Man liest Qualität und im Original: ΑΠΟΣΚΟΤΗΣΟΝ ΜΟΥ
(im chalkidisch-helladischen Alphabet: Aposkótison Mou)
(Diogenes von Sinope, Hellas)
- - - Aktualisiert - - -
Für Interessierte: der Dialog des Diogénes und Alex
Diogenes:
Μικρὸν ἀπὸ τοῦ ἡλίου μετάστηθι
Mikron apo tou hēliou metastēthi
Geh mir ein wenig aus der Sonne
Türkisch? --> unbekannt, gab es nicht
Alexander:
Εἰ μὴ Ἀλέξανδρος ἤμην, Διογένης ἂν ἤμην
Ei mē Alexandros ēmēn, Diogenēs an ēmēn
Wäre ich nicht Alexander, wollte ich Diogenes sein
Türkisch? --> unbekannt, gab es nicht
Die heute islamisierten Bewohner von Sinope,
nachweislich Epigonen des Diogenes und anderer Hellenen,
könnten sich ruhig ein Beispiel an Diogenes nehmen, und sich mit dem Rum Erdogan, aus Rize-Potamya, anlegen..
- - - Aktualisiert - - -
Seitdem Adem Ekiz aus Pentachóri (Besköy) erfahren hat, dass er ein Rum (Römer, also Grieche) ist, singt er fast nur noch auf ROMEYKA, den pontischen Dialekt, den auch Homer gesprochen hatte, ein alter Dorischer Dialekt.
Hier ein schönes Lied aus der Region:
An sich müssten sich beide Staaten, Hellas & Kleinasien, bestens verstehen, besteht doch die heutige Bevölkerung Kleinasiens überwiegend aus Menschen, die erst unter der osmanischen Zeit islamisiert wurden, und weiterhin ihre Eigenart beibehalten haben, wie wir hier am Lied hören können.
Text:
Επεγ΄ναμε σα παρχάρια [Epèγ’nam' sa parhária]
έι μάνα μ΄μετ΄ έσενα, [ei mána m' met’ esèna]
Επεγ΄ναμε σα παρχάρια [Epèγ’nam' sa parhária]
έι μάνα μ΄μετ΄ έσενα, [ei mána m' met’ esèna]
πάντα νουνίζω κλαίγω, [pánta nunìzo klèγo],
ντ΄εδέβανε τά χρόνια [de’ eδèvane ta hrònia]
ντ΄εδέβανε τά χρόνια [de’ eδèvane ta hrònia]
πάντα νουνίζω κλαίγω, [pánta nunìzo klèγo],
ντ΄εδέβανε τά χρόνια [de’ eδèvane ta hrònia]
ντ΄εδέβανε τά χρόνια [de’ eδèvane ta hrònia]
τα παλαία τα χρόνια [ta palèa ta hrònia]
Επεγ΄ναμε σ΄ορμάνια, [Epèγ’name s' ormánia]
έι μάνα μ΄ μετ΄ εσένα, [ei mána m’ met’ esèna]
Επεγ΄ναμε σ΄ορμάνια, [Epèγ’name s' ormánia]
έι μάνα μ΄ μετ΄ εσένα, [ei mána m’ met’ esèna]
εγώ μικρός έμουνε, [eγò mikròs èmune]
έφορτουσουν έμενα [èfortúsun emèna]
έφορτουσουν έμενα [èfortúsun emèna]
εγώ μικρός έμουνε, [eγò mikròs èmune]
έφορτουσουν έμενα [èfortúsun emèna]
έφορτουσουν έμενα [èfortúsun emèna]
έφορτουσουν έμενα [èfortúsun emèna]
Μάνα μ΄, σ' όνειρο μ΄είδα, [Mán am’ s' òniro m’ ìδa]
έμουνε σά πάρχάρια [èmune sa parhária]
Μάνα μ΄, ύπνο μ΄είδα, [Mána m’ s' ipno m’ ìδa]
έμουνε σά πάρχάρια [èmune sa parhária]
το τσαίρ΄ έκοψαμε, [to tsair’ èkopsame]
θέριξαμ΄ τά χορτάρια, [θèrixam’ ta hortaria]
θέριξαμ΄ τά χορτάρια, [ θèrixam’ ta hortaria ]
το τσαίρ΄ έκοψαμε, [to tsair’ èkopsame]
θέριξαμ΄ τά χορτάρια, [θèrixam’ ta hortaria]
θέριξαμ΄ τά χορτάρια, [θèrixam’ ta hortaria]
θέριξαμ΄ τά χορτάρια, [θèrixam’ ta hortaria]
Μάνα μ΄ εσύ σ΄εμένα [Mána m’ esi s’ emèna]
τέρεμαν ελέϊζες, [tèreman elèizes]
Μάναμ΄ εσύ σ΄εμένα [Mána m’ esi s’ emèna]
τέρεμαν ελέϊζες, [tèreman elèizes]
σόν κόσμον άμον όρφανόν [son kosmon ámon orfanòn]
εφέκες με κ΄εφύες. [efèkes me k’ efìes]
εφέκες με κ΄εφύες. [efèkes me k’ efìes]
σόν κόσμον άμον όρφανόν [son kosmοn ámon orfanòn]
εφέκες με κ΄εφύες. [efèkes me k’ efìes]
εφέκες με κ΄εφύες. [efèkes me k’ efìes]
εφέκες με κ΄εφύες. [efèkes me k’ efìes]
Τήν ημέραν δάκρυζες, [tin imèran δakrìzes,]
τα βραδιά έκλαιγες [ta vráδia eklèγes]
Τήν ημέραν διάκρυζες, [tin imèran δakrìzes]
τα βραδιά έκλαιγες [ta vráδia eklèγes]
ώσνα εχόρτασά σε, [osna exortása se]
άσ σά χέρια μ΄εξέβες. [as sá hèria m’ exèves]
άσ σά χέρια μ΄εξέβες. [as sá hèria m’ exèves]
ώσνα εχόρτασά σε, [osna exortása se]
άσ σά χέρια μ΄εξέβες. [as sá hèria m’ exèves]
άσ σά χέρια μ΄εξέβες. [as sá hèria m’ exèves]
άσ σά χέρια μ΄εξέβες. [as sá hèria m’ exèves]