Aktuelles
  • Herzlich Willkommen im Balkanforum
    Sind Sie neu hier? Dann werden Sie Mitglied in unserer Community.
    Bitte hier registrieren

Srpska slavi 19. rođendan!

Hab mir glatt in die Hose gemacht. Ich kann diese antiserbische Heuchlerei nicht ertragen. Man kann doch kein ganzes Volk (über 10 Millionen Serben leben auf der Welt) verteufeln, weil ein paar hundert Mörder Verbrechen begangen haben. Die Opfer in Srebrenica wurden nicht im Namen des serbischen Volkes erschossen. Jeder der auch nur ein bisschen Verstand hat, weiß das. Niemand, der auch nur den Hauch von Menschlichkeit besitzt, würde den Mord an über 8000 unschuldigen Männern befürworten. Soll man jetzt jeden Syrier verurteilen, weil einige ihrer Landsmänner als US-amerikanische Söldner (ihr wisst genau wen ich meine) Gräueltaten begehen? Ich denke nicht. Bannt mich doch. Wer die Wahrheit nicht ertragen kann, greift auf solche Mittel zurück.


Mladic spricht davon der serbischen Nation Srebrenica zurückzugeben und die Türken verjagt zu haben. Nach deiner These also hat er mit dem serbischen Volk nichts zu tun und ist Bosnier.

https://m.youtube.com/watch?v=edFQTZpf8yM
 
Srbski Logori

Istočna Bosna

Zvornički logori

U 21 zvorničkom logoru bilo je zatočeno, prema saznanjima Saveza logoraša, oko 10.000 ljudi, mahom Bošnjaka. A,
zvornički logori su: Škola u naselju Križevići; Tvornica glinice u Karakaju (formiran logor 7. aprila 1992. godine, a raspušten krajem iste godine); Tehnički školski centar u Karakaju; Stadion – svlačionice u Diviču (ovaj logor formiran je 28. aprila 1992. godine); Dom kulture u Čelopeku; Škola u selu Pilice; Takozvana Upravna zgrada u naselju Zamlaz; Tvornica “Alhos’’ (logor formiran 7/8. aprila 1992. godine); Tvornica “Standard’’ u Karakaju (formiran logor 9. aprila. 1992. godine, a raspušten krajem juna 1992. godine); DP “Hladnjača’’ u Karakaju (formiran i raspušten kad i logor “Standard’’); Omladinsko naselje u Karakaju; Sud i stari zatvor u Zamlazu; DP “Novi izvor’’ (logor formiran 9. aprila. 1992. godine, a raspušten u septembru iste godine); Zatvor (formiran kada i “Novi izvor’’); Sportska hala; Ekonomija u naselju Čelopek (formiran logor 9. aprila 1992. godine, a rasformiran u novembru iste godine); Dom kulture u naselju Drinjača; Orahovac u Karakaju; Kuća
Paše Salihović u Liplju (formiran logor 25. aprila 1992. godine, a rasformiran 25. maja iste godine); Motel “Vidikovac’’ u
naselju Divič (formiran 28. aprila 1992. godine).

Fočanski logori

U 18 fočanskih logora bilo je, prema evidenciji Saveza logoraša, zatočeno 3.015 logoraša. Fočanski logori su: Restoran
“Brioni’’ (Ekonomija KPD-a); Livade - magacin TO; Kuća Slobodana Matovića u naselju Jošanica (ovaj logor formiran
je 17. aprila 1992. godine, a rasformiran 13. avgusta iste godine); KPD “Foča’’ (formiran kao logor 17. aprila 1992. godine,
a rasformiran kao logor 10. oktobra 1994. godine); KPD “Velečevo’’ - ženski logor; Kuća Nusreta Karamana u Miljevini;
Otkupna stanica u naselju Pođeđe; Osnovna škola u Brodu na Drini; Više privatnih kuća u Čohodar mahali; Motel “Bukovica’’; Sportska dvorana “Partizan’’; Privatna kuća u naselju Trnovača; Srednjoškolski centar u gradu; Buk bijela
(formiran 3. jula 1992. godine); Kuća Muniba Hodžića (formiran logor 27. juna 1992. godine, a rasformiran 29. jula iste
godine); Kuća Asime Džanko u Donjem Polju (logor formiran 29. ap ri la 1992. godine, a rasformiran 13. avgusta te godine); Više privatnih kuća u selu \iđevo (lo gori formirani i zatvarani u periodu od 20. aprila 1992. godine do 13. avgusta iste godine); Presjeka u Ustikolini (formiran logor 13. aprila 1992. godine, a rasfor miran 29. istog mjeseca i godine).

