Aktuelles
  • Herzlich Willkommen im Balkanforum
    Sind Sie neu hier? Dann werden Sie Mitglied in unserer Community.
    Bitte hier registrieren

Nachrichten aus der Türkei

Läuft mit der Bildung in der "neuen" Türkei...

Schon Monate vor Beginn der neuen Amtszeit des nun mit erweiterten Vollmachten ausgestatteten türkischen Präsidenten Erdogan wurde deutlich, dass ein weiterer Umbau des Hochschulsystems im Land bevorsteht, der für die Wissenschaftsfreiheit nichts Gutes verheißt. Im April hatte die Regierung angekündigt, fünfzehn neue Universitäten zu eröffnen. Die Annahme, dadurch würden wieder jene Kapazitäten geschaffen, die durch die Schließung ebenso vieler Gülen-verdächtiger Privathochschulen nach dem gescheiterten Militärputsch von Juli 2016 verlorengegangen sind, war nur teilweise berechtigt. Denn um die angekündigten neuen Hochschulen einzurichten, wird eine Reihe der führenden staatlichen Universitäten, an denen noch ein kritischer Geist zu herrschen scheint, aufgesplittert. Dazu zählen beispielsweise die angesehene Gazi-Universität in Ankara oder die Universität von Istanbul. Die Bekanntgabe des Plans löste wochenlange öffentliche Proteste von Dozenten und Studenten aus, die bislang allerdings wirkungslos blieben.
Seit seiner Wiederwahl im Juni ebnet Erdogan weiter den Weg zu einer Politisierung der türkischen Hochschulen im Sinne seiner Regierung. Die von ihm in der zweiten Juliwoche erlassenen Präsidialdekrete betrafen auch das Hochschulsystem. Mit dem einen (Nr. 703) wurde die bislang noch nominell obligate universitätsinterne Rektorenwahl endgültig abgeschafft. Die Rektoren werden künftig direkt vom Präsidenten ernannt und müssen, anders als bisher, sogar nicht mehr Professoren sein. Ihre Amtszeit, ein weiteres Novum, ist nun auch nicht mehr zeitlich begrenzt. Kraft eines weiteren Präsidialdekrets (Nr. 701) wurden neben mehr als 18 000 Staatsbediensteten auch knapp 200 Dozenten entlassen. Achtzehn von ihnen kommen aus den Reihen der „Friedensakademiker“, die seit einigen Monaten reihenweise zu Gefängnisstrafen verurteilt werden.
[h=3]Mehr als eine Million Schulbücher vernichtet.[/h] Ein näherer Blick auf die neuen Opfer dieser Entlassungswelle verdeutlicht das bisherige Bestreben der AKP-Regierung, sich der ihr gegenüber kritisch eingestellten Wissenschaftler zu entledigen. Zu ihnen gehört etwa der Wirtschaftsprofessor Bahadir Aydin von der Izzet-Baysal-Universität in der westlich von Istanbul gelegenen Stadt Bolu. Er ist ein kritischer Beobachter der Wirtschaftspolitik der türkischen Regierung und hat 2017 die Art kritisiert, wie das staatliche Statistik-Institut seinen Index der Lebenszufriedenheit erstellt. Offensichtlich sollen jetzt, wo es der Türkei wirtschaftlich immer schlechter geht, besonders auch regierungskritische Wirtschaftswissenschaftler mundtot gemacht werden. Betroffen ist auch die Politologieprofessorin Aysen Uysal von der Dokuz-Eylül-Universität in Izmir. Sie hat sich zuletzt umfassend mit der gegenwärtigen Protestkultur in der Türkei und dem Umgang der Polizei mit Protestierenden befasst. Ihrem Fall entnimmt man übrigens, dass die Universitäten von Paris und Lausanne ihre Beziehungen zur Dokuz-Eylül-Universität schon im vergangenen Jahr aus Protest gegen die damalige Suspendierung der Politikwissenschaftlerin eingefroren hatten.
Mit den Staatssäuberungen im türkischen Bildungssystem befasst sich nun eine erste umfassende Studie, die das Stockholmer Friedenszentrum im Juli veröffentlicht hat („Free Thought Under Siege in Turkey. The Crackdown on Education“). Aus ihr geht hervor, dass rund 36 Prozent derjenigen, die kraft der Präsidialdekrete und anderer Verordnungen aus dem Dienst entlassen, suspendiert oder verhaftet wurden, aus dem Bildungsbereich kamen – die bei weitem größte Gruppe. Tatsächlich war schon das erste nach dem gescheiterten Staatsstreich erlassene Dekret (Nr. 667) gegen das Erziehungssystem gerichtet. Damals wurden neben den genannten Privatuniversitäten auch 1069 Privatschulen und weitere 301 Bildungseinrichtungen geschlossen sowie mehrere Lehrergewerkschaften verboten.

