O
-
Herzlich Willkommen im Balkanforum
Sind Sie neu hier? Dann werden Sie Mitglied in unserer Community.
Bitte hier registrieren
Hellas voller Musik, Witz, Lust, Lebenslust
- Ersteller Amphion
- Erstellt am
Mazedonier/Makedonier
Ellinopaloukar
Κι οι περισπούδαστοι πισωπατήσαν
Στης ντροπής τα έδρανα καθίσαν
να μιλήσουν τάχα, να κρυφτούν
Κι όμως να κι ανδρειωμένοι
τα φτερά ανοίξαν στις κερκόπορτες
μπροστά σταθήκαν και βροντοφώναξαν ξανά μολών λαβέ
Δεν είναι μύθος, μη γελιέστε
Στις μέρες μας χαθήκατε, μα δεν ξεχνιέστε
Σε τούτους τους άμοιρους καιρούς
Εκείνο το πρωί, λες και δεν ήθελε να ξημερώσει
κι η μέρα φοβότανε
λες και δεν ήθελε ο ήλιος ν' ανατείλει
Να μη δει το κακό που ερχότανε
Τα πουλιά λουφάξαν στις φωλιές τους
Αισθανθήκαν το μεγάλο κακό, τις χιλιάδες ανάσες
και μεμιάς των σοφών τα χαρτιά
τα τυλίξανε πύρινες γλώσσες
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου
Πατρίδα μου αγαπημένη
ποια κατάρα σε βαραίνει, πόση ερημιά
Τα παιδιά σου διαλεγμένα
σ' ένα θάνατο ταγμένα μές στη μοναξιά
Πατρίδα μου
Που είστε παλικάρια
Εκείνο το πρωί λες και δεν ήθελε η αυγή να φέρει
για το χάραμα χρώματα
Λες και δεν ήθελε ο ήλιος να προσφέρει
να μη δούμε το αίμα στα σώματα
Ουρλιαχτά που φωνάξαν αέρα
θα θυμόμαστε εκείνη τη μέρα
τη χαμένη πατρίδα
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε
θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου
Αχ, Ελλάδα λυπημένη, έρημη και δοξασμένη
πόσο σ' αγαπώ
Οι ήρωες που μας ζητάνε
να μη δώσουμε να φάνε
κι άλλο μερτικό
Πατρίδα μου
Παλέψαμε, δώσαμε μάχες, τις κερδίσαμε
Στης κορφής της γνώσης, ναι, σταθήκαμε
Κι ήτανε τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι
κι όλοι οι μικροί, φτωχοί κι ανόητοι για να μας νιώσουν
Μα γεννήσαμε το Γέρο του Μοριά και τον Καραϊσκάκη
Ποιους αναστήσαμε ξανά, πού είστε παλικάρια
Γιατί και πώς μπορείτε να είστε ξεχασμένοι
Αυτό είναι το παράπονο, που οργή στα χείλη φέρνει
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε
θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες
Πατρίδα μου πόσο σ' αγαπώ
Στης ντροπής τα έδρανα καθίσαν
να μιλήσουν τάχα, να κρυφτούν
Κι όμως να κι ανδρειωμένοι
τα φτερά ανοίξαν στις κερκόπορτες
μπροστά σταθήκαν και βροντοφώναξαν ξανά μολών λαβέ
Δεν είναι μύθος, μη γελιέστε
Στις μέρες μας χαθήκατε, μα δεν ξεχνιέστε
Σε τούτους τους άμοιρους καιρούς
Εκείνο το πρωί, λες και δεν ήθελε να ξημερώσει
κι η μέρα φοβότανε
λες και δεν ήθελε ο ήλιος ν' ανατείλει
Να μη δει το κακό που ερχότανε
Τα πουλιά λουφάξαν στις φωλιές τους
Αισθανθήκαν το μεγάλο κακό, τις χιλιάδες ανάσες
και μεμιάς των σοφών τα χαρτιά
τα τυλίξανε πύρινες γλώσσες
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου
Πατρίδα μου αγαπημένη
ποια κατάρα σε βαραίνει, πόση ερημιά
Τα παιδιά σου διαλεγμένα
σ' ένα θάνατο ταγμένα μές στη μοναξιά
Πατρίδα μου
Που είστε παλικάρια
Εκείνο το πρωί λες και δεν ήθελε η αυγή να φέρει
για το χάραμα χρώματα
Λες και δεν ήθελε ο ήλιος να προσφέρει
να μη δούμε το αίμα στα σώματα
Ουρλιαχτά που φωνάξαν αέρα
θα θυμόμαστε εκείνη τη μέρα
τη χαμένη πατρίδα
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε
θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου
Αχ, Ελλάδα λυπημένη, έρημη και δοξασμένη
πόσο σ' αγαπώ
Οι ήρωες που μας ζητάνε
να μη δώσουμε να φάνε
κι άλλο μερτικό
Πατρίδα μου
Παλέψαμε, δώσαμε μάχες, τις κερδίσαμε
Στης κορφής της γνώσης, ναι, σταθήκαμε
Κι ήτανε τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι
κι όλοι οι μικροί, φτωχοί κι ανόητοι για να μας νιώσουν
Μα γεννήσαμε το Γέρο του Μοριά και τον Καραϊσκάκη
Ποιους αναστήσαμε ξανά, πού είστε παλικάρια
Γιατί και πώς μπορείτε να είστε ξεχασμένοι
Αυτό είναι το παράπονο, που οργή στα χείλη φέρνει
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε
θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες
Πατρίδα μου πόσο σ' αγαπώ
G
Gast3013
Guest
Was ist los, Slawe!? Ich weiß... du bist neidisch, weil die griechische Kultur so reichhaltig ist! DANN PLATZ VOR NEID DU FYROMSKI!
Sinopeus
Plorator
Voller Gays, ja. Ich hoffe, du erwartest keinen Applaus für deine abgrundtiefe Verkommenheit, du Eimer voll Scheiße.
Amphion
Keyboard Turner
:-({|=
Wieso regt ihr euch auf?
Haß ist die zweite Seite der Medaille, auf der anderen Seite die Liebe. Es ist ein Doppelkopf, ein Januskopf, auch der Hasser kann es nur aus einer tiefen Verbundenheit zum Objekt des Hasses, es ist ihm nicht egal.
Die Welt kennt ihre Leitkultur: Die klassische griechische Religion
Was uns heute lieb, teuer und verteidigungswürdig erscheint, hat hier die Wurzel.
Wieso regt ihr euch auf?
Haß ist die zweite Seite der Medaille, auf der anderen Seite die Liebe. Es ist ein Doppelkopf, ein Januskopf, auch der Hasser kann es nur aus einer tiefen Verbundenheit zum Objekt des Hasses, es ist ihm nicht egal.
Die Welt kennt ihre Leitkultur: Die klassische griechische Religion
Was uns heute lieb, teuer und verteidigungswürdig erscheint, hat hier die Wurzel.
Amphion
Keyboard Turner
ich kenne dieses arabische Wort nicht, sage es mir doch auf griechisch.Amen
Solltest du es nicht kennen, der Hellene Herakles kennt es.