Πολυβόλων (8 άτομα και 6 στοιχεία)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Μια διμοιρία Υποστήριξης δυνάμεως 60 ατόμων η οποία αποτελείται από [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Ανιχνευτών Ακτής Απόβασης (Ειδικές Επιχειρήσεις) [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Ανιχνευτών/Ελεύθερων Σκοπευτών (Ειδικές Επιχειρήσεις)[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Διαβιβάσεων / Ελεγκτών Αέρος / Παρατηρητών Πυρών[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Νοσοκόμων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Σκαπανέων [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Δύο Ομάδες Εφοδιασμού[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]>Διμοιρία Διοίκησης και Διαβιβάσεων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Διοίκησης Αποβατικού Αγήματος δυνάμεως 9 ατόμων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>Ομάδα Διαβιβάσεων δυνάμεως 9 ατόμων[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Κάθε μήνα ή 15 μέρες θα αλλάζει η δύναμη με αντίστοιχη από τα τρία τάγματα της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Για μικρό χρονικό διάστημα και σε περίπτωση κρίσης και ανάγκης ταχείας μεταφοράς μπορεί να μεταφέρει:[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>άλλα τριακόσια άτομα δηλαδή άλλους δύο λόχους Πεζοναυτών ή Τυφεκιοφόρων Πεζικού[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="] >>ή να λειτουργήσει ως πλωτό νοσοκομείο και ως ανεφοδιαστική βάση [/FONT]
[/FONT]
[FONT="] [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]Το πλοίο δεν επιχειρεί μεμονωμένα αλλά απαιτεί συνοδεία όπως κάθε αποβατικό σκάφος και αεροπορική προστασία ή κάλυψη. Από απόσταση εκτελεί μεταφορά δυνάμεων προς νήσο η οποία πρόκειται να βρεθεί σε κίνδυνο ενώ από κοντινές αποστάσεις αποβιβάζει με τα δύο LCVP οχήματα και άρματα μάχης (που δεν είναι αμφίβια) και τα εφόδια. Μπορεί να εκτελέσει αποστολές ΕΑΥ και Αναγνώρισης με τα ελικόπτερα ενώ μπορεί να υποστηρίξει με πυρά το αποβιβαζόμενο τμήμα. Ο χρόνος μεταφοράς προς το νησί που βρίσκεται σε κίνδυνο είναι μικρότερος από την μεταφορά των αρματαγωγών από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας στον Βόλο και στην έδρα της 32η Ταξιαρχίας. Η αερομεταφορά του λόχου μάλιστα είναι δυνατή σε ελάχιστο χρόνο. Ένα LPD δεν αποτελεί πανάκεια ή την λύση μεταφοράς της ΔΤΑ. Αυτό που κάνει είναι να παρέχει με τα ίδια χρήματα που αποκτώνται 5 CH-47D μια φθηνή εναλλακτική λύση η οποία έχει ως κύριο πλεονέκτημα τον μικρό χρόνο αποστολής της ΔΤΑ των Πεζοναυτών. Σε συνδυασμό με την μεταφορά της λοιπής ΔΤΑ της 71ης Α/Φ ΤΑΞΠΝ καλύπτει άλλο ένα νησί άλλο ένα στόχο δυσχεραίνοντας τα εχθρικά σχέδια. [/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="][FONT="]Από την έναρξη των επιχειρήσεων και μετά, το πλοίο αντιμετωπίζει τους ίδιους κινδύνους με τα αρ[/FONT][FONT="]ματαγωγά του ΠΝ, τα αερόστρωμνα και τα λογής πολιτικά πλοία του θα χρησιμοποιήσει ο ΕΣ για να μεταφέρει ενισχύσεις. Χρειάζεται οπωσδήποτε αεροπορική και ναυτική προστασία όπως κάθε άλλο πλοίο στο Αιγαίο. Η διαφορά του με αυτά; Θα είναι το μόνο που θα έχει ΗΔΗ αποβιβάσει, όταν πλοία και ελικόπτερα θα ξεκινούν απο την Κεντρική Ελλάδα, γεμάτα υλικά και κόσμο.[/FONT][/FONT]
BlackJack
Jackass of the Week
Also das geht ja wohl garnicht.