Višegradski logori

U Višegradu je bilo 18 logora, ali mi posjedujemo podatke o 14, i to su: Hotel “Bikavac’’; Hotel “Vilina Vlas’’ (formiran
kao logor u junu 1992. godine, a rasformiran u junu naredne, odnosno 1993. godine); Objekat Hidrocentrale
(pretvoren u logor u aprilu 1992. godine, a rasformiran kao logor u oktobru iste godine); Vatrogasni dom (funkciju logora dobio u januaru 1993. godine, a u decembru iste godine rasformiran kao logor); Kasarna u naselju Požarnica; Kasarna u
naselju Vardište; Kasarna u naselju Uzamnica (ovdje je logor formiran u aprilu 1992. godine, a rasformiran tek u maju 1994. godine); OŠ “Hasan Veletović’’ (pretvorena u logor u aprilu 1992. godine, a nije poznato kad je rasformiran logor); OŠ “Želimir Željić’’ iz naselja Prelevo (kao logor korištena od novembra 1992. do maja 1994. godine); Srednjoškolski
centar, njegove učionice i sportska dvorana (pretvoren u logor u aprilu 1992., a rasformiran krajem iste godine); Zgrada MUP-a, odnosno zatvorske prostorije; Škola za retardiranu djecu u naselju Okolište (svrhu logora imala od juna 1993. do marta 1994. godine); Silos pekare (korišten kao logor od aprila 1992. do početka 1993. godine); Privatna kuća u naselju Dobrun.

Bijeljinski logori

U Bijeljini je bilo 15 logora: Kasarna (korištena dijelom kao logor u toku 1992. godine); Batković, jedan od najvećih logora u Bosni i Hercegovini kroz koji je prošlo, prema podacima Saveza logoraša Bosne i Hercegovine, oko 3.800 ljudi (formiran
u julu 1992. i trajao sve do juna 1995. godine); Igralište u Janji(funkciju logora dobio u maju 1993. godine); Ekonomija u Novom Selu (pretvorena u logor 1993., i kao takva ostala do 1995. godine); Vojni magacin u Patkovači (formiran u januaru 1994., a rasformiran u junu iste godine); Šećerana; KPD kod željezničke stanice; Zemljoradnička zadruga u
naselju Patkovača; Dvorac – Zamak (Crnog Vila); Komunalno preduzeće “4. juli’’ (ova zgrada korištena je kao logor od juna do decembra 1992. godine); Vanekov mlin; OŠ “S. Hase’’ (korištena kao logor od decembra 1993. do decembra 1994. godine); Poljoprivredna škola; Privatna kuća Osmana Velagića u Janji (pretvorena u logor januara 1993. godine i ostala u toj funkciji do decembra 1993. godine); Zgrada MUP-a u Janji (korištena kao logor od juna 1992. do decembra 1993. godine).

Logori u Vlasenici

Četnički agresori formirali su u Vlasenici, po evidenciji Saveza logoraša Bosne i Hercegovine, 13 logora za Bošnjake. Nažalost, nema podataka o datumima formiranja i raspuštanja ovih logora, osim za najveći vlasenički logor u Sušici koji
je formiran 19. aprila 1992. godine. Logori u Vlasenici bili su: Igralište u Kasabi; Pilana u Milićima; Osnovna škola; Zadružne štale u naselju Piskavice; Hotel “Panorama’’; Zgrada MUP-a; Sportska sala Srednjoškolskog centra; Vojna sportska sala; Dom kulture u Milićima; Luka; Farma pilića u naselju Šošari, Magacin Teritorijalne odbrane u Sušici.

Logori u Sokocu

U Sokocu je evidentirano 12 logora, a mi imamo podatke za njih 10. To su: Stočna farma u naselju Podromanija
(formiran u maju 1992., a rasformiran u septembru 1993. godine); Pošta u naselju Knežina (korištena kao logor cijeli rat, odnosno, od juna 1992. do decembra 1995. godine); Fiskulturna sala Osnovne škole (korištena kao logor od juna
do septembra 1992. godine, dakle, u vremenu ljetnog raspusta); Punkt zimske službe (pretvoren u logor 1. aprila 1992. godine); Pogoni KTK u Knežini (u svrhu logora korišteni od juna 1992. godine pa do kraja rata); Osnovna škola u naselju Čavarine (pretvorena u logor jula 1992. godine, a ovaj logor zatvoren je nekad 1993. godine); Šipad-Romanija (ovi
prostori korišteni su kao logor od juna 1992. do novembra 1995. godine); Srednjoškolski centar “Slaviša Vajner Čiča’’ (korišten kao logor tokom ljetnog raspusta 1992. godine, znači od juna do septembra); Privatne kuće u naselju Čavarine (kao logori korištene od juna 1992., a zatvorene nekad 1993. godine); Klaonica u samom gradu (korištena kao logor
od juna 1992. do nekog datuma 1993. godine).

Logori u Rudom


U maloj općini Rudo četnici su formirali čak devet logora: Mekteb u samom gradu; Stara željeznička stanica, također u samom gradu; Kasarna; Dom kulture; mjesto Viti Grab; mjesto Vranja; mjesto Stankovača; mjesto Pupavci; Bisag kod Miloševe kuće (za čitatelje koji nisu iz Rudog izgleda nepoznato, ali Ruđani znaju o kojoj kući se radi). Nažalost, u Savezu
logoraša Bosne i Hercegovine nema evidencije o datumima formiranja i raspuštanja ovih logora.

Logori u Rogatici

Četnici Rogatice zatočavali su Bošnjake u osam logora. Nažalost, i Srpska pravoslavna crkva davala je svoje objekte, svoje crkve, da budu logori za Bošnjake. Logori u Rogatici bili su: Prostorije Ergele u Borikama (korištene kao logor od 4. maja 1992. do kraja 1993. godine); Srednjoškolski centar “Veljko Vlahović’’ (kao logor korišten od maja 1992. godine do početka 1993. godine); Planinarski dom u Podgaju (formiran kao logor sredinom 1992. godine, te bio u toj funkciji do kraja iste godine); OŠ “Ragib Džindo’’ (pretvorena u logor juna 1992. godine i korištena u tu svrhu do kraja 1992. godine, što znači da su u školi bili zatočeni Bošnjaci i dok su djeca imala nastavu); Sladara (bila logor od 21. juna 1992. godine do kraja iste godine); stara Osnovna škola u Borikama (pretvorena u logor sredinom 1992. i bila u toj ulozi do kraja iste
godine); Crkveni dom (korišten kao logor od juna pa do kraja 1992. godine); Poljoprivredno dobro Rasadnik u naselju Lužnica (korišteno kao logor od 22. juna 1992. do juna 1993. godine).

Bratunački logori

U Bratuncu je bilo sedam logora za nesrbe, odnosno, uglavnom Bošnjake jer je ljudi drugih nacionalnosti bilo malo. Imamo podatke za šest logora: Sportska dvorana OŠ “Vuka Stefanović Karadžić’’ najveći je bratunački logor kroz koji je prošlo najmanje 1.300 ljudi (formiran je krajem aprila 1992. godine, a rasformiran samo mjesec dana kasnije, ali za to kratko vrijeme mnogi su Bošnjaci nastradali svirepim ubistvima, mučenjima, prebijanjima i sl.); Stadion koji je u blizini škole (korišten kao logor, sabirni centar od 13. do 20. maja 1992. godine); Magacin ukrasne keramike (formiran 13. maja
i kao logor ostao do kraja rata); Zadružni dom u Kravicama koji je imao ulogu i tokom genocida nad Bošnjacima Srebrenice nakon njenog pada 1995. godine, kada su ove prostorije korištene za likvidaciju Bošnjaka; Osnovna škola u Konjević-Polju; Podrum “Ekspres- restorana’’ (pretvoren u logor 13. maja 1992. godine i to ostao sve do kraja 1993. godine).