Offenbar sind viele der geschlossenen Schulen mittlerweile in religiöse Imam-Hatip-Schulen umgewandelt worden, wofür die Studie jedoch nur einige wenige Beispiele nennt. Bei den Schließungsaktionen, die häufig bei laufendem Schulbetrieb stattfanden, wurden mehr als eine Million Schulbücher vernichtet. Die Schließung der Privatuniversitäten hat für deren Studenten bis heute negative Folgen: Nicht nur dass ihre nachträglich ausgestellten Zeugnisse den Vermerk enthalten, dass sie von einer geschlossenen Universität stammen. Auch müssen sie für die ihnen zur Verfügung gestellten neuen Studienplätze weiterhin die bis dahin entrichteten hohen Studiengebühren zahlen, obgleich diese an den betreffenden Hochschulen weit niedriger sind.

Die Staatssäuberungen haben den Autoren der Studie zufolge im Bildungssystem großen Schaden angerichtet und im Lehrbetrieb erhebliche Lücken aufgerissen. Eine 2017 eingerichtete staatliche Kommission hat nach Überprüfung von bislang gerade einmal fünf Prozent der mehr als hunderttausend Fälle entlassener Staatsbediensteter die Wiedereinstellung von lediglich hundert Personen empfohlen. Geht es in diesem Tempo weiter, so die Verfasser, werde die Überprüfung noch Jahre dauern.

Türkische Hochschulen: Auswahl von oben
 
Mit den Staatssäuberungen im türkischen Bildungssystem befasst sich nun eine erste umfassende Studie, die das Stockholmer Friedenszentrum im Juli veröffentlicht hat („Free Thought Under Siege in Turkey. The Crackdown on Education“). Aus ihr geht hervor, dass rund 36 Prozent derjenigen, die kraft der Präsidialdekrete und anderer Verordnungen aus dem Dienst entlassen, suspendiert oder verhaftet wurden, aus dem Bildungsbereich kamen – die bei weitem größte Gruppe.

Das ist ja nun das kleinste Problem, Imame werden sie ersetzen, wer kann besser bilden als sie.
 
Die "masonische" Firmen in türkisch erklärt.

Um diese Inhalte anzuzeigen, benötigen wir die Zustimmung zum Setzen von Drittanbieter-Cookies.
Für weitere Informationen siehe die Seite Verwendung von Cookies.
 
Denunziation und Verleumdung auf türkisch leicht erklärt.