Vor allem womit und mit was?
Το παράδειγμα του Ινδονησιακού Ναυτικού και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό
Μαΐου 23, 2017
Των D-Mitch, Κυναιγείρου και fox2
Το πλέον πρόσφατο σε υπηρεσία LPD του Ινδονησιακού Ναυτικού
Από την Αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας η ικανότητα ενός πολεμικού στόλου να μεταφέρει στρατιωτικές δυνάμεις σε οχυρωμένη ή μη εχθρική ακτή είναι ο ορισμός των αμφίβιων επιχειρήσεων. Στην ιστορία, και συγκεκριμένα στην ελληνική ιστορία, κυριότερα παραδείγματα πρώιμης διεξαγωγής αμφίβιων επιχειρήσεων, αποτελούν η Μάχη της Μυκάλης (479 π.Χ.), η Σικελική Εκστρατεία (415 π.Χ. - 413 π.Χ), η Μάχη των Αιγός Ποταμών (405 π.Χ.) ενώ στα μεταγενέστερα χρόνια η Εκστρατεία του Νικηφόρου Φωκά στην Κρήτη (960 μ.Χ. - 961 μ.Χ.), η Πολιορκία της Δαμιέτης (1169 μ.Χ.) και στη σύγχρονη εποχή η Απελευθέρωση των Νήσων του Ανατ. Αιγαίου (1912-1913).
D-DAY
Η αποτυχία της Συμμαχικής Απόβασης στην Καλλίπολη (1915-1916) στη διάρκεια του Α Π.Π. (1914-1918), οδήγησε στην εμφάνιση νέων, ικανότερων και ασφαλέστερων αποβατικών πλοίων, σαφώς πιο προηγμένων από τα έως τότε σε χρήση οπλιταγωγά. Έτσι στον επόμενο Μεγάλο Πόλεμο (1939 - 1945), οι Βρετανοί και οι Αμερικάνοι έθεσαν σε υπηρεσία εξειδικευμένα αποβατικά σκάφη, αποβατικές άκατους, αμφίβια οχήματα, αρματαγωγά και πλοία αποβατικά δεξαμενής (Landing Ship, Dock - LSD). Η εξέλιξη της τεχνολογίας καθώς και οι αυξημένες απαιτήσεις, οδήγησαν στη σχεδίαση αντίστοιχων σκαφών που να διαθέτουν όμως υπόστεγο (hangar) για τη στάθμευση και προστασία των αεροπορικών μεσών που αυτά φέρουν, ενώ το κατάστρωμα να παραμένει πλήρως ελεύθερο για την απρόσκοπτη διεξαγωγή προνηώσεων και απονηώσεων, με αποτέλεσμα το LSD να εξελιχθεί σε LPD (Landing Platform, Dock) κατά την αμερικανική ορολογία που επικράτησε παγκοσμίως. Να σημειωθεί εδώ ότι τα LPD/LSD δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν προσγειάλωση όπως τα κλασικά αποβατικά αρμάτων (LST) αλλά χρησιμοποιούν τα μέσα που φέρουν, πλωτά και αεροπορικά, για τη μεταφορά δυνάμεων πλην των αμφίβιων οχημάτων που μπορούν να επιχειρήσουν αυτόνομα.
LCUs στη δεξαμενή Ινδονησιακού LPD
Το πρώτο LSD που τέθηκε σε υπηρεσία στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) ήταν το «ΩΚΕΑΝΟΣ». Η χρήση του ωστόσο υπήρξε βραχύβια. Το πλοίο αποκτήθηκε με μορφή δανεισμού από το Βρετανικό Ναυτικό, όπου ονομαζόταν «HMS Oceanway», το 1947 και επιστράφηκε στις ΗΠΑ το 1952. Ακολούθησε η μεταβίβαση του «HMS Eastway» το 1953. Το πλοίο αντικαταστάθηκε το 1971 από το «USS Fort Mandan» που παροπλίστηκε το 2000. Υπό ελληνική σημαία και τα δύο ονομάστηκαν «ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ». Από τότε, εδώ και 17 έτη, το ΠΝ παραμένει χωρίς αντίστοιχο σκάφος του τύπου.