Logori u Kalinoviku

U Kalinoviku je bilo pet logora u kojima su bili zatočeni Bošnjaci iz ovoga grada: OŠ “Miladin Radojević’’ u kojoj je bilo zatočeno i puno žena, djece i staraca, a između 8 i 12 žena je silovano (korištena kao logor od 8. maja pa do sredine decembra 1992. godine); Barutni magacin u Jelašcu (bio logor od sredine maja pa do decembra 1992. godine); Zgrada MUPa; Farma Pavlovac, koja je bila logor za silovanje žena, tu je bilo zatočeno i više puta silovano najmanje 25 Bošnjakinja; OŠ “Ulog’’ u naselju Ulog.

Logori u Han-Pijesku

U Han-Pijesku, gradiću na Romaniji, bilo je pet logora: Ovčarnik - štale; Podžeplje i Plane; Farma stoke u naselju Mrkalji, Zgrada MUPa; te objekt poznat samo kao logor. Nažalost, Savez logoraša Bosne i Hercegovine nema više podataka,
odnosno nema podataka o datumima formiranja i rasformiranja ovih logora.

Logori u Čajniču

Čak je i u Čajniču, općini na krajnjem istoku prema Crnoj Gori, bilo logora za Bošnjake. Bila su dva: Lovački dom u naselju Mostina i škola. U Lovačkom domu u Mostini likvidirano je u prvim mjesecima agresije više od 100 Bošnjaka.



Top

- - - Aktualisiert - - -

Srbski Logori oko Sarajeva


Sarajevo

1) Garaze na Aerodromskom naselju.
- U ovom sa-rajevskom naselju je 17. i 18. juna 1992. pocinjen nezapamcen zlocin nad civilnim stanovnistvom. Na zvjerski nacin ubijeno je 40 ljudi u ulicama Georgi Dimitrova, Akifa Seremeta, Sefika Dorica i Ernesta Telmana. Prezivjele zene, djecu i starce Srbi su drzali u garazama, a potom ih vodili u aerodromske hangare i zatvor "Kula". Za to vrijeme, zlocinci SDS-a, oficiri JNA, oruzane formacije dobrovoljaca i placenika iz Srbije, Crne Gore, Rusije i Rumunije pljackali su njihove stanove.

2) Aerodromski hangari.
- U njima je bio sabirni logor u kojemu su Srbi nakon zauzimanja ovog aerodroma pa do njegova preuzimanja od UNPROFOR-a drzali zatocene Bosnjake. Svo zarobljeno bosnjacko stanovnistvo dobrinjskog naselja Aerodrom I proslo je kroz ovaj logor, a nekima se tu put i zavrsava. O tome svjedoci zatocenik u ovim hangarima i, kasnije, u "Kuli", Aladin Badzic iz spomenutog naselja. Fatima Sljivo, takodjer iz ovog naselja, cijeg supruga Husniju su srpski zlocinci ubili prilikom upada u njihovu ulicu prica: "Cetnici su nas istjerali pred zgradu u kojoj smo stanovali i psovali nam 'mater balijsku', te govorili kako sve Sandzaklije treba pobiti. Vodja grupe unio se Husniji u lice i pitao ga kako se zove. Samo sto mu je nesretnik odgovorio, zlikovac je pred ocima nase djecice (17-godisnjeg Mehe i 11-godisnje Melihe) hladno ispalio rafal. Zejna, Husnijina majka, klekla je pored njegovog tijela i zavristala: 'Oci moje, sto mi te ubise? Ubijte sada i mene!' Zlikovci su je kasnije poslusali." Fatimin sin Meho prisjeca se: "Odveli su nas u Aerodromski hangar, gdje nam je naredjeno da legnemo na beton. Doslo je gotovo 30 cetnika da nas udara i gazi vojnickim cokulama. No, nakon 15 minuta, stigao je cetnicki oficir i rekao im: -Ako hocete da se izivljavate idite u naselje!- Poslije dva sata, ukrcali su nas u autobuse i kamione i odveli u zatvor "Kula"."

3) Hangari u Rajlovcu.
- U njih je deportovano mjesno bosnjacko stanovnistvo. Tu su silovane brojne Bosnjakinje, o cemu postoje pouzdana svjedocenja.