- Yangın var söndürmüyorsun, söndürmeye gidenlere de engel oluyorsun.
- Onlar terörist!
- İşimi geri istiyorum dediği için hapse atıyorsun.
- Onlar terörist!
- Kayıp çocuklarının kemiklerini arıyorlar, hiç değilse bir mezarı olsun diye çırpınıyorlar.
- Onlar terörist!
- Bu kadar gazeteci hapiste, işlerini yapmaktan başka ne suçları var?
- Onlar terörist!
- Bu işadamı vergi mi kaçırmış, devleti mi dolandırmış, neredeyse bir yıl oldu hâlâ neyle suçlandığını bilmiyor.
- Onlar teröre destek oluyor!
- Terörle mücadeledeki başarılarını övdüğün polisler, askerler hapiste.
- Onlar hain terörist!
***
Bu böyle uzar gider.
***
İnsan niye iftira eder?
1- Ortada bir suç vardır; büyük ihtimal kendi işlediği bir suç. Ve cezadan kurtulmak için suçu başkasının üzerine atar.
2- Ortada suç falan yoktur, haset vardır. Kişi, sahip olmak istediği ama olamadığı özellikleri bir başkasında görür, kıskanmaya başlar. İmrenmek gibi değil, kötücül bir kıskançlıktır bu. Kişiyi yiyip bitirir. Kendi eksiklikleri göze çarpmasın diye, haset duyduğu kişiyi karalamak ister. Yalanlar uydurur.
İftiranın kurumsallaşmış hali, siyasette vücut bulur. Bu öylesine yaygındır ki, “temiz siyaset” kavramının doğmasına yol açmıştır. Yalandan, iftiradan, inkârdan bıkıp usanan insanlar, dünyanın her yerinde “temiz siyaset” özlemini dile getirir. Nispeten temiz olmaya çabalayan ülkeleri geçelim. Büsbütün pisliğe batmış olanlarda siyasi iktidar, sıklıkla yansıtma yöntemini kullanır. İftira eder ama iftiraya uğradığını söyler. Çünkü yürüttüğü siyaset, suçları örtbas etmek üzerine kuruludur. İktidarını sürdürebilmesi, toplumu ikna etmesiyle mümkündür. Ortada bir suç olmadığına ya da saklanamayacak kadar aleni bir suç var ise, bunu başkalarının işlediğine ikna etmesi gerekir.
Toplumun ne kadarı inansa kârdır. İnanmayan, itiraz eden, kanıtlar sunarak gerçeği ortaya çıkaranlar ise iftiradan nasibini alacaktır. Tıpkı geçen hafta 700. buluşma için toplanan Cumartesi Anneleri ve onların acısını paylaşanlar gibi. Kurumsallaşmış iftira çarkı hemen dönmeye başlar. “O anneler terör örgütünün sözcülüğünü yapıyor”dur, destek olmak için giden milletvekilleri zaten “terör örgütünün uzantısı olan” partiyi temsil eder, “o partiye oy verenler de teröre hizmet ediyor”dur. Ne yapsındır devlet, terörle mücadeleyi rafa mı kaldırsındır? Ülkeyi bunlara teslim mi etsindir?..
Devlette devamlılık esas olduğundan, siyasi iktidarlar, kendilerinden önce işlenen suçları da örtbas etmeyi birinci vazifesi bilir. Suçluyu bulup adaleti tesis etmek yerine suça ortak olmayı tercih eder. İftiraya başvuranlar, işi o kadar ileri götürür ki, daha da pisliğe bulanır, çirkefin içinde batmaya başlar. Çünkü toplumu ikna etmek/kandırmak için uydurulan yalan üzerinden bir mücadeleye girişilir. Yasak, baskı, şiddet, tecrit, yeni yeni suçlar işlenir. Oysa herhangi bir mücadelede, rakibini tanımıyorsan yenilmeye mahkûmsundur.
Gücü ve iktidarı şimdilik ellerinde tutanlar, bilmediği, tanımadığı bir güçle mücadele ediyor. Masum ve haklı olmanın verdiği güçle. Haysiyetli olmanın verdiği güçle. İstedikleri kadar “terör grupları” diye iftira etsinler, Vedat Arık’ın çektiği, hafızalara kazınan o fotoğrafta birbirine kenetlenen insanların niye orada olduğunu unutarak, inkâr ederek kazanamazlar. Güpegündüz, sokak ortasında devlet eliyle öldürülen Hrant Dink’in emaneti Arat’ı korumak için direnen Ahmet Şık, milletvekili değilken de o meydandaydı. Zalimin değil, mazlumun yanında olduğu için. Garo Paylan’ı Meclis’e taşıyan neydi, haksızlığa-hukuksuzluğa karşı mücadele etmekten başka? Milletvekilleri Hüda Kaya, Serpil Kemalbay’ın, polisin olanca şiddetine rağmen, direnmekten vazgeçmeyen onca insanın ne menfaati var? 82 yaşında hâlâ polis şiddetine maruz kalan Emine Ocak, gözaltı aracına koşup “beni de alın” diyecek gücü nereden buluyor? Çocuk denecek yaşlardan beri abisinin yokluğuyla başa çıkmaya çalışan Faruk Eren, gazeteci olarak, sendikacı olarak yılmadan, usanmadan mücadele etmeyi nasıl sürdürüyor?
Hiçbir zaman bilemeyecekler. Ve bilmedikleri bu güçle mücadeleye kalkıştıkları için yeni yalanlar uydurup iftiralar atacaklar. Asla erişemeyecekleri değerlere sahip olanlara haset duyacaklar. Ama haset, dönüp dolaşıp insanın kendisini yiyip bitirir.







