Ich bin ein Makedone von heute...
bist du garnicht! wenn es jemand aus dem forum ist dann ist es zoran.
Ich bin ein Makedone von heute...
Ich bin ein Makedone von heute...
aber kein antiker!
Кумановската гимназија „Гоце Делчев“ победник на натпреварот за наноматеријали
Средношколците од гимназијата „Гоце Делчев“ од Куманово го освоија првото место на натпреварот „Наноматеријали – материјали на иднината“ во организација на Технолошко - металуршкиот факултет, чие финале викендов се одржа во Струга. На втората позиција се пласираа учениците од скопското средно училиште „Георги Димитров“, а третото место го освоија средношколците од „Ванчо Прќе“ од Виница.
На финалето во Струга беа презентирани проектите на 43 тима кои добија највисоки оцени во претходната фаза. За првите три места на училишните натпревари наградата изнесуваше 2.000, 4.000 и 6.000 денари. Најдобрите на републичкиот натпревар, пак, ќе добијат награда од 500, 1.000 и 2.000 евра. Целта на овој натпревар е да се популаризира науката и техниката и да се поттикне натпреварувачкиот дух кај младите и кај средношколците, нивната иновативност и креативност.
Деканот на Технолошко-металуршкиот факултет од Скопје, Александар Димитров вели дека е презадоволен од резултатите и од креативноста на учениците.
- Покажаа голема креативност и знаење за наноматеријалите, жирито имаше тешка задача кога ги прогласувавме победниците. Проектите беа изработени квалитетно, внимателно и учениците беа многу иновативни и во однос на самите презентациии на проектите - вели Димитров.
Од Министерството за образование и наука велат дека со откривањето на можностите кои ги нудат наноматеријалите, се надеваат дека голем дел од учесниците на натпреварот, ќе бидат мотивирани да се запишат на некој од техничките факултети и во иднина ќе ја развиваат нанотехнологијата.
Куманов�ката гимназија „Гоце Делчев“ победник на натпреварот за наноматеријали
Ach die Sprache, die auf allen antiken Statuen zu finden ist, ne?
genau, richtig! versuch ich den leuten hier schon ewig klar zu machen, aber auf mich will ja keiner hören. endlich einer der sich auskennt. lang lebe aljeksandr veljikli.
genau, nachdem ihr sie weg gekratzt und eure griechische reingemeißelt habt. genau die!
- - - Aktualisiert - - -
.....
genau, nachdem ihr sie weg gekratzt und eure griechische reingemeißelt habt. genau die!
- - - Aktualisiert - - -
auch dazu ein beweis:
ТРАДИЦИЈАТА СЕ ПРОМЕНИ
Аџилакот не може да ги спои плажата и литургијата
Силната традициЈа на одењето на аЏилак на светите места во Израел каЈ македонските верници последниве години наЈЧесто се заменува со туристиЧки престоЈ со што се менува смислата на овоЈ обред во духовниот живот на верниците
Светото масло, крстот од седеф и водата од реката Јордан донесени од аџилакот во Ерусалим с` уште се чуваат во кривопаланечкиот дом на 92-годишната Љубинка и на нејзината ќерка Радица. Грижливо се чуваат и други спомени донесени од две патувања што тие ги направиле во различно време - мајката со својот сопруг Гроздан во 1964 година, а ќерката во 1988 година. На посебно место се документите дека станале аџии, подароци, цвеќе од Христовиот гроб, покрови и свеќи за погребите... И нивното презиме, согласно на тогашната традиција, го добило префиксот aџи..
- Отидовме од љубовта кон Бога, од целосната посветеност на христијанството и на с` што тоа н` учи да станеме подобри луѓе. Тоа се спомени кои не можат да се избришат и кои ќе останат вечно во нас. Секој искрен верник треба таму некогаш да замине - вели баба Љубинка.
Тие го исполнија својот сон, но и ја продолжија традицијата во своето семејство почната уште во 19 век. Во нашите медиуми веќе е објавено дека дедото и бабата на Љубинка, Иљо и Kатерина Аџи-Иљови, се прво македонско семејство кое тогаш го поминало далечниот пат кон Ерусалем за да стасаат на Исусовиот гроб. Тие тогаш биле испратени од многу кривопаланчанци, а во Ерусалем како подарок однеле една ока злато и ковчег со дарови. Таму стигнале спроти Велигденот и потоа престојувале цели седум недели. Од Исусовиот храм донеле дарови кои сега се чуваат во градската црква „Свети Димитрија“ како и во Осоговскиот манастир. Баба Љубинка, пак, со својот сопруг на аџилак заминале со автобус, исто така, испратени од своите сограѓани.
(Поопширно во нашето печатено издание)
�џилакот не може да ги �пои плажата и литургијата
genau, nachdem ihr sie weg gekratzt und eure griechische reingemeißelt habt. genau die!