Η "ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ" L-153 (1971-2000)
Διεθνείς Τάσεις και εξελίξεις
Από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και σήμερα έχουν σχεδιαστεί και υπηρετήσει παγκοσμίως, τουλάχιστον 22 κλάσεις LPD που απαριθμούν συνολικά 58 σκάφη από τα οποία τα 14 σκάφη (5 κλάσεις) έχουν αποσυρθεί, με δώδεκα χώρες να έχουν σκάφη του τύπου στο στόλο τους.
Διατομή ενός LPD (concept) της ολλανδικής Damen όπου διακρίνονεται η βασική διάταξη ενός LPD
Πιο αναλυτικά:
>Η Γαλλία έχει κατασκευάσει πέντε (5) σκάφη τριών διαφορετικών κλάσεων από τα οποία υπηρετούν τα δύο (2) της κλάσης Foudre, αφότου αποσύρθηκαν από το Γαλλικό Ναυτικό, υπηρετούν με τα ναυτικά της Βραζιλίας και Χιλής, ένα για κάθε χώρα.
>Οι ΗΠΑ διατηρούν σε υπηρεσία δύο κλάσεις με συνολική δύναμη ένδεκα (11) σκαφών, εκ των οποίων ένα παλαιό της κλάσης Austin, το «USS Ponce», που θα αποσυρθεί όταν εισέλθουν σε υπηρεσία δύο περισσότερα σκάφη της κλάσης San Antonio που απαριθμεί δέκα (10) σκάφη μέχρι σήμερα.
>Η Αλγερία, νεοεισερχόμενη στο κλαμπ των χωρών που διατηρούν LPD, με ίσως το πιο βαρύ οπλισμένο σκάφος του είδους και ένα από τα πιο σύγχρονα παγκοσμίως, το «Kalaat Béni Abbès», που μεταξύ άλλων φέρει πυροβόλο 3 ιντσών και οκταπλό κάθετο εκτοξευτή (VLS) αντιαεροπορικών πυραύλων Aster 15.
>Η Κίνα έχει τέσσερα (4) σε υπηρεσία σκάφη της γιγαντιαίας κλάσης Type 701 ενώ κατασκευάζει δύο ακόμη με αποτέλεσμα πλην των ΗΠΑ να διατηρεί στο μέλλον τα περισσότερα LPD.
>Η Ινδία διατηρεί στο στόλο ένα παλαιό σκάφος της αμερικανικής κλάσης Trenton.
>Η Ιταλία τρία (3) σκάφη της κλάσης San Giorgio εκ των οποίων το πιο σύγχρονο εξ’ αυτών είναι προϊόν μιας αναβαθμισμένης σχεδίασης. Τα δύο πρώτα σκάφη βαίνουν προς απόσυρση ενώ σχεδιάζεται μια νέα κλάση που θα τα αντικαταστήσει.
>Η Ιαπωνία τρία σκάφη της κλάσης Osumi που ομοιάζουν με μίνι-ελικοπτεροφόρα, σε παρόμοια διαμόρφωση με αυτά του Ιταλικού Ναυτικού, δηλαδή με πλήρες κατάστρωμα πτήσεων.
>Η Ολλανδία τρία (3) σκάφη, με το καθένα να αποτελεί μια μεγέθυνση του προηγουμένου σε υπηρεσία, όπου το τελευταίο, το Karel Doorman, εκτός του ότι είναι το μεγαλύτερο ολλανδικό πολεμικό σε υπηρεσία σήμερα, είναι ίσως το πιο προηγμένο στο είδος του και με το μεγαλύτερο εκτόπισμα (έμφορτο) παγκοσμίως.
