ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΙΓΑΝΤΩΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
Η Τουρκία απλώνει απειλητικά τη σκιά της: Στόχος το 2020 - Άνιση μάχη της Ελλάδας στα εξοπλιστικά και στην αμυντική βιομηχανία
21:55
11/03/2015
[TABLE="class: soctable"]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD="class: fbcell"][/TD]
[/TR]
[/TABLE]
H Τουρκία μετατρέπεται σε μια περιφερειακή υπερδύναμη. Αυτό είναι το συμπέρασμα των διεθνών αναλυτών αναφορικά με τις συνεχώς αυξανόμενες δυνατότητες της αμυντικής της βιομηχανίας και των εξοπλισμών των ενόπλων της δυνάμεων.
Δεν υπάρχει αμυντικό εξοπλιστικό πρόγραμμα το οποίο δεν περιέχει πλέον τη συμμετοχή τουρκικών εταιρειών στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
Ταυτόχρονα η τουρκική αμυντική βιομηχανία εκτός από κύριος τροφοδότης του στρατού έχει μετατραπεί σε κύριο τροφοδότη και στυλοβάτη της οικονομίας
προσφέροντας δουλείες και συνάλλαγμα από τις εξαγωγές.
Από την άλλη πλευρά η θλιβερή πραγματικότητα της Ελλάδας παραπέμπει σε αντίστοιχα θλιβερές συγκρίσεις. Η ελληνική αμυντική βιομηχανία βρίσκεται συνεχώς σε ημιθανή κατάσταση θύμα πρακτικών χωρίς όραμα.
Ενώ η ελληνική αμυντική βιομηχανία ξεκίνησε με διαφορά νωρίτερα από την αντίστοιχη τουρκική τώρα δεν είναι παρά ένας «φάντασμα» του κάποτε καλού εαυτού της.
Για παράδειγμα η ΕΑΒ που ιδρύθηκε το 1975 δεν μπορεί να συγκριθεί με την τουρκική αεροπορική βιομηχανία TAI η οποία ιδρύθηκε σχεδόν 10 χρόνια αργότερα το 1984. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες εταιρείες. Η ΕΒΟ το 1977 (σήμερα ΕΑΣ),ή η ΕΛΒΟ ως Στάγιερ Ελλάς το 1972, έχουν σημειώσει ελάχιστη αν όχι μηδαμινή πρόοδο στο διάστημα που μεσολάβησε.
Αντίθετα τουρκικές εταιρείες όπως η FNSS με έτος ίδρυσης το 1988, η ή Roketsan (1988) ή τέλος η ASELSAN (1975) σήμερα θεωρούνται από τις μεγαλύτερες στον τομέα τους. Παράλληλα η ίδρυση της γραμματείας αμυντικών εξοπλισμών το 1985 (SSM) κλατι σαν την δική μας «αμαρτωλή» ΓΔΕ, ΓΔΑΕΕ )και ότι άλλο όνομα μπορεί να έχει λάβει στο μεταξύ) αποδείχθηκε βασικός άξονας για την ανάπτυξη της τουρκικής βιομηχανίας.
Έτσι οι στόχοι που έθεσε η Τουρκία στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 για δημιουργία ενός συστήματος αμυντικού και βιομηχανικού βρίσκονται σήμερα σε απόλυτη ανάπτυξη.
Αντίθετα η χωρίς εθνικό όραμα ελληνική αμυντική βιομηχανία δεινοπαθούσε και εξακολουθεί να δεινοπαθεί κάτω από άσχετες διοικήσεις και αδιάφορες πολιτικές ηγεσίες .
Η προσπάθεια που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 με όραμα τη δημιουργία μιας εθνικής αμυντικής βιομηχανίας στυλοβάτη τόσο του στρατεύματος όσο και της ελληνικής οικονομίας σήμερα φαντάζει ως βαρίδι στην εκάστοτε ηγεσία του ΥΠΕΘΑ και του ΥΠΟΙΚ.
http://www.defencenet.gr/defence/it...ο-2020-άνιση-μάχη-της-ελλάδας-στο-εξοπλιστικό
:
