ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 13
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 13
60.Ahmić Almir,
iz Goduša u opštini Visoko, pripadnik TO u Visokom, stražar u logoru. Odgovoran je za učešće u zločinu počinjenom nad civilnim srpskim stanovništvom u logoru u bivšoj kasarni JNA avgusta 1992. na području Visokog kojom prilikom je zatvorenog Srbina, Parađina Rajka, pretukao uz nanošenje teških telesnih povreda, od kojih je umro u zatvoreničkoj sobi.
Takođe je pretukao i Dundžić Rajka i njegovu suprugu Maru, koji su uhapšeni prilikom pokušaja bekstva iz Visokog kada su i odvedeni u navedeni logor. Od zadobijenih povreda Dundžić je umro u zatvorskoj sobi.
61.Ahmić Elmedin, zvani Alme ,
Odgovoran je za krivična dela koja je, kao stražar, sao ostalim stražarima - policajcima pripadnicima TO Armije BiH počinio u logoru za Srbe Visoko u periodu od aprila 1992. do kraja 1993. godine, nehumanim postupanjem sa 409 logoraša civila među kojima i 26 žena.
Logoraše su mučili glađu, terali da jedu fekalije, stravično zlostavljali svakodnevnom tučom, držali u neljudskim uslovima, ponižavali lomili im udove, odvodili ih da kopaju rovove na prvoj borbenoj liniji. Sedam zatvorenika umrlo je u logoru od mučenja, a većina logoraša, sprovedena posle isleđivanja u zenički KPD, ostala je sa velikim posledicama po fizičko i duševno zdravlje (imena poginulih i logoraša, knjiga "Muslimanski logor za Srbe Visoko").
62.Ajšić Sabit ,
Iz Kutuzera, opština Srebrenica. Odgovoran je za učešće u napadu na srpsko selo Podravine, opština Milići, dana 24. septembra 1992, kada je ubijeno 27 meštana, a radilo se uglavnom o ženama, starcima i braniocima sela.
Isti dan, po ubijanju civila zapaljeno je selo koje je brojalo 73 kuće. Zapaljena je OŠ, dom kulture, prodavnica, radionica i upravna zgrada površinskog kopa "Šumarnica" i mehanizacija vlasništva DD "Boksit" Milići.
63.Ajšić Sabrija,
iz Kutuzera, opština Srebrenica. Odgovoran je za učešće u napadu na srpsko selo Podravine, opština Milići, 24. septembra 1992, kada je ubijeno 27 meštana - uglavnom žena, staraca i branilaca sela. Pošto su civili pobijeno, to selo sa 73 kuće je zapaljeno. Spaljeni su Osnovna škola, Dom kulture, prodavnica, radionica i upravna zgrada površinskog kopa "Šumarnica" i mehanizacija vlasništva DD "Boksit" Milići.
64.Ajanović (Huso) Ale ,
rođen 10. decembra 1964. godine u Jajcu, sa prebivalištem u Srbobranu, Staro Selo bb, pripadnik "Zelenih beretki". Odgovoran je za krivično delo ratnog zločina protiv civilnog stanovništva izvršenog 25. maja, 3. jula i 6. septembra 1992. nad srpskim civilnim stanovništvom Jajca i sela: Grdova, Krezluka, Bavra i drugih u okolini Jajca.
U zločinima je učestvovao kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih oružanih formacija. Srpske žene, starci, iznemogla i bolesna lica su ubijani iz vatrenog oružja, klani su i masakrirani, a zatim je njihova pokretna imovina opljačkana, a nepokretna je spaljena.
65.Ajkunić (Islam) Mesud ,
rođen 1953. u Bugojnu, pripadnik 305. jajačke jedinice takozvane Armije BiH. Odgovoran je za mučenje i nečovečno postupanje sa zarobljenicima, Tomić Stankom i Danilović Zoranom, koji su bili smešteni u zgradi vojne policije u Bugojnu. Ajkunić je Danilović Zoranu naneo teške telesne povrede tako da je nesrećnik preminuo od njih 5. juna 1994.
66.Ajnadžić Nedžad ,
rođen 1955. u Rogatici, aktivni oficir JNA u činu kapetana 1. klase, nakon transformacije OG, 7. JUG u 37. diviziji Armije BiH, postavljen je za komandanta 37. divizije sa sedištem u Tešnju, komandant sarajevskog korpusa, brigadir u Armiji BiH. Odgovoran je zbog toga što je neposredno učestvovao u donošenju odluka o izdavanju naređenja za konstantne i neselektivne artiljerijsko-raketne napade na gradsko jezgro i civilne ciljeve u gradu Doboju i njegovoj okolini u 1995.
Zbog toga je stradalo civilno stanovništvo, osam osoba je preminulo od zadobijenih povreda, a 90 lica je ranjeno. Na stambenim, javnim i drugim privatnim i državnim objektima je pričinjena neprocenjiva materijalna šteta. Imena stradalih civila sadržana su u KP br. KU-2-1613/95, CJB Dobor. Odgovoran je zbog učešća u napadu na kasarnu JNA u Krupi 11. maja 1992. i zatvaranju zarobljenih vojnika u ispražnjene komore u "Silosu" Tarčin kod Pazarića.
Tada je ovaj objekat pretvoren u logor za Srbe, a od 20. maja 1992. godine imenovani je sa muslimanskim snagama otpočeo sa privođenjem Srba i zatvaranjem u ovaj logor kroz koji je prošlo preko 550 Srba, među kojima na desetine žena.U ovom logoru, koji je bio pod neposrednom kontrolom 109. brdske brigade Armije BiH pod komandom Kazić Nezira, zatvarani su logoraši u neuslovne prostorije i posebne ćelije gde su mučeni glađu - davan im je samo jedan obrok od 250-500 grama.
Logoraši su bili stari od 14 do 85 godina, svi su mučeni i ubijani, a mnogi su odvođeni na prinudni rad na prvim borbenim linijama i 23 je zbog toga poginulo (imena navedena u KP Komiteta br. 386/95-7 DC 1-6/1).