>Η Σιγκαπούρη με την κλάση Endurance που απαριθμεί πέντε (5) σκάφη, εκ των οποίων το πρώτο μεταβιβάστηκε στο Βασιλικό Ναυτικό της Ταϊλάνδης.
>Η Ισπανία με δύο (2) σκάφη της κλάσης Galicia.
>Η Αγγλία με δύο (2) σκάφη της κλάσης Albion.
Το ενδιαφέρον όμως στη περίπτωση αυτή, αποτελεί η είσοδος στο κλαμπ αυτών των παραπάνω χωρών, από τις αρχές του 2000, μιας χώρας που σκοπίμως παραλείφθηκε από την ανωτέρω λίστα, της Ινδονησίας, που ο στόλος της αποτελείται από λίγες ελαφριές φρεγάτες και πληθώρα κορβετών και περιπολικών. Χάρη στην Ινδονησία, κατάφεραν να αποκτήσουν τέτοιο τύπου πολεμικού, και άλλες χώρες όπως θα δούμε στη συνέχεια που δεν συμπεριλήφθησαν εξεπίτηδες στην παραπάνω λίστα. Η Ινδονησία λοιπόν κατάφερε να εισάγει σε υπηρεσία μέσα σε μόλις 8 χρόνια (!) πέντε (5) τέτοια σκάφη δύο διαφορετικών υποκλάσεων με υπό ναυπήγηση μάλιστα από το 2017 μιας νέας υποκλάσης που ανεβάζει ήδη τον αριθμό των σκαφών σε έξι (6)! Δεν περιορίστηκε όμως στις εγχώριες ανάγκες αλλά στράφηκε και στο εξωτερικό κερδίζοντας συμβόλαια από δύο χώρες για κατασκευή δύο σκαφών για κάθε μία ενώ υπάρχουν ακόμη τρεις χώρες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για απόκτηση πλοίων της κλάσης. Ακόμη πιο ενδιαφέρον και ίσως και αξιοπερίεργο ακόμη είναι η τιμή του πρώτου LPD, του «Tanjung Dalpele», συνολικού εκτοπίσματος άνω των 11,000 τόνων που παραδόθηκε στο Ινδονησιακό Ναυτικό το 2004 από τη νοτιοκορεατική Dae Sun Shipbuildings & Engineering Co. Lt, ήτοι $35 εκατομμύρια! Από το 2008, με την είσοδο νεώτερων σκαφών του τύπου, το σκάφος εκτελεί χρέη πλωτού νοσοκομείου μετονομαζόμενο σε «Dr. Soeharso». Το 2004, ακολούθησε συμβόλαιο αξίας μόλις $150 εκατ. με την ίδια εταιρία για τη σχεδίαση και κατασκευή τεσσάρων σκάφων μιας αναβαθμισμένης κλάσης που αποτελείται από δύο υποκλάσεις, με τα δύο πρώτα σκάφη, «Makassar» και «Surabaya», να κατασκευάζονται στη Ν. Κορέα ενώ τα δύο τελευταία, «Banjarmasin» και «Banda Aceh», να κατασκευάζονται από την ινδονησιακή PT PAL σε συνεργασία με την νοτιοκορεατική εταιρία σε συνδυασμό με μεταφορά τεχνολογίας και πλήρη δικαιώματα εκμετάλλευσης της σχεδίασης.
