Μέσα από το μυαλό κάποιου κοινού Έλληνα: Ελληνοτουρκική φιλία – Τζαμιά – τουρκικές σειρές – ελληνική υποτέλεια – Λαθρομετανάστευση – Ισλαμολατρεία – επερχόμενη εθνική καταστροφή.
Το άπλωμα χειρός ειρήνης των ελληνικών κυβερνήσεων προς τις τουρκικές , νέο-οθωμανικές κυβερνήσεις τα τελευταία 15 χρόνια έχει φτάσει στο αποκορύφωμα της.
Έχει πλέον φτάσει σε εμετικό βαθμό υποτέλειας κάποιες στιγμές.
Μας το επέβαλαν λένε οι μεγάλοι.
Εγώ ξέρω ότι αν ΕΣΥ δεν κάτσεις στα τέσσερα, ο άλλος δεν μπορεί να σε καβαλήσει.
Άρα οι πολιτικοί μας ταγοί κάθισαν σαν κυρίες στα τέσσερα και έτσι τους καβάλησαν οι μεγάλοι.
Λυπάμαι , αλλά άλλη εξήγηση δεν έχω.
Οι έλληνες πάντα ανέχθηκαν τις θρησκευτικές μειονότητες κάθε αλλόθρησκου λαού εντός και εκτός της Ελλάδος.
ΟΜΩΣ ένα τζαμί στο κέντρο της Αθήνας δεν είναι Βουδιστικός, Καθολικός, Εβραϊκός η άλλης θρησκείας ναός.
Είναι ένα σύμβολο της σκλαβιάς μας σαν έθνος επί 500 χρόνια κάτω από τον οθωμανικό ισλαμικό ζυγό.
Δεν είναι αφηρημένα κάποια θρησκεία όπως τόσες άλλες, αλλά είναι εκείνη η θρησκεία που στο όνομα του Θεού της κατάσφαξε εκατομμύρια ελλήνων μέσα σ’ αυτά τα 500 (για άλλους 400) χρόνια σκλαβιάς.
Ανάγκασε εκατομμύρια ελλήνων να αλλάξουν πίστη και ονοματεπώνυμο , η αλλιώς να χάσουν τις ζωές τους και τις περιουσίες τους αν παρέμεναν Χριστιανοί.
Είναι μεγάλη ταπείνωση για την Ελλάδα και για την Ορθοδοξία η οποιαδήποτε ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους και πόσο μάλλον στην πρωτεύουσα της.
Είναι σαν να γυρνάμε στα πριν του 1821 χρόνια αυτή την μαρτυρική χώρα η οποία εξακολουθεί να είναι ορθόδοξη κατά τουλάχιστον 95 %.
Είναι δυνατόν ποτέ να υμνείς τον κατακτητή σου με σύμβολα της πίστης του μέσα στο ίδιο σου το σπίτι;
Τι μας έπιασε όλους ξαφνικά, το σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου το θύμα ερωτεύεται τον θύτη του;
Λαός που ξεχνάει την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
Ελληνική υποτέλεια
Θα πίστευε ποτέ κανείς Έλληνας από 40 ετών και επάνω ότι θα ερχόταν ώρα να καταθέτουν στέφανο στο μνημείο του τελευταίου μαζικού (χρονολογικά) σφαγέα και εχθρού του ελληνισμού Μουσταφά Κεμάλ;
Ποιός θα το πίστευε ποτέ ότι Έλληνες πρωθυπουργοί θα κατέθεταν στεφάνι στο μαυσωλείο του πρωτομάστορα του ξεριζωμού των Ελλήνων από τις πανάρχαιες εστίες τους;
Αδύνατον να το χωρέσει ανθρώπινος νους ότι Έλληνες πρωθυπουργοί και μάλιστα μονομερώς θα απέδιδαν τιμές στον υπέρτατο καταστροφέα του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας μας.
Να είχε έστω κάποιο όφελος, η να είχε κάνει η τουρκία κάποια υποχώρηση σε δίκαια εθνικά μας αιτήματα και θέματα θα μπορούσα να το καταλάβω αλλά και πάλι όχι και να το χωνέψω.
Όταν όμως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, τι νόημα έχουν αυτά τα καραγκιοζλίκια;
Δηλαδή και μας δέρνουν και τους προσκυνάμε;
http://national-pride.org/2014/03/20/μέσα-από-το-μυαλό-κάποιου-κοινού-έλλην/