Evo da ti odgovorim na pitanje. Ja sam u skoli koristio termin „hljeb“, nesto juznije od mene koristio se termin „kruh“. Neznam koliko vam je poznato, da je prema tadasnjem Novosadskom dogovoru iz 54 utvrdjeno, da je narodni jezik Hrvata, Srba i Crnogoraca jedan jedini jezik. Knjizevni jezik je imao dva glavna sredista, tj. Beograda i Zagreba, medjutim jedinstven sa dva izgovora (ijekavski i ekavski). Taj dokument potpisali su razni knjizevnici, partijski radnici iz Crne Gore, Srbije, Hrvatske, i BiH. Od tog trenutka srpsko-hrvatski & hrvatsko-srpski su postali jedan od zvanicnih jezika tadasnje bivse nam drzave. Trebam jos nadodati, da se u tekstu ne spominju Bosnjaci, tj. muslimani, jer tada nisu bili priznati kao nacija. Prije nego sto je novosadski dogovor potpisan, bili su srpski, hrvatski odvojeni. Slovenci su inace koristili srpsko-hrvatski, ali su pisali na tzv.“ Belicevim pravopisu iz 1923.