Σκάφη δυο υποκλάσεων της κλάσης Makassar
Tο πρώτο LPD σε υπηρεσία του Ινδ. Ναυτικού (τώρα πλωτό νοσοκομείο) και ένα της κλάσης Makkassar (πρωτη υποκλάση)
Χαρακτηριστικό όλων των σκαφών είναι ο λιτός οπλισμός τους που περιορίζεται σε παλαιά bofors των 40χιλ. Πάραυτα, υπάρχει πρόβλεψη για τοποθέτηση αντιαεροπορικών εκτοξευτών μικρής εμβέλειας και σύγχρονου ναυτικού πυροβόλου διπλού ρόλου. Όπως προαναφέρθηκε, η σχεδίαση γνώρισε και εξαγωγική επιτυχία αφού επιλέχθηκε από το Ναυτικό των Φιλιππίνων όπου απέκτησε δύο σκάφη, τα «Tarlac» και «Davao del Sur», που ανήκουν στη κλάση Tarlac, μια υποκλάση της Makassar. Και τα δύο σκάφη είναι σήμερα σε υπηρεσία. Ακολούθησε το Περουβιανό Ναυτικό, όπου απέκτησε επίσης δύο σκάφη, τα «Paita» και «Pisco», τα μεγαλύτερα σκάφη που έχουν ναυπηγηθεί ποτέ στην Λατινική Αμερική, και που θα παραδοθούν τα επόμενα δύο χρόνια. Ενδιαφέρον για το τύπο έχουν επιδείξει επίσης η Μαλαισία, η Μυανμάρ και η Ταϊλάνδη ενώ η ινδονησιακή ακτοφυλακή σχεδιάζει την απόκτηση ενός τέτοιου σκάφους για χρήση του ως πλωτή βάση διοίκησης και ελέγχου.
Σχεδιάγραμμα του περουβιανού υπό-τύπου
LPD και η Ελληνική Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης
Η ΑΣΔΕΝ είναι ένας σχηματισμός μοναδικός σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς διαθέτει ιδιαίτερα εδαφικά χαρακτηριστικά. Η εγγύτητα εχθρικών αμφίβιων, αεροκίνητων και αερομεταφερόμενων δυνάμεων και το σπάσιμο του μετώπου σε μεγάλα και μικρά νησιά επιβάλουν μεγάλες δυνάμεις φρουράς και μεγαλύτερες δυνάμεις ενισχύσεων. Οι τελευταίες είναι δύο ταχυτήτων. Μια αργή επιστρατεύσεως τουλάχιστον 2 μεραρχιών πεζικού μεταφερόμενη με πολιτικά μέσα, πλοία και αεροσκάφη. Η άλλη είναι ταχείας αντίδρασης βασιζόμενη σε δύο ταξιαρχίες και δύο τάγματα πεζικού. Οι ταξιαρχίες είναι η 32η Πεζοναυτών, η 71η Α/Φ Πεζικού και τα δύο τάγματα, δύο μοίρες, αλεξιπτωτιστών που υπάγονται στην 1η ΤΑΞΚΔ/ΑΛ. Δυνάμεις ταχείας αντίδρασης διαθέτει η φρουρά με μοίρες αμφιβίων καταδρομών της 13ης ΤΑΞ καθώς και μια μοίρα ειδικών επιχειρήσεων ως στρατηγικό εργαλείο. Η ΔΤΑ για να επιτύχει χρειάζεται πλήρωση με 110% ώστε να υπάρχει πάντα διαθέσιμος κόσμος στις μονάδες, μονάδες σε κατάσταση ταχείας μεταφοράς κοντά στα μέσα μεταφοράς και υπομονάδες σε ετοιμότητα 12 και 6 ωρών δίπλα ή μέσα σε αυτά. Είναι γνωστό ότι η ΔΤΑ δεν καλύπτει κανένα από τα άνω προαπαιτούμενα ενώ υπάρχει και δυσχέρεια από τις διαφορετικές διοικήσεις. Για να καλυφθούν τα προαπαιτούμενα απαιτείται άλλη νοοτροπία από την παρούσα και καλύτεροι χρόνοι. Απαιτείται πληρότητα στις μονάδες και αυτό σημαίνει ότι αν η θητεία και οι επαγγελματίες οπλίτες (15.000 στον ΕΣ) «δεν αρκούν» θα πρέπει να διαλυθούν μονάδες και να ενισχυθούν άλλες με το προσωπικό αυτών. Απαιτείται εγγύτητα στα μέσα μεταφοράς. Αυτό σημαίνει ότι οι άντρες και τα μέσα που θα μεταφερθούν με πλοία πρέπει να είναι δίπλα τους, σε στρατόπεδο δίπλα ή μέσα σε ναυτική βάση. Αυτοί που θα μεταφερθούν με ελικόπτερα και αεροσκάφη το ίδιο, μέσα ή δίπλα στα αεροδρόμια. Οι δυνάμεις σε ετοιμότητα ωρών στο διπλανό κτήριο από αυτό των πιλότων και των κυβερνητών των σκαφών. Και το βέλτιστο είναι όλη η ΔΤΑ να υπάγεται σε ΜΙΑ διοίκηση, μια Μεραρχία Πεζοναυτών.