https://www1.wdr.de/nachrichten/tue...-wie-funktioniert-die-verleumdung-tr-100.html

- - - Aktualisiert - - -

Die "masonische" Firmen in türkisch erklärt.

Um diese Inhalte anzuzeigen, benötigen wir die Zustimmung zum Setzen von Drittanbieter-Cookies.
Für weitere Informationen siehe die Seite Verwendung von Cookies.


OMG :haha:
 
Denunziation und Verleumdung auf türkisch leicht erklärt.

- Yangın var söndürmüyorsun, söndürmeye gidenlere de engel oluyorsun.
- Onlar terörist!
- İşimi geri istiyorum dediği için hapse atıyorsun.
- Onlar terörist!
- Kayıp çocuklarının kemiklerini arıyorlar, hiç değilse bir mezarı olsun diye çırpınıyorlar.
- Onlar terörist!
- Bu kadar gazeteci hapiste, işlerini yapmaktan başka ne suçları var?
- Onlar terörist!
- Bu işadamı vergi mi kaçırmış, devleti mi dolandırmış, neredeyse bir yıl oldu hâlâ neyle suçlandığını bilmiyor.
- Onlar teröre destek oluyor!
- Terörle mücadeledeki başarılarını övdüğün polisler, askerler hapiste.
- Onlar hain terörist!
***
Bu böyle uzar gider.
***
İnsan niye iftira eder?
1- Ortada bir suç vardır; büyük ihtimal kendi işlediği bir suç. Ve cezadan kurtulmak için suçu başkasının üzerine atar.
2- Ortada suç falan yoktur, haset vardır. Kişi, sahip olmak istediği ama olamadığı özellikleri bir başkasında görür, kıskanmaya başlar. İmrenmek gibi değil, kötücül bir kıskançlıktır bu. Kişiyi yiyip bitirir. Kendi eksiklikleri göze çarpmasın diye, haset duyduğu kişiyi karalamak ister. Yalanlar uydurur.
İftiranın kurumsallaşmış hali, siyasette vücut bulur. Bu öylesine yaygındır ki, “temiz siyaset” kavramının doğmasına yol açmıştır. Yalandan, iftiradan, inkârdan bıkıp usanan insanlar, dünyanın her yerinde “temiz siyaset” özlemini dile getirir. Nispeten temiz olmaya çabalayan ülkeleri geçelim. Büsbütün pisliğe batmış olanlarda siyasi iktidar, sıklıkla yansıtma yöntemini kullanır. İftira eder ama iftiraya uğradığını söyler. Çünkü yürüttüğü siyaset, suçları örtbas etmek üzerine kuruludur. İktidarını sürdürebilmesi, toplumu ikna etmesiyle mümkündür. Ortada bir suç olmadığına ya da saklanamayacak kadar aleni bir suç var ise, bunu başkalarının işlediğine ikna etmesi gerekir.
Toplumun ne kadarı inansa kârdır. İnanmayan, itiraz eden, kanıtlar sunarak gerçeği ortaya çıkaranlar ise iftiradan nasibini alacaktır. Tıpkı geçen hafta 700. buluşma için toplanan Cumartesi Anneleri ve onların acısını paylaşanlar gibi. Kurumsallaşmış iftira çarkı hemen dönmeye başlar. “O anneler terör örgütünün sözcülüğünü yapıyor”dur, destek olmak için giden milletvekilleri zaten “terör örgütünün uzantısı olan” partiyi temsil eder, “o partiye oy verenler de teröre hizmet ediyor”dur. Ne yapsındır devlet, terörle mücadeleyi rafa mı kaldırsındır? Ülkeyi bunlara teslim mi etsindir?..