- - - Aktualisiert - - -
auch dazu ein beweis:
ТРАДИЦИЈАТА СЕ ПРОМЕНИ
Аџилакот не може да ги спои плажата и литургијата
Силната традициЈа на одењето на аЏилак на светите места во Израел каЈ македонските верници последниве години наЈЧесто се заменува со туристиЧки престоЈ со што се менува смислата на овоЈ обред во духовниот живот на верниците
Светото масло, крстот од седеф и водата од реката Јордан донесени од аџилакот во Ерусалим с` уште се чуваат во кривопаланечкиот дом на 92-годишната Љубинка и на нејзината ќерка Радица. Грижливо се чуваат и други спомени донесени од две патувања што тие ги направиле во различно време - мајката со својот сопруг Гроздан во 1964 година, а ќерката во 1988 година. На посебно место се документите дека станале аџии, подароци, цвеќе од Христовиот гроб, покрови и свеќи за погребите... И нивното презиме, согласно на тогашната традиција, го добило префиксот aџи..
- Отидовме од љубовта кон Бога, од целосната посветеност на христијанството и на с` што тоа н` учи да станеме подобри луѓе. Тоа се спомени кои не можат да се избришат и кои ќе останат вечно во нас. Секој искрен верник треба таму некогаш да замине - вели баба Љубинка.
Тие го исполнија својот сон, но и ја продолжија традицијата во своето семејство почната уште во 19 век. Во нашите медиуми веќе е објавено дека дедото и бабата на Љубинка, Иљо и Kатерина Аџи-Иљови, се прво македонско семејство кое тогаш го поминало далечниот пат кон Ерусалем за да стасаат на Исусовиот гроб. Тие тогаш биле испратени од многу кривопаланчанци, а во Ерусалем како подарок однеле една ока злато и ковчег со дарови. Таму стигнале спроти Велигденот и потоа престојувале цели седум недели. Од Исусовиот храм донеле дарови кои сега се чуваат во градската црква „Свети Димитрија“ како и во Осоговскиот манастир. Баба Љубинка, пак, со својот сопруг на аџилак заминале со автобус, исто така, испратени од своите сограѓани.
(Поопширно во нашето печатено издание)
http://dnevnik.com.mk/?ItemID=9FE14BA29CDBCC4584949482927CB4DC
genau, nachdem ihr sie weg gekratzt und eure griechische reingemeißelt habt. genau die!
- - - Aktualisiert - - -
auch dazu ein beweis:
ТРАДИЦИЈАТА СЕ ПРОМЕНИ
Аџилакот не може да ги спои плажата и литургијата
Силната традициЈа на одењето на аЏилак на светите места во Израел каЈ македонските верници последниве години наЈЧесто се заменува со туристиЧки престоЈ со што се менува смислата на овоЈ обред во духовниот живот на верниците
Светото масло, крстот од седеф и водата од реката Јордан донесени од аџилакот во Ерусалим с` уште се чуваат во кривопаланечкиот дом на 92-годишната Љубинка и на нејзината ќерка Радица. Грижливо се чуваат и други спомени донесени од две патувања што тие ги направиле во различно време - мајката со својот сопруг Гроздан во 1964 година, а ќерката во 1988 година. На посебно место се документите дека станале аџии, подароци, цвеќе од Христовиот гроб, покрови и свеќи за погребите... И нивното презиме, согласно на тогашната традиција, го добило префиксот aџи..
- Отидовме од љубовта кон Бога, од целосната посветеност на христијанството и на с` што тоа н` учи да станеме подобри луѓе. Тоа се спомени кои не можат да се избришат и кои ќе останат вечно во нас. Секој искрен верник треба таму некогаш да замине - вели баба Љубинка.
Тие го исполнија својот сон, но и ја продолжија традицијата во своето семејство почната уште во 19 век. Во нашите медиуми веќе е објавено дека дедото и бабата на Љубинка, Иљо и Kатерина Аџи-Иљови, се прво македонско семејство кое тогаш го поминало далечниот пат кон Ерусалем за да стасаат на Исусовиот гроб. Тие тогаш биле испратени од многу кривопаланчанци, а во Ерусалем како подарок однеле една ока злато и ковчег со дарови. Таму стигнале спроти Велигденот и потоа престојувале цели седум недели. Од Исусовиот храм донеле дарови кои сега се чуваат во градската црква „Свети Димитрија“ како и во Осоговскиот манастир. Баба Љубинка, пак, со својот сопруг на аџилак заминале со автобус, исто така, испратени од своите сограѓани.
(Поопширно во нашето печатено издание)
�џилакот не може да ги �пои плажата и литургијата
Folge dem Video um zu sehen, wie unsere Website als Web-App auf dem Startbildschirm installiert werden kann.
Anmerkung: Diese Funktion ist in einigen Browsern möglicherweise nicht verfügbar.
Wir verwenden essentielle Cookies, damit diese Website funktioniert, und optionale Cookies, um den Komfort bei der Nutzung zu verbessern.
Siehe weitere Informationen und konfiguriere deine Einstellungen