Ο ΕΣ με την νέα κίνηση να αποκτήσει άλλα πέντε (5) μεσαία μεταφορικά ελικόπτερα δείχνει τάση στην ταχεία μεταφορά ελαφρών δυνάμεων ΠΡΟ εμπόλεμης κατάστασης. Η κίνηση αυτή έχει προαπαιτούμενη την γνώση εχθρικής προετοιμασίας. Σε περίπτωση αιφνιδιασμού καμία πτήση ελικοπτέρου δεν θα φύγει προς ΑΣΔΕΝ. Η Αεροπορία Στρατού θα περιμένει από την Πολεμική Αεροπορία να αποκτήσει όχι μόνο αεροπορική υπεροχή αλλά και αεροπορική κυριαρχία. Μόνο η τελευταία θα επιτρέψει επαγγελματική μεταφορά δυνάμεων και όχι αποστολή καμικάζι όπως αυτή της αποστολή Νίκη το 1974. Είναι εμφανέστατη η αδυναμία ταχείας αντίδρασης σε περίπτωση αιφνιδιασμού – αδυναμία που επεκτείνεται και στην μεταφορά συμβατικών δυνάμεων. Η ΑΣΔΕΝ χρειάζεται ενισχύσεις που θα φτάσουν ανεξάρτητα των συνθηκών στον αέρα. Και αυτό σημαίνει εκτός από ετοιμότητα ωρών δίπλα στα μέσα ΚΑΙ εγγύτητα στα νησιά. Είτε ο ΕΣ πρέπει να μεταφέρει δυνάμεις στις Κυκλάδες, στην ανατολική Κρήτη και στην Λήμνο / Σκύρο είτε πρέπει να μεταφέρει αυτές σε μέσο του ΠΝ. Αν μπορεί ο ΕΣ να μεταφέρει τις δυνάμεις ΔΤΑ εγγύτερα σε χερσαία βάση/ βάσεις αυτό θα ήταν βέλτιστο.
Σε περίπτωση που δεν μπορεί, η λύση είναι σε μια μικρή, αυτοπροστατευόμενη δύναμη του ΠΝ. Το ΠΝ για την ώρα δεν διαθέτει πλοία που να επιτρέπουν την μεταφορά λόχων ή τάγματος με βαρέα υλικά, τα μέσα μεταφοράς αυτών, ελικόπτερα και άκατους. Διαθέτει αρματαγωγά (πέντε στον αριθμό) και αερόστρωμνα (δύο επιχειρησιακά) τα οποία ναι μεν μεταφέρουν αξιόλογες δυνάμεις, έχουν όμως μεγάλη διαδρομή να καλύψουν προς τις δυνάμεις που θα μεταφέρουν, μεγάλο χρόνο φόρτωσης υλικού και μεγάλο χρόνο πλεύσης προς μια νήσο. Ο χρόνος αυτός μπορεί να ξεπεράσει και τις 18 ώρες. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς στη περίπτωση αυτή, αν το ποσό απόκτησης των 5 «νέων» Chinook των 80 εκατομμυρίων δολαρίων που απαιτείται συνολικά για την αγορά τους, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί διαφορετικά.
Αποβατικά κλάσης ΙΑΣΩΝ του ΠΝ σε άσκηση.
Όπως αναφέρθηκε σε προγενέστερη παράγραφο όπου παρουσιάστηκε το παράδειγμα της Ινδονησίας, η χρήση πολιτικών πρακτικών στην ναυπήγηση πλοίων παραμονής προσωπικού ή δεξαμενών (LSD ή LPD) έχει επιτρέψει μείωση του κόστους ναυπήγησης. Η δε χρήση ελικοπτέρων είναι πάγια απαίτηση κάνοντας τα πλοία αυτά μίνι ελικοπτεροφόρα με δυνατότητα 4-6 ελικοπτέρων.