4) Kasarna na vojnom aerodromu u Rajlovcu.
- Stravicna mucenja prezivjeli su stanovnici ovoga i okolnih naselja. Svjedocenja prezivjelih zatocenika iz Ahatovica doista su zastrasujuca. Njihov imam, Ibrahim Husic, sa svojim dzematlijama je bio na vratima pakla ovoga svijeta. Mucitelji su im vecinom bile komsije Srbi. Zatvarali su Bosnjake u kontejnere i cisterne gdje nije bilo zraka. Cak su im upustali plin i suzavac kako bi se pogusili. Husica su prisiljavali da daje izjave za beogradsku TV kako se ovdje prema njima "humano" postupa i kako se ne krsi kodeks humanizma i ljudskog dostojanstva. On je, naravno, to odbio.

5) Distributivni centar u Rajlovcu.
- U njemu je bilo zatoceno 2.200 Bosnjaka. Sprovodilo se nasilje nad zatocenicima kao i u drugim koncentracionim logorima koje su formirali Srbi. U ovom logoru pobijeno je vise zatocenika. Tako je u ljeto 1992. odvedeno 48 mladjih muskaraca u pravcu Ilijasa. Tom prilikom su kod sela Sokolina svi zoljama i bombama pobijeni u zatvorenom autobusu. Nekoliko mjeseci kasnije, pronadjena je masovna grobnica u kojoj su bili sahranjeni.

6) Kasarna Butile.
- Ovdje je ubijeno preko stotinu civila, a 740 ih je bilo zatoceno.

7) "Energopetrol" u Rajlovcu.
- Ovdje je bilo zatoceno 740 Bosnjaka.

8) Bivsi studentski dom na Vracama.
- U njemu je bilo zatoceno preko 27.000 Bosnjaka, a vise je od 500 ubijeno na najgrozomorniji nacin. To je bio zloglasni kazamat u koji su zatvarani stanovnici sarajevskih naselja, posebno Grbavice i Vraca. Najgore zlocine nad zatocenim bosnjackim civilima vrsili su pripadnici tzv. srpskog MUP-a, isljednici s Pala i srpski zlocinci sa Sokoca. Iz ruku domacih zlocinaca nisu zivi izasli oni koji su ih poznavali. Iz ovog logora je u jednom danu na Romaniju odvedeno 39 Bosnjaka na kojima su se srpski zlocinci ucili vjestini klanja. Nijedan se ziv nije vratio.

9) Kasarna "Slobodan Princip Seljo" u Lukavici.
- Bila je sabirni logor iz kojeg su Srbi deportirali Bosnjake u druge koncentracione logore. U njemu su posebnim mucenjima podvrgavani stanovnici sarajevskog naselja Dobrinja koje granici s ovom kasarnom. Ovdje je bio zatocen i predsjednik Predsjednistva RBiH, gospodin Alija Izetbegovic, Sabina Berberovic, njegova kcerka i sefica kabineta, ministar u vladi RBiH Zlatko Lagumdzija i Dince, osobni pratilac pred-sjednika Predsjednistva. Razmijenjeni zatocenici kazivali su o izlaganju psiholoskim pritiscima.

10) Grbavica -Lenjinova br. 6.

11) Soping (podrumske prostorije "Lesnine") na Grbavici.

- Zatocenica u ovome logoru po imenu Sadzida ispricala je najtragicniju stranicu svoga zivota, koja ubjedljivo osvjetljava svu monstruoznost srpskih zlocinackih oruzanih formacija i njihovih zlodjela u BiH. Naime, krajem maja 1992., njoj su u stan na Grbavici upali srpski zlocinci, medju kojima je neke i poznavala. Muza su joj odmah ubili, sve vrijednosti u stanu opljackali, a potom nju i njezinu malodobnu kcerku odveli u Soping, tacnije podrumske prostorije robne kuce "Lesnina" na Grbavici u Sarajevu. Tu je zatekla 20 djevojaka Bosnjakinja. Najmladja medju njima, Fatima iz Rogatice, imala je svega devet godina. Vec prve noci njezina zatocenistva, odveli su je u jedan stan pun pijanih srpskih zlocinaca gdje su je najprije tukli, a zatim zaredom silovali. Nazivali su je "balijkom". Od maja do 3. decembra iste godine, svake noci su je odvodili i silovali, najmanje cetiri do pet zlocinaca. Kada je osjetila da je zatrudnjela, trazila je da ode lijecniku, ali joj je jedan zlocinac rekao: "Pa i jeste tu da radjate male cetnike!" U poodmakloj trudnoci razmijenjena je, a koncem maja rodila je djecaka koji je nekoliko dana kasnije umro. Naumila je nadjenuti mu ime Muhamed i odgojiti ga u islamu. Iza nje su ostale zatocenice nastavile tamnovanje u tom strasnom mucilistu.