Devlette devamlılık esas olduğundan, siyasi iktidarlar, kendilerinden önce işlenen suçları da örtbas etmeyi birinci vazifesi bilir. Suçluyu bulup adaleti tesis etmek yerine suça ortak olmayı tercih eder. İftiraya başvuranlar, işi o kadar ileri götürür ki, daha da pisliğe bulanır, çirkefin içinde batmaya başlar. Çünkü toplumu ikna etmek/kandırmak için uydurulan yalan üzerinden bir mücadeleye girişilir. Yasak, baskı, şiddet, tecrit, yeni yeni suçlar işlenir. Oysa herhangi bir mücadelede, rakibini tanımıyorsan yenilmeye mahkûmsundur.
Gücü ve iktidarı şimdilik ellerinde tutanlar, bilmediği, tanımadığı bir güçle mücadele ediyor. Masum ve haklı olmanın verdiği güçle. Haysiyetli olmanın verdiği güçle. İstedikleri kadar “terör grupları” diye iftira etsinler, Vedat Arık’ın çektiği, hafızalara kazınan o fotoğrafta birbirine kenetlenen insanların niye orada olduğunu unutarak, inkâr ederek kazanamazlar. Güpegündüz, sokak ortasında devlet eliyle öldürülen Hrant Dink’in emaneti Arat’ı korumak için direnen Ahmet Şık, milletvekili değilken de o meydandaydı. Zalimin değil, mazlumun yanında olduğu için. Garo Paylan’ı Meclis’e taşıyan neydi, haksızlığa-hukuksuzluğa karşı mücadele etmekten başka? Milletvekilleri Hüda Kaya, Serpil Kemalbay’ın, polisin olanca şiddetine rağmen, direnmekten vazgeçmeyen onca insanın ne menfaati var? 82 yaşında hâlâ polis şiddetine maruz kalan Emine Ocak, gözaltı aracına koşup “beni de alın” diyecek gücü nereden buluyor? Çocuk denecek yaşlardan beri abisinin yokluğuyla başa çıkmaya çalışan Faruk Eren, gazeteci olarak, sendikacı olarak yılmadan, usanmadan mücadele etmeyi nasıl sürdürüyor?
Hiçbir zaman bilemeyecekler. Ve bilmedikleri bu güçle mücadeleye kalkıştıkları için yeni yalanlar uydurup iftiralar atacaklar. Asla erişemeyecekleri değerlere sahip olanlara haset duyacaklar. Ama haset, dönüp dolaşıp insanın kendisini yiyip bitirir.







https://www1.wdr.de/nachrichten/tue...-wie-funktioniert-die-verleumdung-tr-100.html

- - - Aktualisiert - - -



OMG :haha:

Höchstwahrscheinlich benutzt du Android (google) , iOS (Apple) Smartphone oder Windows. Du wirst überwacht!
 
Höchstwahrscheinlich benutzt du Android (google) , iOS (Apple) Smartphone oder Windows. Du wirst überwacht!

Höchstwahrscheinlich befindet sich Vestel als Hoster für Netflix auf meinem Smart-TV und ich werde überwacht!
Bist du so kaputt oder tust du nur so? Ist ja schlimm mit dir :D

Boycott VESTEL!!!!! Zu Hülfeeee
 
Zurück
Oben