Κατάστρωμα πτήσεων της κλάσης Makkassar
Οι δυνατότητες ενός σύγχρονου μεσαίου LPD, κλασικής διαμόρφωσης και όχι πλήρους καταστρώματος πτήσεων , όπως είναι για παράδειγμα της Ινδονησίας, είναι οι εξής:
>Αυτονομία: +45 ημέρες
>Μεταφερόμενα αποβατικά σκάφη (LCU/LCM): 2 (ή/και 2 ελαφριά αερόστρωμνα)
>Μεταφερόμενες αποβατικές άκατοι: 2-4 (ή/και RHIB)
>Χωρητικότητα: 40 οχήματα και άρματα μάχης, 500-600 στρατιώτες
>Μεταφερόμενα αεροσκάφη: 5 μεσαίου τύπου ελικόπτερα (με υπόστεγο χωρητικότητας δύο εξ αυτών) ή δύο βαρέως τύπου όπως είναι το Chinook στο κατάστρωμα πτήσης
>Οπλισμός: τουλάχιστον ένα πυροβόλο διπλού ρόλου 76χιλ, CIWS, αντιαεροπορικά συστήματα μικρής εμβέλειας, αντιαεροπορικά πυροβόλα 20χιλ, πολυβόλα
Παρατηρεί κανείς ότι το Ινδονησιακό πλοίο καλύπτει την πάγια απαίτηση χαμηλού κόστους. Το υπόλοιπο ποσό μέχρι τα $80 εκατ. καλύπτει την προσθήκη οπλισμού και ηλεκτρονικών με την πλειονότητα αυτών να διατίθεται ήδη από σκάφη που έχουν αποσυρθεί όπως είναι τα Ταχέα Σκάφη τύπου S148 ή άλλα. Το πλοίο χωράει 40 οχήματα τα οποία μπορεί να είναι VBL ή HUMVEE, μεταφοράς ανδρών, φορτίων και όπλων. Τα οχήματα θα μεταφερθούν στην ακτή με τα δύο LCM/LCU. Σε περίπτωση μελλοντικής μεταφοράς αμφιβίων ΤΟΜΠ ή χρήσης Μ113Α2 χωράει 6 οχήματα. To κατάστρωμα πτήσης έχει επαρκή χώρο για τρία έως πέντε ελικόπτερα ανάλογα το βάρος και το μέγεθος αυτών. Στην ελληνική περίπτωση, μπορούν να υπάρξουν 2 CH-47 για την μεταφορά των ομάδων κρούσης και υποστήριξης και 2 OH-58D σε ρόλο αναγνώρισης / εγγύς αεροπορικής υποστήριξης.