12) Garaze na Grbavici.

- Jedan od najgorih zlocinaca u ovom kazamatu bio je izvjesni Batko koji je vrhom noza dijelio "pravdu". Zatocene Bosnjake iz ovih garaza su vodili u radne vodove po terenu, kako svjedoce izbjegli s Grbavice.

13) Kazneno-popravni dom "Kula" na Butmiru.
- Bio je jedan od najgorih srpskih koncentracionih logora. Iz njega su "vaznije" zatocenike Srbi odvodili na Pale, Sokolac ili u vojnu kasarnu u Lukavici. Kroz ovaj kazamat proslo je oko 30.000 Bosnjaka iz Dobrinje, Hrasnice, Ilidze i drugih sarajevskih naselja. Svi oni pohvatani su po stambenim naseljima Sarajeva. Veliki broj zatocenika cinile su zene, osobe preko 60 godina, pa i malodobna djeca ispod jedne godine zivota.

Prema izjavi obitelji Sljivo sa Aerodromskog Naselja, koja je deportirana u ovaj logor, vidi se da su svakodnevno bili ispitivani. U jednoj spavaonici bilo je 28 zatocenika koji su dnevno dobivali litar i po vode za pice na sve njih zajedno, a dnevni obrok sastojao se od dvije kriske hljeba. Istrazni postupak vodio je Rade Przulj iz Kalinovika, bivsi radnik MUP-a BiH, i cetnik pod nazivom "Tajson", koji je zatvorenike prisiljavao da ga zovu "vojvoda".

Ovdje su bila zatocena dva profesora Fakulteta islamskih nauka u Sarajevu: mr. Nijaz Sukric i cijela njegova obitelj, te mr. Ibrahim Dzananovic. Za njihovo oslobadjanje Srbi su trazili pustanje zarobljenih agresorskih vojnika.

Koliko je tacno zatocenika ubijeno na "Kuli", nepoznato je; mnogi su pretuceni, zlostavljani, muceni gladju i zedju i na razne druge nacine maltretirani. U mucenju su se posebno isticali teroristi Zeljka Raznjatovica Arkana i Vojislava Seselja. Njih su se cak bojali i domaci zlocinci.

14) Kasarna u Nedzaricima.

- Na pocetku agresije, kroz ovu kasarnu su prolazili zarobljeni Bosnjaci koji su dalje deportirani na "Kulu", Pale, itd. Jedan od zatocenika, Ibrahim Salaka, prica: "Jedne noci u nasu celiju u Nedzaricima uletio je Radivoje Grkovic, komandant cetnicke jedinice u ovom zloglasnom naselju. Sa njim su bili i njegovi pratioci Miso, Slobo, Sinisa i Dragan. Jednog po jednog su nas izbacivali u hodnik. Udarajuci nas nogama, tjerali su nas da izujemo obucu i legnemo na pod. Policijskim palicama su nas sibali po tabanima, govoreci kako 'koljemo srpsku djecu i zene'. Tu noc je, kako smo kasnije saznali, agresorska televizija 'Srna' objavila da je 'na Dobrinji zaklano srpsko dijete i silovana Srpkinja'. U usta su nam, zatim, stavljali zapaljene cigarete tjerajuci nas da ih jedemo."

15) Bivse preduzece "Digitron".