Infographic: Ένα ελληνικό LPD με "δανεικό" οπλισμό - (c) D-Mitch / Naval Analyses
Το πλοίο προσφέρει στην ΔΤΑ μόνιμη δύναμη περιπολίας στο Αιγαίο υπερταχείας αντίδρασης 218 ανθρώπων. Οι 218 μπορεί περιλαμβάνουν:
>Ένας Λόχος Πεζοναυτών [με δυνατότητα απόβασης με χρήση ελικοπτέρων] και δύναμης 140 ατόμων
>>Ομάδα Διοίκησης (8 άτομα)
>>Τρεις Διμοιρίες Πεζοναυτών (x 36 άτομα έκαστη)
>>Διμοιρία Υποστήριξης με:
>>>>Ομάδα Όλμων 60χιλιοστών (8 άτομα και 2 στοιχεία)
>>>>Ομάδα Αντιαρματικών (8 άτομα και 6 στοιχεία)
>>>>Ομάδα Πολυβόλων (8 άτομα και 6 στοιχεία)
>Μια διμοιρία Υποστήριξης δυνάμεως 60 ατόμων η οποία αποτελείται από
>>Ομάδα Ανιχνευτών Ακτής Απόβασης (Ειδικές Επιχειρήσεις)
>>Ομάδα Ανιχνευτών/Ελεύθερων Σκοπευτών (Ειδικές Επιχειρήσεις)
>>Ομάδα Διαβιβάσεων / Ελεγκτών Αέρος / Παρατηρητών Πυρών
>>Ομάδα Νοσοκόμων
>>Ομάδα Σκαπανέων
>>Δύο Ομάδες Εφοδιασμού
>Διμοιρία Διοίκησης και Διαβιβάσεων
>>Ομάδα Διοίκησης Αποβατικού Αγήματος δυνάμεως 9 ατόμων
>>Ομάδα Διαβιβάσεων δυνάμεως 9 ατόμων
Κάθε μήνα ή 15 μέρες θα αλλάζει η δύναμη με αντίστοιχη από τα τρία τάγματα της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Για μικρό χρονικό διάστημα και σε περίπτωση κρίσης και ανάγκης ταχείας μεταφοράς μπορεί να μεταφέρει:
>>άλλα τριακόσια άτομα δηλαδή άλλους δύο λόχους Πεζοναυτών ή Τυφεκιοφόρων Πεζικού
>>ή να λειτουργήσει ως πλωτό νοσοκομείο και ως ανεφοδιαστική βάση
Το πλοίο δεν επιχειρεί μεμονωμένα αλλά απαιτεί συνοδεία όπως κάθε αποβατικό σκάφος και αεροπορική προστασία ή κάλυψη. Από απόσταση εκτελεί μεταφορά δυνάμεων προς νήσο η οποία πρόκειται να βρεθεί σε κίνδυνο ενώ από κοντινές αποστάσεις αποβιβάζει με τα δύο LCVP οχήματα και άρματα μάχης (που δεν είναι αμφίβια) και τα εφόδια. Μπορεί να εκτελέσει αποστολές ΕΑΥ και Αναγνώρισης με τα ελικόπτερα ενώ μπορεί να υποστηρίξει με πυρά το αποβιβαζόμενο τμήμα. Ο χρόνος μεταφοράς προς το νησί που βρίσκεται σε κίνδυνο είναι μικρότερος από την μεταφορά των αρματαγωγών από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας στον Βόλο και στην έδρα της 32η Ταξιαρχίας. Η αερομεταφορά του λόχου μάλιστα είναι δυνατή σε ελάχιστο χρόνο. Ένα LPD δεν αποτελεί πανάκεια ή την λύση μεταφοράς της ΔΤΑ. Αυτό που κάνει είναι να παρέχει με τα ίδια χρήματα που αποκτώνται 5 CH-47D μια φθηνή εναλλακτική λύση η οποία έχει ως κύριο πλεονέκτημα τον μικρό χρόνο αποστολής της ΔΤΑ των Πεζοναυτών. Σε συνδυασμό με την μεταφορά της λοιπής ΔΤΑ της 71ης Α/Φ ΤΑΞΠΝ καλύπτει άλλο ένα νησί άλλο ένα στόχο δυσχεραίνοντας τα εχθρικά σχέδια.
Από την έναρξη των επιχειρήσεων και μετά, το πλοίο αντιμετωπίζει τους ίδιους κινδύνους με τα αρματαγωγά του ΠΝ, τα αερόστρωμνα και τα λογής πολιτικά πλοία του θα χρησιμοποιήσει ο ΕΣ για να μεταφέρει ενισχύσεις. Χρειάζεται οπωσδήποτε αεροπορική και ναυτική προστασία όπως κάθε άλλο πλοίο στο Αιγαίο. Η διαφορά του με αυτά; Θα είναι το μόνο που θα έχει ΗΔΗ αποβιβάσει, όταν πλοία και ελικόπτερα θα ξεκινούν απο την Κεντρική Ελλάδα, γεμάτα υλικά και κόσμο.
interessant ...
Tigerfish
Gesperrt
Du sagst es.....