- zenski logor, gdje je bilo zatoceno 20 djevojcica. Logor je bio aktivan od maja do septembra 1992. godine. Neke djevojcice su razmijenjene u drugom stanju



Top

- - - Aktualisiert - - -

::: LOGORI SMRTI BANJA LUKA :::
 
onda treba vas, vi se nonstop uvlačite u šupak nekome, znači gnojivi ste
Nešto o uvlačivanju:
“Drage” komšije Srbi pa kako to da vi stalno lažete da ste ratovali sa Turcima kada se nikada niste više ni etnički ni vjerski proširili kao za vrijeme Turčina. Pa tko vam je dao Pećku patrijaršiju no Turci. A sad da ne bude ‘ustaški izvor’ ja ću vama navesti što piše jedan vaš akademik pokopan u Aleji Velikana na Novom Beogradu !!! Evo što o tom razdoblju srpske povijesti kaže jedan od tih vaših akademika, revolucionar nekadašnje organizacije Mlada Bosna velikosrpski nacionalist, Vasa Čubrilović: “Mireći se sa turskom vlašću prilikom njenog širenja preko naših zemalja, naši stočari iz planina služe kao neredovne čete u turskoj vojsci i kolonizuju ratom opustošene zemlje srednjeg Podunavlja na sever sve do pod Budim, a na severozapad do pod Zagreb. S njima se kreću i mešaju ratarske mase…ili kao vojnici, ili kao kolonisti…Od Banata i Bačke preko Srema, Slavonije na Bosansku Krajinu, Liku i Dalmaciju sa novim kolonistima iz starih srpskih zemalja, širi se i Srpska crkva.”  (Ljubica Štefan, Mitovi i zatajena povijest, Zagreb, 1999., str. 9. ) E pa “drage” komšije Srbi sad malo i ne štima da ste vi sve oslobađali od turskog jarma meni ovo izgleda kao da ste ih služili . Nije li malo čudno da je: “Godine 1557., promijenjen je odnos prema srpskom pravoslavlju i obnovljena srpska patrijaršija u Peći. Bila je rijeĉ o težnji da se oslabi utjecaj drugih pravoslavnih crkvi, jurisdikcija kojih se protezala na Srbiju. Podrućje Pećke patrijaršije bilo je vrlo prostrano: ‘Na zapadu se prostiralo do Velebita, Kupe i Hrvatskog zagorja, na severu zahvatalo veći deo Panonije do Slovačke kao i čitav Banat do Erdelja, da bi na jugu bili ukljuĉeni severni delovi Makedonije sa krajevima do Drima, a na istoku nadomak Timoka i gornjeg Iskra’. (Vidi: D. Petrović, Konstituisanje federalne Srbije, Beograd, 1988., str.12.) ‘U tako prostorno-proširenom utjecaju pravoslavne crkve sa sjedištem u Peći, osnivalo se u funkciji lokalnih pravoslavnih središta manastire i crkve u raznim dijelovima Hrvatske i Bosne (Orahovica, Marĉa, Lepavina, Gomirje, Medak i drugdje).’ – Vidi: D. Petrović, isto djelo, str.256..” (Preuzeto iz: Stanko Ţuljić, Srpski etnos i velikosrpstvo, Zagreb, 1997., str.30/31) A onda vaše stalno ratovanje s Turcima za slobodu svih naroda nekako se meni ne slaže s ovim i opet to piše Vasa Čubrilović “(…) Za koju desetinu godina u drugoj polovini XVI veka, sliĉno nekada u Srpskoj crkvi za vreme Nemanjića, ljudi iz iste kuće zauzimaju poloţaje visokih drţavnih funkcionera, a stoje na ĉelu crkve. Dok jedna grana bratstva Sokolovića, kao poturĉenjaci, sede na najvišim poloţajima Turskog Carstva: Mehmed-paša Sokolović kao veliki vezir, Ferhat-paša Sokolović i Mustafa-paša Sokolović kao bosanski paše…dotle druga grana Sokolovića upravlja pravoslavnom crkvom na Balkanu: Makarije, Antim, Gerasim Sava Sokolović, pećki patrijarsi ” . (Izvor: Vasa Ĉubrilović, Odabrani istorisjki radovi, Beograd, 1983., str. 94/95.; ) (…) “ E sad “drage” moje komšije Srbi po ovome iznešenom meni baš i ne izgleda da ste vi ratovali i oslobađali sve . Nego da lažete a ovo je samo mali dijelić laži . Mali dio. !!!
 
Wer Auto und Strahimir ernst nimmt, hat die Kontrolle über sein Leben verloren, beide hassen Serben auf die gleiche Art.

12513777_1057952894227087_1672208554846254873_o.png
[/img]
 
Zurück
Oben